1. Schemat stanowiska.

2. Wzory.

Do obliczenia ciśnienia panującego w przewężeniu zastosowano wzór:

p = p_b + ρ_wgh_H2O − ρ_Hgg(h − h_w)−ρ_wgh_w

1. Tabele pomiarowe.

Lp.	qv	h	hw	hH2O	pb	p
	l/h	cm	cm	cm	Pa	Pa
1	320	97,1	96,3	16,4	98600	89696
2	360	97,2	92,7			85121
3	400	97,2	88,6			80061
4	440	97,4	83,5			73501
5	480	97,5	78,2			66828
6	520	97,6	73,5			60895
7	580	98	64,8			49626
8	640	98,1	51,3			32834
9	680	98,3	43,2			22572
10	740	98,6	32,4			8845
11	760	98,7	29,3			4887
12	780	98,7	28,2			3529
13	800	98,7	28,0			3283
14	820	98,7	28,6			4023
15	840	98,7	29,0			4517
16	860	98,7	29,7			5380
17	880	98,6	30,1			6007
18	900	98,7	30,1			5874
19	920	98,7	31,0			6985
20	940	98,6	31,1			7241
21	960	98,7	31,2			7231
22	980	98,7	31,2			7231
23	1000	98,7	31,2			7231

Na szaro zaznaczono początek kawitacji.

Oznaczenia symboli:

p_b- ciśnienie barometryczne

p – ciśnienie w przewężeniu

ρ_w - gęstość wody

ρ_Hg - gęstość rtęci

h – wysokość słupa rtęci

h_w – wysokość słupa wody

h_H2O - wysokość słupa wody

q_v – strumień objętości

1. Przykładowe obliczenia.

• Obliczenia ciśnienia dla pomiaru 8.

p₈ = p_b + ρ_wgh_H2O − ρ_Hgg(h − h_w)−ρ_wgh_w=

=98600 + 1000 • 9, 81 • 0, 164 − 13579 • 9, 81 • (0,981−0,513) − 1000 • 9, 81 • 0, 513 = 32834Pa

1. Wnioski.

• Kawitacja rozpoczęła się przy ciśnieniu 88hPa co można było zaobserwować jako pojawienie się małych pęcherzyków powietrza.

• Według tablic ciśnienie parowania wody przy 21^oC wynosi 25hPa.

• Ciśnienie zmierzone doświadczalnie powinno być wyższe od ciśnienia z tablic, lecz nie powinno się aż tak różnic. Błąd może być spowodowany tym że w tablicach fizycznych podawane są wartości cieczy specjalnie odgazowanych. My w doświadczeniu używaliśmy prawdopodobnie zwykłej wody. Drugą przyczyną może być wyznaczenie złego momentu w którym zaobserwowano kawitację.