Kinesiotaping
Metoda polega na aplikacji na ciele, w ściśle określony sposób, nierozciągliwego, lub elastycznego plastra. Nalepiony plaster jest źródłem bodźców wyłącznie mechanicznych (nie jest nasączony żadnym lekiem) i w zależności od rodzaju plastra, sposobu i miejsca aplikacji, ma różnorakie oddziaływanie.
Kinesiotaping znajduje zastosowanie w fizjoterapii przeciwbólowej, ortopedycznej, sportowej, neurologicznej, pediatrycznej, pooperacyjnej, ginekologicznej, onkologicznej. W leczeniu dysfunkcji narządu ruchu, taping stosuje się w celu zmniejszenia bólu, zmniejszenia obrzęku, przyspieszenia procesów gojenia, korekcji mechanicznej, poprawy stabilizacji.
Taping, który często okazuje się bardzo skuteczny, jest jednocześnie wyjątkowo łagodną i bezpieczną formą terapii, co bez obaw pozwala stosować go u dzieci (np. w wadach postawy), kobiet w ciąży (wspomagająco dla mięśni brzucha, przeciw rozstępom, przy bólach kręgosłupa, stawów krzyżowo-biodrowych, obrzękach limfatycznych), osób w podeszłym wieku, a także w przypadkach, kiedy z powodu przeciwwskazań, inne formy fizjoterapii są niemożliwe do zastosowania.
Jest to metoda działająca na podstawie przeprowadzonej diagnostyki tkanek miękkich wykonanych przez terapeutę i późniejszej aplikacji plastrów na skórę.
Oklejanie plastrami można wykonywać tak, aby wspomagały pracę mięśni, stabilizowały staw, rozluźniały tkanki miękkie, wspomagały pracę naczyń krwionośnych i limfatycznych, a także poprawiały elastyczność skóry i blizn.
Pacjent przed terapią powinien pozbyć się owłosienia z miejsca, gdzie wykonywana będzie aplikacja (terapeuta poinformuje o tym przy ustalaniu terminu wizyty). Przez aplikacją nie należy niczym smarować skóry na której będzie plaster, gdyż może dojść do niepotrzebnej interakcji.
Po aplikacji pacjent może normalnie funkcjonować, a plaster nie powinien ograniczać jego ruchów. Aplikacja może trwać od 3 do 7 dni, a w trakcie jej trwania nie powinny pojawiać się żadne reakcje alergiczne na plaster.
Do przyklejenia stosowany jest akryl, a nie klej taki jak w plastrach opatrunkowych, a więc nie ma problemu z pozbyciem się plastra ze skóry po upływie czasu terapii.
Plastry działają poprzez skórę na tkankę podskórną, powięzie, mięśnie oraz naczynia krwionośne i limfatyczne, a także więzadła i stawy. Można aplikować je na konkretny mały problem mięśniowy czy bliznę, a także na duże grupy mięśniowe i całościowo jako korekcję np. na odstające łopatki.
Plastry nie uczulają, nie mają działania rozgrzewającego oraz nie mają w składzie leków przeciwbólowych, czy przeciwzapalnych.
Ich działanie oparte jest na poprawie funkcji mięśni, powięzi i tkanek oraz na przywróceniu w nich równowagi.
Dla wszystkich osób, które chcą wspomagać terapię 24 godziny na dobę. Głównie stosuje się je w wadach postawy, po urazach i zabiegach operacyjnych, w obrzękach, w przeciążeniach mięśni, ścięgien i więzadeł. Dodatkowo jako wspomaganie dla stawów.
Czym jest kinesiotaping?
Terapia Kinesiology Taping to sensoryczne oddziaływanie plastra na organizm w celu wykorzystania możliwości kompensacyjnych organizmu. Pomocna w terapii bólu, korekcji układu powięziowego, reedukowaniu czynności ruchowych. Adresatem terapii może być każda osoba u której testy wskazują na możliwość redukcji objawów.
Kinesiotapingjest metodą terapeutyczną, wspomagającą proces usprawniania w wielu jednostkach chorobowych, polegającą na oklejaniu wybranych fragmentów ciała plastrami o specjalnej strukturze. Jest jedną z metod tapingu. Kinesiotaping ma bezpośrednie oddziaływanie na skórę (głownie na tzw. zakończenia Ruffiniego, receptory bólu, czucia głębokiego), na układ limfatyczny, mięśnie oraz stawy. Bazuje on na kinezjologii i istniejącym w organizmie procesie samoleczenia, dlatego jego działanie jest długofalowe.
Historia kinesiotapingu
Ta stosunkowo nowa forma leczenia przywędrowała do Polski na początku XXI wieku z Japonii, gdzie na początku lat 70-tych japoński chiropraktyk, prezydent Towarzystwa Kinesiotapingu oraz Narodowej Szkoły Chiropraktyków w Japonii, absolwent Uniwersytetu w Meiji oraz Narodowej Szkoły Chiropraktyków w Chicago, dr Kenzo Kase rozpoczął pracę nad nową metodą terapeutyczną. To on dwadzieścia pięć lat temu jako pierwszy zaaplikował kinesiotaping w leczeniu schorzeń stawów i reumatyzmu. Metoda ta, zwana kinesiotapingiem, zaczęła być stosowana w Europie od 1996 r. Do niedawna metoda ta stosowana była głównie w sporcie, w celu ograniczenia ilości kontuzji występujących u zawodników lub jako terapia wspomagająca w leczeniu urazów. Obecnie ma ona zastosowanie praktycznie przy każdej dysfunkcji układu mięśniowo-stawowego.
Informacje ogólne
Celem kinesiotapingu jest wykorzystanie naturalnych procesów samoleczenia organizmu. Punktem wyjścia jest skóra i mięśnie, a terapia jest zgodna z zasadami kinezjologii. W metodzie tej narzędziami są specjalne plastry Kinesio TexTM. Dzięki ich elastyczności i rozciągliwości tylko na długość, istnieje możliwość aplikacji na każdą część ciała z różnym napięciem plastra stosowanym w zależności od efektu, jaki chcemy osiągnąć. Dodatkową zaletą jest grubość i ciężar, który jest zbliżony do parametrów skóry, hipoalergiczność oraz właściwości wodoodporne, które umożliwiają utrzymanie aplikacji przez kilka dni. Należy również dodać, że plastry nie zawierają żadnych leków, a ich działanie terapeutyczne związane jest tylko i wyłącznie z odpowiednią techniką naklejania, zastosowaną przez wykwalifikowanego w tej dziedzinie fizjoterapeutę. Najczęściej stosuje się taśmę rozciągniętą do około 10 - 20% długości początkowej, a sposób nacięcia zależy od pola zabiegowego i jest to X, Y, I, wachlarz.
Właściwości plastra Kinesio® Tex
Kinesio® Tex to plaster o elastyczności 130-140% (nie ogranicza ruchów), rozciągający się tylko na długość, o ciężarze i grubości zbliżonej do parametrów skóry, który nie zawiera leków ani latexu, odporny na działanie wody, umożliwiający przepływ powietrza dzięki falowemu utkaniu. Skład plastra to bawełna wysokiej jakości z warstwą 100% akrylu. Kinesio® Tex może być noszony stale od kilku dni do kilku tygodni.
Charakterystyka taśmy Kinesio Tex:
140% elastyczności,
klej aktywowany ciepłem,
ułatwiony przepływ powietrza dzięki falowemu utkaniu,
jednorazowa aplikacja wystarcza na 3 do 4 dni,
odporna na działanie wody,
bezlateksowa,
lekka, w grubości podobna do skóry.
Działanie i cel stosowania kinesiotapingu
Kinesiotaping jest skuteczny w terapii problemów stawowych i mięśniowych. Bazuje na kinezjologii i zdolnościach organizmu do samoleczenia. Oddziałuje na mięśnie, powięzie, stawy, układ limfatyczny i nerwowy. Działanie kinesiotapingu polega na zmniejszeniu bólu mięśni i stawów, usuwaniu obrzęków limfatycznych, wspomaganiu pracy mięśni oraz korygowaniu niewłaściwej pozycji stawu.
Dodatkowym atutem tej metody jest fakt, że technika ta nie ogranicza ruchów w stawach i nie stanowi żadnej przeszkody w prowadzeniu dotychczasowego stylu życia.
Podstawowe funkcje kinesiotapingu to przede wszystkim:
redukcja bólu,
rozluźnienie napiętych mięśni,
poprawa funkcji grup mięśniowych nadmiernie rozciągniętych oraz
zwiększenie zakresu ruchu.
Technika ta przyczynia się do likwidacji obrzęków limfatycznych poprzez usprawnianie krążenia krwi i chłonki, zmniejszenie zastojów tkankowych i stanów zapalnych oraz otwarcie drenażu limfatycznego pod skórą. Plastry pomagają również w korekcji ustawienia stawów, a przez to normalizują napięcie mięśniowe i powięziowe, zmniejszają odczucia bólowe i zwiększają zakres ruchu. Dodatkową zaletą jest oddziaływanie na endogenny system znieczulania. Dzięki wszechstronnemu działaniu kinesiotaping ma znaczenie w leczeniu dolegliwości bólowych kręgosłupa, zarówno w odcinku szyjnym jak i lędźwiowo-krzyżowym, wprowadzając jednocześnie element korygujący postawę. Bardzo dobre efekty osiągane są również poprzez aplikację przy bólach szyi w celu rozluźnienia napiętych mięśni czworobocznych.
Plastry Kinesio TexTM używane są obecnie w rehabilitacji neurologicznej, ortopedii i traumatologii, reumatologii oraz ginekologii. Przedstawione techniki polecane są również w rehabilitacji pediatrycznej, gdzie mają szerokie zastosowanie, jednocześnie są one dobrze tolerowane przez dzieci stanowiąc ciekawy, kolorowy element terapii.
W zależności od naciągu, taśma może być używana w celu:
zmniejszenia zastoju płynu międzykomórkowego w procesie zapalnym i poprawy drenażu limfatycznego (lekki naciąg),
stymulacji porażonych mieśni (średni naciąg),
korekcyjnego ułożenia w stawie (duży naciąg).
Kinesiotaping jest pomocny w:
zapaleniach ścięgien i ich przyczepów,
problemach rzepkowo-udowych,
zespole cieśni nadgarstka,
częściowych niedowładach kończyn górnych i dolnych (np. po udarach mózgowych),
zastoju limfatycznym pooperacyjnym lub po radioterapii,
bólach krzyża.
Jak prawidłowo nakleić plaster?
Plaster Kinesio Tex można przyklejać na dowolne miejsce ciała, również na okolice twarzy. Jednakże każda aplikacja powinna być poprzedzona wykonaniem testów przesiewowych (pomogą w lokalizacji dysfunkcji) oraz testów przesuwalności skóry/powięzi (określą przybliżony rezultat aplikacji).
Istnieje sześć głównych technik aplikacji:
* mięśniowa;
* więzadłowa;
* limfatyczna;
* powięziowa;
* korekcyjna;
* funkcjonalna.
Róznią się one od siebie sposobem przyklejenia (pozycja, rodzaj rozciągnięcia taśmy, rozciągnięcie obszaru skóry na który plaster jest aplikowany). W zależności od tych elementów możemy osiągać pożądany rezultat.
Plusy stosowania kinesiotapingu
Istnieje wiele form terapii, lecz kinesiotaping:
jest dobrze akceptowany przez pacjentów,
działa zgodnie z funkcjonowaniem organizmu przez 24 godziny na dobę, a nie tylko podczas sesji terapeutycznej,
efekt poprawy jest zauważalny bezpośrednio po aplikacji i utrzymuje się po jej usunięciu,
nie wyklucza stosowania innych form terapii (jeżeli konieczne).
Kinesiotaping a taping
Kinesiotaping jest jedną z metod tapingu. Jednak pomiędzy tymi metodami terapeutycznymi istnieją podstawowe różnice.
KINESIOTAPING - TAPING
Jest metodą sensoryczną - Jest metodą mechaniczną
Pacjent posiada pełny zakres ruchu - Funkcjonalnie unieruchamia
Aktywuje uszkodzone mięśnie - Chroni mięśnie
Brak zatorów krążeniowych - Może doprowadzić do ograniczenia krążenia
Podsumowanie
Kinesiotaping ma następujące właściwości, które sprawiają, że warto go stosować w medycynie sportowej:
wspiera procesy lecznicze i wydolnościowe,
nie posiada negatywnych odczuć skórnych dla pacjenta,
nie posiada lub posiada minimalne odczyny alergiczne skóry,
jest relatywnie tani - redukuje koszty poprzez długi okres używania,
terapia trwa 24 godziny na dobę,
żeby plaster spełniał swoje zadanie musi być przyklejony przez osobę, która umie dobrze się posługiwać tą metodą leczniczą,
aplikacje (naklejenie plastra) bezwzględnie należy poprzedzić wykonaniem przez terapeutę prostych testów tzw. przesiewowych,
cel zostanie osiągnięty tylko w przypadku doboru przez terapeutę odpowiedniej techniki naklejenia (do jej wyboru służą min testy przesiewowe), a także miejsca naklejenia plastra oraz odpowiedniego przygotowania ciała w miejscu aplikacji.