Podstawy prawoznawstwa – wykład 8
Trzeci rodzaj sprzeczności:
N1 – A1 ma zakaz zachowania Z1
N2 – A1 wolno zachować się w sposób Z1
Sprzeczność pojawia się wówczas, gdy A1 skorzysta z dozwolenia zawartego w normie N2 – narusza wówczas zakaz normy N1.
Uniknąć sprzeczności można tylko wtedy, gdy A1 zrezygnuje z dozwolenia zawartego w N2.
Przeciwieństwo
Normy mają choćby częściowo wspólny zakres zastosowania, bezpośrednio nie dotyczą tego samego zakresu czynów, ale w świetle naszej wiedzy wiadomo, że zrealizowanie jednej z nich uniemożliwia zrealizowanie pozostałych.
Przeciwieństwo bywa trudne do ustalenia
Nie wystarcza sam tekst przepisów
Wymaga odwołania się do wiedzy pozaprawnej – wiedzy o faktach i związkach między faktami.
Niezgodność prakseologiczna
(Prakseologia – „nauka o dobrej robocie”)
Można zrealizować dwie normy, jednak skutki zrealizowania nakazów sformułowanych w jednaj z nich unicestwiają skutki zrealizowania drugiej.
Cztery odmiany prakseologicznej niezgodności:
Dwustronna
Jednostronna
Radykalna
Częściowa
Niezgodność prakseologiczna dwustronna – tzw. normy syzyfowe
Skutki zrealizowania normy N1 niweczą skutki zrealizowania normy N2 oraz skutki zrealizowania normy N2 niweczą skutki zrealizowania normy N1.
Nie jest istotna kolejność realizacji norm N1 i N2
Celem ustanowienia takich norm najczęściej nie jest zrealizowanie N1 i N2
Niezgodność prakseologiczna jednostronna
Skutki zrealizowania normy N2 niwecza skutki zrealizowania normy N1
Istotna jest kolejność realizacji norm N1 i N2
Zrealizowanie N2 w pierwszej kolejności wpłynie na brak niezgodności prakseologicznej
Niezgodność prakseologiczna radykalna - skutki zrealizowania jednej normy całkowicie niweczą skutki zrealizowania drugiej
Niezgodność prakseologiczna częściowa – skutki zrealizowania jednej normy tylko częściowo niweczą skutki zrealizowania drugiej
Podsumowanie niezgodności prakseologicznych:
Niezgodność prakseologiczna bywa trudna do ustalenia – dotyczy skutków realizacji norm
Nie wystarcza tekst przepisów
Wymaga odwołania się do doświadczenia i wiedzy o skutkach określonych zachowań
Zupełność – system wolny od luk
Luka aksjologiczna
Luka konstrukcyjna
Luka logiczna ???
Luka aksjologiczna
Luka w prawie polegająca na tym, że istnieje różnica między aktualnym kształceniem rozważanego systemu prawa a przyjmowanym przez kogoś wzorcem systemu, czy też czyimś o tym systemie wyobrażeniami.
Luka aksjologiczna – luką pozorna?
Zwolennicy – prawodawca normuje tylko to, co uznaje za konieczne. Luka taka nie jest błędem w systemie
Przeciwnicy – rozdźwięk między oczekiwaniami społecznymi w zakresie kształtu systemu może skutkować odmową aprobaty dla norm i zmniejszeniem gotowości do dawania im posłuchu
Luka konstrukcyjna
Luka w prawie polegająca na braku w systemie reguł wskazujących jak należy „ważnie” dokonać danej czynności konwencjonalnej.
Luka konstrukcyjna jest luką rzeczywistą – wymaga zmiany prawa.
Luka logiczna
Z luką tego rodzaju mamy jakoby do czynienia wtedy, gdy w systemie występują normy między sobą formalnie niezgodne/ sprzeczne albo przeciwne.
Normy formalnie niezgodne nie mogą wszystkie zostać zrealizowane
W wyniku niemożności zrealizowania którejś z norm – powstaje luka
Luka ta jednak w praktyce jest nieistotna, daje się ona bowiem usunąć w toku wykładni przepisów
Akty normatywne
Akt prawny – dwa znaczenia:
Szerokie – akt wyrażający każdą normę
Wąskie – akt wyrażający tylko normy indywidualne i konkretne
Rodzaje aktów normatywnych:
Konstytucja (ustawa zasadnicza) – akt normatywny o szczególnej pozycji wynikającej z tego, że:
Określa podstawowe zasady ustroju politycznego i społecznego państwa
Wszystkie inne akty normatywne muszą być zgodne z konstytucją
Konstytucję uchwala się i zmienia w szczególny sposób
Podział konstytucji ze względu na:
Formę:
Pisane (USA, Polska, Francja)
Niepisane (GB, Nowa Zelandia, Izrael)
Podział konstytucji ze względu na sposób zapisania:
Akt normatywny (książkowa)
Rozproszona (nie spisana – pojedyncze ustawy w wielu miejscach)
Podział konstytucji ze względu na treść:
Pełne
Niepełne, tzw. małe konstytucje
Podział konstytucji ze względu na procedurę powstawania:
Uchwalane
Oktrojowane (narzucane)
Podział konstytucji ze względu na sposób zmiany:
Sztywne
Elastyczne
Podział konstytucji ze względu na okres obowiązywania:
Stałe
Czasowe
W skład materii konstytucyjnej mogą wchodzić następujące zagadnienia:
Podstawy ustroju społeczno- gospodarczego państwa
Organizacja, kompetencje i sposób powoływania najważniejszych organów państwowych
Podstawowe prawa, wolności i obowiązki obywatela
Ustawa zwykła
Jest to akt, którego uchwalanie leży w wyłącznej kompetencji parlamentu.
W formie ustawy można regulować wszelkie kwestie pod warunkiem zgodności unormowań z konstytucją.
Kwestie zastrzeżone dla ustawy – tzw. materia ustawowa:
Ustanawianie obowiązków prawnych obywateli, np. obowiązki podatkowe, ograniczenie wolności i praw obywatelskich
Najważniejsze zagadnienia organizacyjno–ustrojowe organów ustawodawczych i administracyjnych, sądownictwa, prokuratury i kontroli państwowej
Sprawy, które już poprzednio regulowane były ustawą, choćby żaden przepis szczególny tego nie wymagał.
W przeciwieństwie do innych porządków prawnych (np. francuskiego), Konstytucja RP zna tylko jeden rodzaj ustaw.
W Polsce do uchwalenia ustawy wymaga się quorum 50% i większość 50% + 1.
Zmiana ustawy następuje w tym samym trybie, co jej uchwalenie.
Przebieg procesu legislacyjnego określa Konstytucja oraz Regulamin Sejmu i Senatu
Inicjatywa ustawodawcza przysługuje:
- Radzie Ministrów
- grupie co najmniej 15 posłów albo komisji sejmowej
- Senatowi
- Prezydent RP
- Grupie co najmniej 100 tys. obywateli
Ustawa zwykła – Kodeks
Kodeks – ustawa zwykła, normująca w miarę wyczerpująco obszerną dziedzinę życia społecznego; kodeksy są z reguły trwalsze i stabilniejsze niż ustawy zwykłe.
Kodeks (artykuł, paragraf), ustawa (artykuł, ustęp)
Akty normatywne o randze ustawy:
Akt taki, mając moc równą ustawie może ją zmienić albo uchylić, choć konstytucje przewidują na ogół przedmiotowe granice regulacji aktów tego typu
Wyróżnia się dwa rodzaje takich aktów:
Dekret z mocą ustawy
Rozporządzenie z mocą ustawy – zgodnie z art. 234, ust.1 Konstytucji RP kompetencję do stanowienia tego aktu ma Prezydent RP.
Ratyfikowane umowy międzynarodowe
Przeczytać art. 89-91 Konstytucji PR
Ratyfikacja przez RP umowy międzynarodowej i jej wypowiedzenie wymaga uprzedniej zgody wyrażonej w ustawie, jeżeli umowa dotyczy:
Pokoju, sojuszy, układów politycznych lub układów wojskowych
Wolności, praw lub obowiązków obywatelskich określonych w konstytucji
Członkostwa RP w organizacji międzynarodowej
Znacznego obciążenia państwa pod względem finansowym
Spraw uregulowanych w ustawie lub w których konstytucja wymaga ustawy
Akty wykonawcze (tzw. akty podustawowe)
Są to akty normatywne wydawane na podstawie ustaw i w celu ich wykonanie
Wśród tego rodzaju prawotwórstwa można wyróżnić
Rozporządzenie (wykonawcze)
Zarządzenie
Uchwały
Rozporządzenia wykonawcze.
Kompetencję do jego stanowienia mają:
Rada Ministrów
Prezes Rady Ministrów
Prezydent RP
Poszczególni ministrowie
Przewodniczący komitetów
Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji
Zgodnie z art.92 Konstytucji RP upoważnienie do wydania rozporządzenia powinno określać:
Organ właściwy do wydania rozporządzenia
Zakres spraw przekazanych do uregulowania
Wytyczne dotyczące treści
Konstytucja wprowadza zakaz delegacji (tzw. subdelegacja) kompetencji do wydania rozporządzenia.
Zarządzenie
Kompetencję do ich stanowienia mają:
Prezydent RP
Prezes Rady Ministrów
Poszczególni ministrowie
Przewodniczący równorzędnych organów
Zgodnie z art. 92, ust. 2 Konstytucji RP zarządzenia nie mogą stanowić podstawy decyzji wobec obywateli, osób prawnych oraz innych podmiotów.
Często akt ten w stosunku do ustawy ma charakter organizacyjny lub porządkowy. Dotyczy on także wewnętrznego działania rozmaitych agend administracji państwowej. Nie wszystkie zarządzenia są publikowane.
Uchwała Rady Ministrów
Zgodnie z art. 93, ust. 1 Konstytucji RP akt ten ma charakter wewnętrzny i obowiązuje tylko jednostki organizacyjne podlegające organowi, który go wydał.
Uchwała taka podlega kontroli co do jej zgodności z powszechnie obowiązującym prawe.
Akty prawa miejscowego
Akty obowiązujące na obszarze działania organów, które je wydały.
Akty prawa miejscowego:
Uchwały rady gminy
Przepisy porządkowe wydawane przez radę gminy
Przepisy porządkowe wydawane przez wójta w formie zarządzenia
Uchwały rady powiatu
Powiatowe przepisy porządkowe wydawane przez radę powiatu
Akty prawa miejscowego wydawane przez sejmik województwa
Akty prawa miejscowego wydawane przez wojewodę oraz organy administracji niezespolonej
Rozporządzenia porządkowe wydawane przez wojewodę
Akty normatywne powszechnie obowiązujące w RP:
Akty obowiązujące na terenie całego kraju:
Konstytucja RP
Ratyfikowane umowy międzynarodowe za zgodą ustawy
Ustawy
Rozporządzenia z mocą ustawy Prezydenta RP zatwierdzone przez Sejm
Ratyfikowane umowy międzynarodowe bez upoważnienia ustawy
Rozporządzenia (wykonawcze)
Układy zbiorowej pracy
Umowy Rady Ministrów z Kościołami nierzymskokatolickimi
Regulaminy Sejmu i Senatu
Akty prawa miejscowego
Akty normatywne wewnętrzne obowiązujące w RP:
Regulamin Zgromadzenia Narodowego
Uchwały Sejmu RP (niektóre)
Uchwały Senatu (niektóre)
Zarządzenia Prezydenta RP
Uchwały Rady Ministrów (niektóre)
Zarządzenia Prezesa Rady Ministrów (niektóre)
Zarządzenia ministrów (niektóre)
Niektóre akty innych centralnych organów państwowych
Akty wewnętrzne prawa miejscowego
Więzi pomiędzy elementami systemu prawa
Kompetencyjne (dynamiczne)
Treściowe (statyczne)
Więź kompetencyjna
Jedną z norm systemu są ustanawiane na podstawie innych norm , jako udzielających kompetencji normodawczych do ich ustanowienia.
Norma konstytucyjna (upoważnienie Sejmu do ustanowienia ustawy) norma ustawowa (upoważnienie podmiotu A do wydania rozporządzenia) norma rozporządzenia
Dynamiczny system prawa
System norm powiązanych więzią kompetencyjną.
Hierarchia aktów normatywnych – konsekwencja kompetencyjnego powiązania norm:
Konstytucja:
-ustawa
*rozporządzenia
-rozporządzenie z mocą ustawy
*rozporządzenie
-ratyfikowana umowa międzynarodowa
Więź treściowa
Powiązania treściowe, porządkujące normy systemu w dwojaki sposób:
Normy tworzą zbiór spójny, znajdujący na gruncie spójnej wiedzy uzasadnienie aksjologiczne w spójnym systemie wartości
Na podstawie należących do systemu norm naczelnych zalicza się do danego zbioru także konsekwencje owych norm naczelnych (lub też konsekwencje innych norm uprzednio zaliczonych do systemu)
Statyczny system prawa
Zbiór norm uporządkowany więzią treściową.
Gałęzie prawa – wyniki treściowego powiązania norm