PRZYWÓDZTWO
Przywództwo oznacza nadawanie kierunku działaniom innych, wpływanie na innych poprzez własne słowa lub czyny, umiejętność angażowania innych, inspirowania.
Klasyczne typy przywództwa
Sytuacyjne podejście do przywództwa wyraża przekonanie, że postawa – zachowanie przełożonego powinno uwzględnić sytuacje, w jakiej znajduje się on i jego zespół.
Wybór danego stylu przewodzenia powinien być, zatem poprzedzony dokładną analizą kontekstu i warunków. Celem badaczy, którzy w ten sposób podchodzą do przywództwa, jest rozpoznanie zasadniczych warunków sytuacyjnych i pokazanie ich związku z danym stylem przywództwa.
Tradycyjne badania wyróżniają trzy klasyczne typy kierowania/przywództwa:
Styl autokratyczny /tracimy element potencjału intelektualnego podwładnych/
Styl demokratyczny /Mogą pojawić się negatywne zjawiska związane z dynamiką grupową: brak mobilizacji, niepotrzebne dyskusje o długoplanowych kwestiach/
Styl liberalny (nieingerujący) /podwładni mają pewien zakres swobody, a przywódca kontroluje przebieg procesów/
PRZYWÓDZTWO OPARTE O KULTURĘ ORGANIZACYJNĄ
Kultura organizacyjna to system wartości i norm społecznych, będących stymulatorami tych zachowań członków organizacji, które są istotne z punktu widzenia realizacji formalnie przyjętych celów.
Kultura organizacyjna to „osobowość” konkretnego przedsiębiorstwa, urzędu, firmy. Przejawia się w zachowaniach i reakcjach jednostek i grup społecznych, w ich sądach i podstawach, w sposobie rozwiązywania problemów, organizowania hal produkcyjnych i biur, w wyposażeniu i estetyce wnętrz.
Kultura organizacyjna jest narzędziem przywództwa, zarządzania
RELACJA POMIĘDZY ORGANIZACJĄ A KULTURĄ
Wzory organizacyjne – mają charakter administracyjno-prawny, są zawarte w przyjętym projekcie funkcjonowania organizacji i są pierwotne do zachowań członków organizacji.
Wzory kulturowe – mają charakter nieformalny, powstają w wyniku konfrontacji indywidualnych hierarchii z możliwościami, jakie stwarza organizacja.
SEKWENCYJNOŚĆ SKŁADNIKÓW KULTURY ORGANIZACYJNEJ
Założenia – mówią, jaki jest stosunek członków danej grupy do życia i świata i co to otacza w kontekście konkretnej organizacji.
Wartości - przyjęte w danym środowisku założenia kulturowe kształtują odpowiedni dla nich system wartości. Wartości to przedmioty, stany rzeczy i sytuacje, które ludzie cenią i starają się osiągnąć poprzez swoje uczestnictwo w organizacji. Wartości są zbiorowymi preferencjami narzucanymi w grupie.
Normy – wynikają bezpośrednio z przyjętego systemu wartości. Normy określają do czego należy dążyć, a czego unikać i w jaki sposób należy to czynić. Są to wyraźnie wyartykułowane powinności i wskazania informujące o tym co uważane jest za dobre a co za złe.
Postawy – trwałe predyspozycje psychiczne człowieka do określonych sposobów reagowania na określone rodzaje bodźców. Postawy dotyczą stosunku człowieka do konkretnych przedmiotów i sytuacji.