Nacjonalizm

- oznacza utożsamienie się z własnym państwem narodowym i lojalność wobec niego

- państwo narodowe to takie, które jest niepodległe i suwerenne( ma własny rząd. Samodzielnie ustanawia prawa i sprawuje kontrolę nad terytorium.

Etnonacjonalizm

- oznacza identyfikowanie się z własną grupą etniczną, postrzeganą jako podstawowe źródło tożsamości.

-poczucie przynależności do konkretnej grupy rasowej, czy etnicznej

- ponieważ w etnonacjonaliźmie poczucie odrębności łączy się z tendencjami nacjonalistycznymi prowadzi to do tego, że dana grupa etniczna dąży do utworzenia własnego, odrębnego państwa narodowego

-

Nacjonalizm w edukacji

- w państwie narodowym rolą oświaty jest wychowanie osoby z narodowo neutralnej na np. Niemca, Polaka., Rosjanina. Realizuje się ten cel konstruując program nauczania, w którym kładzie się nacisk na język ojczysty, literaturę i historię narodową. – Noworodek nie jest pod względem kulturowym francuzem czy anglikiem, staje się nim dzięki kształceniu.

- należy zadbać, o to, by związać młodych ludzi z narodem, jednak nie wolno wzbudzać w nim irracjonalnego poczucia wyższości, które przysporzyło ludzkości wielu cierpień ( wojny napoleońskie, wojna krymska, francusko0 pruska, II i II wojna światowa, ludobójstwa)

- trudno jest wpajać poczucie identyfikacji z narodem jednocześnie propagując różnorodność kulturową, rasową czy etniczną.

Nacjonalizm, kształtowanie narodu, modernizacja a edukacja

- Po II Wojnie światowej w dawnych afrykańskich iazjatyckich państwach kolonialnych, które wówczas odzskały niepodległość zaczęsto wykorzystywać edukację jako czynnik państwowotwórczy, chciano przekształcić tradycyjne społeczeństwa ( które niedawno były koloniami) w nowoczesne państwo narodowe. Chciano osłabić etnonacjonalizm poprzez przekształcenia modernizacyjne, rozwój struktury przemysłowej, miejskiej komunikacyjnej, transportowej i edukacyjnej. Naukowcom ( w tym Karl Deutsh) wydawało się, że dzięki tym procesom politycznym, gospodarczym i edukacyjnym z luźno powiązanych plemion ( posługujących się innymi językami) da rade przeistoczyć ich w politycznie i gospodarczo zasymilowane państwa narodowe, ze wspólnym językiem, kulturą i instytucjami. Wierzono, że osłabi się etnonacjonalizm poprzez dążenie do zaspokojenia indywidualnych interesów. Nie zdawano sobie sprawy z wielkiej siły etnonacjonalizmu, występującego w postkolonialnych krajach, który przejawiał się tam w postaci walk międzypokoleniowych. Transport komunikacja i oświata mogą przyczynić się do uświadomienia dzielących te plemiona różnic. I integracja, komunikacyjna, edukacyjna, ekonomiczna nie gwarantuje państwu ustrzeżenia się przd etnonacjonalizmem.

ODRODZENIE ETNONACJONALIZMU

- wiara we wspólny rodowód, traktujaca grupe jako jedną wielką rodzinę, nie jest to popatre badaniami dna, wywodzi się z mitu i ma charakter emocjonalny - irracjonalny,

- mity konstruowane są wokół legendy na temat stworzenia świata i pochodzenia danej grupy, jej dziedzictwa, przekazuje się to dalej w sposób nieformalny – jest to skuteczny sposób wychowania następnych generacji w tych przekonaniach.

-nasilenie etnonacjonalizmu powstało u schyłku XX wieku, gdy rozpadał się związek radziecki, kraje, które wchodziły w jego skład wyzwoliły się spod jego wpływu. ZSRR rozpadł sie w 1991roku na wiele niepodległych krajów- Ukrainę, Uzbekistan, Rosję, Białoruś,Armenię itd.