Projektowanie współbieżne – Concurrent Engineering (CE)
W definicji amerykańskiego Instytutu Analiz Obronnych podkreśla się systematyczny i zintegrowany charakter podejścia CE do:
Projektowania wyrobu
Projektowania procesów wytwarzania
Utrzymywania gotowości
Jakości
Kosztów
Czasu funkcjonowania wyrobu w pełnym cyklu jego życia
Estetyki wyrobu.
Termin CE powstał w USA w 1989 r.
Spostrzeżono wówczas potrzebę odpowiedzi na fundamentalne, w obszarze badań i rozwoju produkcji, pytanie: „jakie należy podjąć racjonalne działania we wczesnych fazach rozwoju wyrobu, by uzyskać w krótkim czasie możliwie najniższy koszt całkowity wyrobu?”
Projektowanie CE jest rozwinięciem koncepcji projektowania systemowego z wyraźnym ukierunkowaniem na znany paradygmat 6E, tj:
Ekologii
Energii
Ekonomii
Edukacji
Doskonałości
Współdecydowania
W podejściu CE zorientowane na klienta rozwiązanie produktu uzyskiwane jest w równoległym rozwoju zarówno produktu, jak i procesów wytwarzania dzięki zintegrowanemu planowaniu procesów w interdyscyplinarnym zespole. Projektowanie CE jest formą wielozadaniowej, interdyscyplinarnej i wielofunkcyjnej pracy zespołowej. Organizacja zespołowa równoległych działań wymaga określenia i zniwelowania barier działania i kontroli oraz wyboru skutecznej struktury organizacyjnej. Przyjmując określony czas (miesięcy, lat) potrzebny do wdrożenia produkcyjnego (time to Market) i liczbę (tysięcy, milionów) godzin pracy inżynierów przygotowaniu produkcji, np. samochodów osobowych, za kryteria porównawcze, to w Japonii wspomniane liczby wynoszą 3,9 lat i 1,7 mln godzin, podczas gdy w USA 5,0 lat i 3,1 mln godzin a w Europie 4,8 lat i 2,9 mln godzin. Naturalnymi uwarunkowaniami rozwoju projektowania współbieżnego są:
Elastyczna automatyzacja i robotyzacja
Metodyki projektowania zorientowanego na techniki wytwarzania i montażu
Koszty wytwarzania i jakość
Ekologicznie przyjazna produkcja, a w tym m. In. Recycling.