Psychologia spoleczna 12.12.2012

1. Podstawa założenia (dotyczy teorii SIT):

   1. Tożsamość społeczna jednostki wynika z jej przeświadczenia (wiedzy) o przynależności do określonych grup społecznych

   2. Jednostka włącza własne ‘’ja’’ do wielu kategorii społecznych jednocześnie (przynależność narodowa, polityczna, zawodowa, płeć).

   3. Na tożsamość społeczną składa się suma identyfikacji społecznych jednostek.

   4. Poszczególnym identyfikacjom przypisuje się różne znaczenie, dlatego należy mówić o strukturze identyfikacji społecznej jednostek.

2. Konsekwencje aktywizacji tożsamości:

   1. Autostereotypizacja i regulacja zachowań jednostki przez normy grupowe i podzielone stereotypy

   2. Stereotypizacja członków grupy obcej

   3. Podjęcie zachowań rywalizacyjnych i dyskryminacyjnych w stopniu zależnym od historii relacji międzygrupowych.

3. Podstawowe funkcje tożsamości w koncepcji SIT:

   1. Określenie własnego umiejscowienia w przestrzeni społecznej

   2. Uporządkowanie rzeczywistości społecznej poprzez kategoryzację, czyli wyróżnienie grupy własnej (in-group) i grupy obcej (out-group).

   3. Potrzeba zbudowania i utrzymania pozytywnego obrazu własnej osoby

   4. Grupa własna musi zatem być zarówno różna od grupy obcej, jak i lepsza.

4. Konsekwencje kategoryzacji społecznej:

   1. Konsekwencje poznawcze- zjawisko akceptacji, które polega na wzroście spostrzeganych różnic międzyludzkich i spadku spostrzeganych różnic wewnątrzkategorialnych.

      • Postrzeganie podobieństwa wewnątrzgrupowego w większym stopniu odnosi się do grupy obcej niż grupy własnej (zjawisko homogenizacji grupy obcej, np. mężczyźni to…, kobiety są…)

      • Homogenizacja grupy obcej jako następstwo akcentuacji traktuje się jako jeden z mechanizmów wyjaśnienia źródła stereotypów społecznych

      • Wyjątkiem jest sposób spostrzegania grupy własnej przez członków tych grup społecznych, które uznawane są za nisko położone w strukturze społecznej stratyfikacji, np. wśród mniejszości etnicznych odnotowano zjawisko homogenizacji grupy własnej.

   2. Konsekwencje ewaluatywne i behawioralne: faworyzacja własnej grupy kosztem grupy obcej.

5. Strategie radzenia sobie z niską pozycją społeczną grupy własnej:

   1. Przypisanie mniejszego znaczenia danej identyfikacji społecznej.

   2. Uruchomienie porównań społecznych z takimi grupami społecznymi, na tle których grupa własna wypada lepiej i/lub zmiana kryteriów wedle, których przebiegały dotychczasowe porównania społeczne (procesy kompensacji) -> Wojciszke.

   3. Podjęcie aktywności ukierunkowanej na zmianę grupy (strategia społecznej mobilności) co zależy od:

      • Przekonania jednostki , co do elastycznych i „przypuszczalnych” struktur społecznych

      • Osobistych zasobów jednostki, np. poczucia skuteczności

   4. Podjęcie działań ukierunkowanych na poprawę społecznego statusu grupy jako cłości (strategia społecznej zmiany/rywalizacji) co następuje wówczas, gdy:

      • Jednostka przekonana jest o sztywnej stratyfikacji społecznej.

Skorzystajcie również ze zdjęć