8. Przeniesienie własności – definicja, cechy umowy
Przeniesienie własności – jest to termin techniczno-prawny oznaczający przejście prawa własności na podstawie umowy. (zbywca – osoba przenosząca własność; nabywca – osoba nabywająca własność)
Strony:
właściciel lub jego przedstawiciel;
nabywca własności.
Strony musza mieć:
zdolność do czynności prawnych;
Wyrazić wolę w sposób niewadliwy;
Niekiedy wymagana jest szczególna forma;
Cechy:
umowa inter vivos – między żywymi
czynność konsensualna;
- umowa o przeniesienie własności ma charakter konsensualny – do przeniesienia własności nie są potrzebne dodatkowe przesłanki – wydanie rzeczy czy wpis do księgi wieczystej
Wyjątki:
- gdy przedmiotem umowy są rzeczy tylko oznaczone co do gatunku (np. zboże)
- gdy chodzi o rzeczy przyszłe
- gdy zbycia dokonuje osoba nieuprawniona do rozporządzania rzeczą, a nabywca jest w dobrej wierze
Wyjątki od zasady konsensualności umowy o przeniesienie własności nieruchomości:
- przy przeniesieniu odrębnej własności budynków stojących na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste
- prze ustanowieniu odrębnej własności lokali
- w tych przypadkach do przeniesienia własności potrzebny jest wpis do księgi wieczystej
czynność rozporządzająca lub zobowiązująca do rozporządzenia:
Wg art. 155: - umowa zobowiązująca przenosi własność, czynność prawna o podwójnym skutku zobowiązująco-rozporządzającym – jeśli strony nie postanowiły inaczej lub jeśli przepis szczególny nie stanowi inaczej (wtedy potrzebne są dwie umowy)
Wymóg dwóch umów z mocy ustawy:
- jeśli umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości została zawarta z zastrzeżeniem warunku lub terminu
- niekiedy umowa zbywająca nieruchomość musi być zawarta jako warunkowa umowa zobowiązująca – np. gdy jest ustawowe prawo pierwokupu przysługujące pewnym podmiotom (np. gminie)
- własność przenosi umowa rozporządzająca wtedy, gdy do takiego rozporządzenia dochodzi w wykonaniu zobowiązania do przeniesienia własności powstałego z innego niż umowa zobowiązująca zdarzenia
czynność causalna
art. 156 – ważność przeniesienia własności zależy od podstawy prawnej – causae. Są 2 sytuacje:
Własność przechodzi na podstawie jednej umowy – Nie można analizować związku miedzy zobowiązaniem a rozporządzeniem.
Gdy najpierw było zobowiązanie (sprzedaż, darowizna, zamiana, zapis, bezpodstawne wzbogacenie, itd.) a potem rozporządzenie (przeniesienie własności). Wówczas ważność tej umowy zależna jest od istnienia causae. Jeśli umowa pierwsza upadnie, upada też druga umowa.
Zapis – dotyczy testamentów. Spadkodawca czyni spadkobiercę zobowiązanym do przysporzenia na rzecz innych osób (np. przeniesienie własności na inną osobę). Jeśli testament upadnie, odpada causae, upada przeniesienie własności.
Kauzalność formalna – drugi akt przenoszący własność nieruchomości musi wskazywać przyczynę (causae) zawarcia umowy – musi być ujawniona w akcie notarialnym (dotyczy zapisów, sprzedaży nieruchomości) art. 158
Kauzalność materialna – causae wynika z samej czynności / z samego przeniesienie własności, musi ona istnieć dla ważności czynności. art. 156
odpłatność zależy od causae - przeniesienie własności może być odpłatne – sprzedaż lub nieodpłatne – darowizna
Forma ad solemnitatem – art. 158 k.c. – przy przeniesieniu własności nieruchomości wymagany jest akt notarialny. Ruchomości bez względu na wartość można przenieść w wyniku umowy zawartej ustnie.
9. Nabycie własności od nieuprawnionego
a) rękojmia publicznej wiary ksiąg wieczystych – nabywca nieruchomości mającej urządzoną księgę wieczystą nabywa na podstawie umowy własność nieruchomości od osoby, która niezgodnie z rzeczywistym stanem prawnym jest wpisana do tej księgi jako właściciel – jeśli ta umowa jest odpłatna, a nabywca jest w dobrej wierze
b) art. 169 – jeśli osoba nieuprawniona do rozporządzania rzeczą zbywa rzecz ruchomą i wydaje ją nabywcy, nabywca uzyskuje własność z chwilą objęcia rzeczy w posiadanie, chyba że jest w złej wierze.
Ograniczenia:
- nie dotyczy to rzeczy skradzionych, zgubionych i w inny sposób utraconych – jeśli zbyte są przed upływem 3 lat od tych faktów, nabywca może uzyskać ich własność dopiero po upływie tego terminu – ograniczenie to nie dotyczy :
a) pieniędzy
b) dokumentów na okaziciela
c) rzeczy nabytych na urzędowej licytacji publicznej
d) rzeczy nabytych w drodze postępowania egzekucyjnego
- nabywca musi być w dobrej wierze w chwili upływu trzyletniego terminu !!
Przesłanki nabycia rzeczy od nieuprawnionego:
rzecz ruchoma
działa osoba nieuprawniona - władają rzeczą za zgodą właściciela, są uprawnione do władania, ale nie są uprawnione do rozporządzania.
osoba ta zawiera umowę z nabywcą
nieuprawniony przenosi własność na osobę trzecia
warunkiem koniecznym jest wydanie rzeczy nabywcy
wydanie rzeczy nabywcy;
dobra wiara nabywcy
art. 170 – jeśli przenosi się prawo własności rzeczy obciążonej prawem osoby trzeciej, prawo to wygasa z chwilą wydania rzeczy nabywcy, chyba że działa w złej wierze (ograniczenia z art. 169 stosuje się odpowiednio)
10. Zasiedzenie
Zasiedzenie – nabycie prawa rzeczowego poprzez faktyczne i długotrwałe wykonywanie tego prawa przez osobę nieuprawnioną
przedmiot zasiedzenia – tylko prawa rzeczowe (własność, użytkowanie wieczyste, niektóre służebności gruntowe); z którymi wiąże się władztwo nad rzeczą
zasiedzenie prawa własności – na ruchomościach i nieruchomościach (nawet z urządzoną księgą wieczystą) + za SN: można nabyć udział we współwłasności przez zasiedzenie
zasiedzenie nieruchomości – gruntowe, lokalowe (tylko w całości – nie np. jeden pokój), budynkowe (budynkowe wraz z prawem głównym – czyli UW); można zasiedzieć część nieruchomości gruntowej (wydzielonej na działkę budowlaną)
ważne – do zasiedzenia nieruchomości nie mają zastosowania przepisy ograniczające nimi obrót (patrz §16)
Przesłanki zasiedzenia:
a) nieruchomości art. 172:
- posiadacz nieruchomości niebędący jej właścicielem nabywa jej własność, jeśli posiada samoistnie nieruchomość nieprzerwanie od lat 20 (chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze)
- po upływie 30 lat posiadacz nieruchomości nabywa jej własność, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze
małolat – bieg zasiedzenia przeciwko małoletniemu właścicielowi nieruchomości nie może się skończyć wcześniej niż z upływem 2 lat od uzyskania przez niego pełnoletności
b) ruchomości art. 174:
- posiadacz rzeczy ruchomej niebędący jej właścicielem nabywa jej własność po upływie 3 lat nieprzerwanego posiadania (jako posiadacz samoistny), chyba że posiada w złej wierze
Posiadanie prowadzące do zasiedzenia:
posiadanie samoistne – takie posiadanie, które odpowiada treści prawa własności (np. osoba która nabyła nieruchomość od właściciel bez zachowania formy aktu notarialnego), zachowuje się jak właściciel, płaci podatek od nieruchomości, wchodzi w spory z sąsiadami.
Nieprzerwalność:
- domniemanie prawne ciągłości posiadania – propozycja odkupienia nie przerywa ciągu zasiedzenia
- niemożność posiadania wywołana przez przeszkodę przemijającą nie przerywa go
- posiadanie przywrócone poczytuje się za nieprzerwane
art. 175 – do biegu zasiedzenia stosuje się odpowiednio przepisy o biegu przedawnienia roszczeń (podlega przerwie i zawieszeniu)
Artykuł 176:
- w wypadku przeniesienia posiadania w toku biegu zasiedzenia, nowy posiadacz może doliczyć do czasu swojego posiadania czas posiadania poprzedniej osoby
- jeśli poprzednia osoba uzyskała posiadanie w złej wierze – jej czas posiadania może być doliczony tylko wtedy, gdy czas nowego posiadania + czas starego posiadania = min. 30 lat
- przepis ten odpowiednio stosuje się wówczas, gdy nowy posiadacz jest spadkobiercą starego posiadacza
Dobra wiara posiadacza:
- gdy z przyczyn usprawiedliwionych (bez niedbalstwa) nie wie on o tym, że nie przysługuje mu prawo własności np.: nabył rzecz od osoby niebędącej właścicielem; nabył rzecz w formie aktu notarialnego dotkniętego brakiem powodującym nieważność
- nie jest w dobrej wierze ten, kto nabywa własność nieruchomości bez zachowania formy aktu notarialnego
Skutki zasiedzenia:
- po upływie terminu zasiedzenia posiadacz nabywa ex lege własność (w sposób pierwotny)
- wyjątkowo zasiedzenie (jako nabycie pierwotne) nie powoduje wygaśnięcia obciążeń własności
Droga sądowa:
- posiadacz, który nabył własność przez zasiedzenie może żądać aby sąd stwierdził to w orzeczeniu (post. nieprocesowe)
- orzeczenie ma charakter deklaratywny – stanowi podstawę do wpisu własności do księgi wieczystej
PRZEMILCZENIE:
istota – osoba wskazana w ustawie nabywa własność wskutek niewykonywania przez właściciela swojego prawa przez czas w ustawie określony – taki sposób nabycia własności przewiduje się co do rzeczy znalezionych
11. Inne przypadki nabycia i utraty własności
A. ZRZECZENIE SIĘ WŁASNOŚCI
Nieruchomości:
- kiedyś przepis art. 179, Ustawodawca nie dopuszcza by nie istniały nieruchomości niczyje, konsekwencją zrzeczenia się było wtedy nabycie własności tej nieruchomości przez gminę na której obszarze ta nieruchomość się znajdowała. Była kwalifikowana jako posiadanie pierwotne.
Rzeczy ruchome:
- wyzbycie się własności rzeczy ruchomej następuje przez jej porzucenie z zamiarem wyzbycia się własności
- rzecz ruchoma, której uprzedni właściciel się wyzbył staje się rzeczą niczyją
B. ZAWŁASZCZENIE + RÓJ PSZCZÓŁ:
Zawłaszczenie art. 181 – własność niczyjej rzeczy ruchomej nabywa się przez objęcie jej w posiadanie samoistne, nie dotyczy zgubionych.
charakter – CP jednostronna, realna, pierwotne nabycie własności
Problematyka roju pszczół:
rój pszczół staje się niczyim, jeśli właściciel nie odszukał go przed upływem 3 dni od dnia wyrojenia
w pościgu za rojem pszczół właścicielowi wolno wejść na cudzy grunt, powinien naprawić wynikłą z tego szkodę
jeśli rój osiadł dziko – właściciel może go zabrać jako swoją własność
jeśli rój osiadł w cudzym ulu niezajętym – właściciel może żądać wydania roju za zwrotem kosztów
jeśli rój osiadł w cudzym ulu zajętym – staje się własnością właściciela ula – dotychczasowemu właścicielowi nie przysługuje roszczenie z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia
C. ZNALEZIENIE:
Odnosi się do rzeczy:
zagubionych
porzuconych bez zamiaru wyzbycia się własności
zwierząt, które zabłąkały się lub uciekły
Obowiązki znalazcy:
- musi niezwłocznie zawiadomić o tym osobę uprawnioną do odbioru rzeczy lub tzw. organ przechowujący (starosta właściwy miejscowo)
- pieniądze, pap. wartościowe, kosztowności oraz rzeczy o wartości naukowej i artystycznej – znalazca powinien oddać na przechowanie organowi przechowującemu –inne rzeczy tylko na żądanie tego organu
Kwalifikacja prawna:
- właściciel nie traci własności na skutek zgubienia a następnie znalezienia rzeczy
- znaleźne (10% wartości znaleziska) – jeśli zgłosi swe roszczenie najpóźniej z chwilą wydania rzeczy osobie uprawnionej (nie należy się osobom, które znalazły rzecz w toku czynności służbowych SN)
Przemilczenie:
- jeśli właściciel nie odbierze rzeczy w ciągu roku od dnia wezwania go przez dany organ (lub w razie niemożności wezwania – w ciągu 2 lat od jej znalezienia), to:
a) pieniądze, pap. wartościowe, kosztowności oraz rzeczy o wartości naukowej i artystycznej stają się własnością Skarbu Państwa
b) inne przedmioty stanowią wtedy własność znalazcy, jeśli uczynił zadość swym obowiązkom
Wyjątki:
1) W razie znalezienia rzeczy w:
a) budynku
b) innym pomieszczeniu otwartym dla publiczności
c) środku transportu publicznego
- znalazca musi oddać rzecz zarządcy budynku / pomieszczenia / środku transportu
- los prawny takiej rzeczy normują przepisy szczególne
2) w razie znalezienia „skarbu” art. 189 – czyli rzeczy mającej znaczną wartość materialną / artystyczną / naukową w takich okolicznościach, że poszukiwanie właściciela byłoby oczywiście bezcelowe, rzecz taka staje się własnością SP, a znalazcy należy się odpowiednie wynagrodzenie ustalane przez sąd.
D. WŁASNOŚĆ POŻYTKÓW NATURALNYCH:
- uprawniony do pobierania pożytków naturalnych nabywa ich własność przez odłączenie ich od rzeczy
E. AKCESJA:
Akcesja nieruchomości z rzeczą ruchomą:
art. 191 – własność nieruchomości rozciąga się na każdą rzecz ruchomą, która została do niej przyłączona w ten sposób, że stała się jej częścią składową
rozliczenia – jeśli z łączącego strony stos. pr. nic innego nie wynika, stosuje się przepisy o rozliczeniach między właścicielem a posiadaczem, o naprawieniu szkody i o bezpodstawnym wzbogaceniu
Akcesja rzeczy ruchomych:
a) połączenie – wytworzenie mebla z drewna i skóry i śrubek :P
b) pomieszanie – przykład życiowy: robienie drina ;]
c) przetworzenie – wytworzenie nowej rzeczy z cudzych materiałów
ad a) i b) - jeśli połączenie lub zmieszanie rz. ruchomych dokonane zostało w taki sposób, że przywrócenie stanu poprzedniego byłoby związane z nadmiernymi trudnościami lub kosztami, to:
1) dotychczasowi właściciele stają się współwłaścicielami całości
2) udziały w tej współwłasności oznacza się wg stosunku wartości rzeczy połączonych / pomieszanych
- jeśli jedna z rzeczy połączonych ma znacznie większą wartość niż pozostałe, rzeczy mniejszej wartości stają się jej częściami składowymi
ad c)
- ten kto wytworzył nową rzecz z cudzych materiałów, staje się jej właścicielem
Wyjątki:
- właścicielem rzeczy stworzonej jest właściciel materiałów jeśli:
a) przetworzenie dokonane zostało w złej wierze
b) wartość materiałów jest większa od wartości nakładu pracy
- rozliczanie tych problemów opiera się na przepisach nt. bezpodstawnego wzbogacenia i naprawie szkody
12. Ochrona własności
cywil. ochrona własności – system roszczeń przysługujących właścicielowi w razie naruszenia jego prawa:
ochrona petytoryjna – ochrona prawa – chroni się osobę, której przysługuje jakieś prawo
ochrona posesoryjna – chroni pewien stan faktyczny zwany posiadaniem
podstawowe roszczenia – windykacyjne i negatoryjne
roszczenia uzupełniające – wzmacniają funkcję roszczeń/powództw podstawowych
roszczenie a skarga (powództwo) – powództwa to procesowa forma dochodzenia roszczeń
Powództwo o ustalenie prawa (art. 189 KPC):
- powód może żądać ustalenia przez sąd istnienia / nieistnienia stos. prawnego lub prawa, gdy ma w tym interes prawny
ROSZCZENIE WINDYKACYJNE:
art. 222 §1 – właściciel może żądać od osoby, która włada faktycznie jego rzeczą, ażeby rzecz została mu wydana, chyba że tej osobie przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą
Cechy:
- roszczenie o wydanie rzeczy
- roszczenie wypływające z prawa własności
przedmiot – wydanie rzeczy wraz z wszystkimi pobranymi przychodami uzyskanymi przez osobę, która władała bezprawnie cudzą rzeczą
Legitymacja czynna – właściciel, Rzecznik Praw Obywatelskich i prokurator (tzn. uprawniony do wytoczenia powództwa)
Legitymacja bierna – każda osoba, która faktycznie włada rzeczą
- jeśli państwowa os. prawna włada rzeczą bezprawnie, powództwo przeciwko tej OP a nie przeciwko Skarbowi Państwa
Wydanie rzeczy:
- najczęściej do rąk właściciela
- jeżeli np. użytkownik został pozbawiony władztwa nad rzeczą, właściciel wnosi powództwo windykacyjne o zwrócenie rzeczy temu użytkownikowi
ciężar dowodu – spoczywa na powodzie, przedmiotem dowodu jest fakt, iż jest on właścicielem
– nieruchomość ma księgę wieczystą –domniemanie własności wynikające z wpisu
– właściciel może korzystać z wszelkich dowodów
Kierunki obrony pozwanego:
- zaprzeczenie własności – jeśli powód nie udowodnił własności, powództwo zostaje oddalone
- zarzut braku legitymacji – pozwany zaprzecza, że włada faktycznie rzeczą
- skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą (zarzut hamujący) – hamuje na czas przysługiwania pozwanemu tego uprawnienia
- zarzut nadużycia prawa – właściciel żądając wydania rzeczy wykonuje swoje prawo sprzecznie z zasadami współżycia społecznego
Przedawnienie roszczenia windykacyjnego:
- dotyczące nieruchomości nie przedawnia się
- dotyczące rzeczy ruchomych przedawnia się po upływie 10 lat
ROSZCZENIE NEGATORYJNE:
art. 222 §2 – przeciwko osobie, która narusza własność w inny sposób aniżeli przez pozbawienie właściciela władztwa faktycznego nad rzeczą, przysługuje właścicielowi roszczenie o przywrócenie stanu zgodnego z prawem i o zaniechanie naruszeń
Możliwości:
- żądanie zaniechania dalszych naruszeń (jeśli istnieje obawa ich powtórzenia)
- żądanie przywrócenia stanu zgodnego z prawem (np. rozebranie bezprawnie wzniesionego budynku)
- zdarza się, że skutkuje obiema powyższymi dyspozycjami
legitymacja czynna – materialna: właściciel, procesowa: ponadto RPO i prokurator
legitymacja bierna – ten, kto cudze prawo własności narusza w inny sposób, aniżeli przez pozbawienie właściciela władztwa faktycznego
ciężar dowodu – dowód własności – na właścicielu – powód może korzystać z domniemania własności wynikającego z faktu posiadania
Pozwany może się bronić wskazując stosunki miejscowe, prawo wynikające z decyzji administracyjnej, służebności, stosunku zobowiązaniowego
przedawnienie – 10 lat dla rzeczy ruchomych, brak przedawnienia dla nieruchomości
ROSZCZENIA UZUPEŁNIAJĄCE
a) roszczenie o wynagrodzenie za korzystanie z rzeczy
b) roszczenie o zwrot pożytków lub ich równowartości
c) roszczenie o odszkodowanie za szkodę spowodowaną zużyciem rzeczy, jej pogorszeniem lub utratą
Charakter:
- uzupełniają rei vindicatio, razem z nimi można zrównoważyć stratę spowodowaną utratą władztwa nad rzeczą
- mogą być dochodzone oddzielnie
- mogą być samoistnym przedmiotem obrotu
Przedawnienie:
- roszczenia te przedawniają się z upływem 1 roku od zwrotu rzeczy
- jeśli zwrot rzeczy nie nastąpił, przedawniają się z upływem lat 10
ochrona subiektywna – roszczenia te są zależne od dobrej / złej wiary posiadacza
Regulacje:
a) posiadacz jest w dobrej wierze - nie powstają żadne roszczenia uzupełniające, bo posiadacz:
1) nie jest zobowiązany do wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy
2) nie jest odpowiedzialny za jej zużycie, pogorszenie lub utratę
3) nabywa własność pożytków naturalnych odłączonych od rzeczy w czasie jego posiadania
4) zachowuje pożytki cywilne, które stały się w tym czasie wymagalne
- ale jeśli uzyskał odszkodowanie za utraconą rzecz, musi je przelać na właściciela zgodnie z „bezpodstawnym wzbogaceniem”
b) posiadacz w złej wierze:
1) jest zobowiązany do wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy
2) jest odpowiedzialny za jej zużycie, pogorszenie lub utratę – chyba że nastąpiłoby to również gdyby rzecz znajdowała się w posiadaniu uprawnionego
3) musi zwrócić pobrane pożytki / równowartość
4) musi zwrócić równowartość pożytków niepobranych z powodu złej gospodarki
c) posiadacz jest w dobrej wierze, ale dowiedział się o wytoczonym przeciwko niemu rei vindicatio:
- również wtedy, gdy samoistny posiadacz rzeczy będącej przedmiotem własności państwowej został wezwany do wydania rzeczy przez odpowiedni organ państwowy
1) jest zobowiązany do wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy
2) jest odpowiedzialny za jej zużycie, pogorszenie lub utratę – chyba że nastąpiło to bez jego winy
3) musi zwrócić pobrane pożytki / równowartość
13. Współwłasność i zniesienie współwłasności
Elementy konstrukcyjne współwłasności:
Jedność przedmiotu;
Wielość podmiotów;
Niepodzielność wspólnego prawa.
Art.195 k.c. „Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom.”
Art.196 k.c. „§ 1. Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.
§ 2. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.”
wskazuje 2 rodzaje współwłasności:
W częściach ułamkowych – udziały określane są za pomocą ułamka zwykłego. To samodzielny stosunek prawa rzeczowego. Udział to pewien ułamek wyrażający pozycję współwłaściciela, to części wydzielone abstrakcyjnie.
Łączna - Współwłasność do niepodzielnej ręki towarzyszy zawsze innemu stosunkowi prawnemu (osobistemu). 2 podstawowe przykłady:
Współwłasność małżeńska, gdy pozostają we wspólności majątkowej;
Współwłasność w spółce cywilnej. Majątek jest majątkiem wspólnym wspólników.
cecha | Współwłasność łączna | Współwłasność ułamkowa |
---|---|---|
Jest bezudziałowa;
|
Każdy ze współwłaścicieli ma jakiś udział, który wskazuje na udział we współwłasności; | |
|
|
|
|
|
Nie jest trwała (każdy Ze współwłaścicieli może domagać się jej zniesienia); |
|
|
Kilka przedmiotów lub jeden przedmiot; |
ZNIESIENIE WSPÓŁWŁASNOŚCI
istota – likwidacja stosunku prawnego, jaki łączy współwłaścicieli
Regulacja zniesienia współwłasności:
- każdy współwłaściciel może żądać zniesienia współwłasności [art. 210 zd.1]
- uprawnienie do żądania zniesienia współwłasności nie przedawnia się [art. 220]
Umowa wyłączająca na czas do lat 5 uprawnienie do żądania zniesienia współwłasności: [art. 220]
- uprawnienie do żądania zniesienia współwłasności może być wyłączone przez CP na czas nie dłuższy niż 5 lat
- w ostatnim roku przed upływem terminu można go przedłużyć na dalsze 5 lat
- przedłużenie można powtórzyć raz
Sądowe zniesienie współwłasności:
- dokonuje się w postępowaniu nieprocesowym
- wniosek o SZW może zgłosić każdy współwłaściciel oraz prokurator
Sąd rozstrzyga ostatecznie o:
a) wzajemnych roszczeniach z tytułu posiadania
b) roszczeniach współwłaścicieli z tytułu:
- nakładów
- korzystania przez niektórych z nich z rzeczy wspólnej w zakresie szerszym niż wynika to z ich udziału
Sposoby zniesienia współwłasności:
a) podział rzeczy wspólnej – podział fizyczny
b) przez przyznanie rzeczy wspólnej jednemu lub kilku współwłaścicielom
c) przez sprzedaż rzeczy wspólnej - podział cywilny
Podziału fizycznego może żądać każdy ze współwłaścicieli, o ile podział ten:
nie jest sprzeczny z przepisami ustawy (np. gdy obowiązują zakazy podziału) (jeśli strony umownie zniosą współwłasność tylko to ograniczenie)
nie jest sprzeczny ze społ.-gosp. przeznaczeniem rzeczy np. likwidacja warsztatu produkcyjnego
nie pociąga za sobą istotną zmianę rzeczy
nie pociąga za sobą znaczne zmniejszenie wartości rzeczy
Problem podziału budynków:
- z zasady budynków dzielić nie można (ani pionowo ani poziomo)
- podział pionowy jest dopuszczalny jeśli linia podziału przebiega przez ścianę dzielącą budynek na regularne i samodzielne części (za Sądem Najwyższym)
- podział poziomy może polegać na wyodrębnieniu własności lokali – ale działka na której budynek stoi pozostanie przedm. współwłasności
Kwestie organizacyjne podziału rzeczy:
- sąd znosząc współwłasność może wyrównać wartość poszczególnych udziałów dopłatami pieniężnymi
- sąd przy podziale gruntu może obciążyć części potrzebnymi służebnościami gruntowymi:
- jeśli jedna z nieruchomości utworzonych nie ma dostępu do drogi – służebność drogowa
- na wniosek współwłaścicieli może wydzielić z podlegającej podziałowi nieruchomości drogę wewnętrzną i utworzyć na niej współwłasność dla właścicieli dzielonej nieruchomości
Przyznanie rzeczy wspólnej jednemu lub kilku współwłaścicielom
- z reguły stosowane do rzeczy ruchomych, a jeśli chodzi o nieruchomości:
1) podział fizyczny jest niezgodny z planem miejscowym
2) do niepodzielnych nieruchomości obejmujących warsztaty usługowe lub produkcyjne
ISTOTA – w razie takiego zniesienia współwłasności pozostali współwłaściciele (którym rzeczy nie przyznano) otrzymują równowartość swoich udziałów pod postacią spłat w pieniądzu - termin ich uiszczania – max 10 lat
- w wypadkach wyjątkowych sąd na wniosek dłużnika może odroczyć termin zapłaty rat wymagalnych
Zniesienie współwłasności przez sprzedaż rzeczy wspólnej:
- jeśli współwłaściciele tak zgodnie postanowią
- w braku wniosku – jeśli rzecz nie da się podzielić, a okoliczności danego wypadku przejawiają za takim zniesieniem współwłasności, a nie za przyznaniem rzeczy jednemu ze współwłaścicieli
- sprzedaży zarządzonej przez sąd dokonuje się w trybie licytacji (postępowanie egzekucyjne)
Szczególne zasady znoszenia współwłasności nieruchomości rolnej:
art. 213 Jeżeli zniesienie współwłasności gospodarstwa rolnego przez podział między współwłaścicieli byłoby sprzeczne z zasadami prawidłowej gospodarki rolnej, sąd przyzna to gospodarstwo temu współwłaścicielowi, na którego wyrażą zgodę wszyscy współwłaściciele.
- w wypadku braku tej zgody sąd przyzna GR temu z nich, który je prowadzi lub stale w nim pracuje
- jeśli powyższe warunki spełnia kilku współwłaścicieli lub nikt, sąd przyzna GR temu z nich, który daje najlepszą gwarancję należytego prowadzenia GR
Sprzedaż GR sąd zasądzi:
a) na wniosek wszystkich współwłaścicieli
b) gdy nikt nie wyrazi zgody na przyznanie mu GR
Wysokość przysługujących współwłaścicielom GR spłat ustala się stosownie do zgodnego porozumienia
- jeśli go nie ma, spłaty mogą być obniżone, podzielone na raty.
Ochrona byłych współwłaścicieli, którzy otrzymali spłaty niższe od należnych:
- Jeśli ten, który otrzymał gospodarstwo zbył je przed upływem 5 lat powinien wydać byłym współwłaścicielom korzyści z obniżenia ich spłat proporcjonalne do ich udziałów
- współwłaściciele, którzy zamieszkiwali w gospodarstwie do chwili zniesienia współwłasności, zachowują uprawnienie do dalszego zamieszkiwania, max 5 lat od chwili zniesienia współwłasności (małoletni od chwili pełnoletności) –stosuje się przepisy o służebności mieszkania
14. Użytkowanie wieczyste
Przedmiot użytkowania wieczystego (art. 232 § 1 kc).
grunty należące do SP (położone w granicach miast lub poza nimi, jeśli włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki), nie np. należące do państwowej osoby prawnej;
§ 2 – też inne; jeśli jest przepis szczególny
grunty należące do jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków, ale nie należące do samorządowej osoby prawnej;
Podmiot użytkowania wieczystego
każdy może być podmiotem tego prawa, też SP czy jednostki samorządu terytorialnego lub ich związki
Treść użytkowania wieczystego
POZYTYWNE: zgodnie z art. 233 kc uprawnienia podobne jak właściciel, o pewnych różnicach:
korzystanie jest ograniczone umową, która określa umowa (art. 239);
strona negatywna jak we własności – korzystanie z wyłączeniem innym osób (też z właścicielem);
rozporządzanie:
przeniesienie na inną osobę (art. 237) – stosuje się odpowiednio przepisy o własności, do jej skuteczności konieczny jest wpis do księgi wieczystej;
możliwość obciążania niektórymi ograniczonymi prawami rzeczowymi: hipoteka; użytkowanie; służebność
prawo dziedziczne;
podlega egzekucji;
NEGATYWNE: właściciel nie może przenieść własności nieruchomości obciążonej użytkowaniem wieczystym → wyjątek:
przeniesienie na użytkownika wieczystego;
przeniesienie na jednostkę samorządu terytorialnego lub na SP;
treść tego prawa ograniczona przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę
Własność budynków znajdujących się na gruncie użytkowanym wieczyście:
A. BUDYNKI KTÓRE ISTNIEJĄ W MOMENCIE USTANOWIENIA UW:
- z ustanowieniem użytkowania wieczystego zawsze łączy się ich sprzedaż użytkownikowi wieczystemu
B. BUDYNKI, KTÓRE ZOSTAŁY WZNIESIONE PO USTANOWIENIU UW:
Własnością użytkownika wieczystego są:
a) budynki i inne urządzenia wzniesione przez użytkownika wieczystego lub posiadacza (doktryna)
b) również jeśli zostały wzniesione niezgodnie z umową
- prawo własności tych budynków jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym
Użytkowanie wieczyste jako prawo terminowe:
- oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste następuje na okres 99 lat
- jeśli cel gospodarczy UW nie wymaga oddania gruntu na 99 lat, można ustanowić UW na czas krótszy – min 40 lat
Przedłużenie UW:
- w ciągu ostatnich 5 lat przed upływem terminu, użytkownik wieczysty może żądać jego przedłużenia na okres od 40 do 99 lat
- żądanie to można zgłosić wcześniej, jeśli okres amortyzacji zamierzonych na użytkowanym gruncie jest znacznie dłuższy niż czas, który pozostał do końca umowy
- odmowa przedłużenia – tylko ze względu na ważny interes społeczny
- umowa przedłużenia – w formie aktu notarialnego
Opłata roczna:
- z góry za cały rok, do 31 marca
- nie pobiera się opłaty rocznej za rok, w którym ustanowiono użytkowanie wieczyste
Sposób korzystania z nieruchomości:
- powinien być określony w umowie [art. 239 §1]
- postanowienia umowy dotyczące sposobu korzystania z nieruchomości powinny być ujawnione w księdze wieczystej
Wygaśnięcie użytkowania wieczystego:
a) upływ czasu na który ustanowione zostało użytkowanie wieczyste
b) rozwiązanie umowy o ustanowienie UW przez strony
c) konfuzja – przejście UW na właściciela, lub przejście własności na użytkownika wieczystego
d) rozwiązanie umowy przed upływem terminu UW, nienależyte wykonywanie przez użytkownika W
e) wywłaszczenie (chyba, że następuje na rzecz podmiotu niebędącego właścicielem obciążonego nim gruntu)
Nie można nabyć w drodze zasiedzenia, jeśli nie zostało wcześniej ustanowione zgodnie z prawem; możemy jeśli posiadamy nieruchomość na podstawie faktycznego przeniesienia prawa, ale umowa była nieważna.
Skutki wygaśnięcia użytkowania wieczystego:
a) wygaśnięcie obciążeń ustanowionych na tym prawie
b) wygaśnięcie prawa własności budynków lub innych urządzeń:
- budynki i urządzenia stają się częścią składową gruntu na którym zostały wybudowane
- użytkownikowi należy się wynagrodzenie odpowiadające ich wartości
c) użytkownik ma obowiązek wydać nieruchomość właścicielowi – właściciel może żądać od użytkownika odszkodowania za szkody wynikłe z niewłaściwego korzystania z oddanego mu gruntu.
Przedawnienie roszczeń:
- przeciwko użytkownikowi W o naprawienie szkód – 3 lata od zwrotu nieruchomości
- przeciwko właścicielowi o wynagrodzenie za utratę budynków / urządzeń – 3 lata od zwrotu nieruchomości
- o wydanie nieruchomości po wygaśnięciu UW – jako windykacyjne nie przedawnia się.
15. Użytkowanie
art. 252 – rzecz można obciążyć prawem do jej używania i pobierania jej pożytków
Uprawnienia tworzące treść użytkowania:
a) prawo do używania rzeczy
b) prawo do pobierania pożytków z rzeczy
c) odnośnie timesharingu – prawo do zbycia takiej formy użytkowania
Ograniczenia korzystania z rzeczy:
- obowiązek przestrzegania zasad prawidłowej gospodarki
- może pobierać tylko pożytki z rzeczy
- można ograniczyć zakres użytkowania przez wyłączenie niektórych pożytków rzeczy
Przedmiot użytkowania:
- rzecz – ruchoma bądź nieruchomość
- użytkowanie obciąża rzecz jako całość
- wykonywanie użytkowania można ograniczyć do oznaczonej części rzeczy, jednak samo użytkowanie OBCIĄŻA CAŁĄ RZECZ
- z zasady przedmiotem użytkowania mogą być rzeczy niezużywalne
Użytkowanie niewłaściwe (quasi-ususfructus):
- obejmuje pieniądze lub inne rzeczy oznaczone co do gatunku
- z chwilą wydania mu tych przedmiotów użytkownik staje się ich właścicielem
- z chwilą wygaśnięcia użytkownik musi zwrócić „takie same” rzeczy wg przepisów o zwrocie pożyczki
Użytkowanie praw:
- przedmiotem użytkowania mogą być także prawa (np. obligacje, wierzytelności)
- pożytki przypadają użytkownikowi
- stosujemy przepisy o użytkowaniu rzeczy
- do ustanowienia takiego użytkowania stosujemy przepisy o przeniesieniu prawa
Zespół środków produkcji jako przedmiot użytkowania:
a) użytkownik może w granicach prawidłowej gospodarki zastępować poszczególne składniki innymi
b) włączone w ten sposób składniki stają się własnością właściciela użytkowanego zespołu środków produkcji
- jeśli użytkowany zespół środków produkcji ma być zwrócony wg oszacowania:
a) użytkownik nabywa własność jego poszcz. składników z chwilą, gdy zostały mu wydane
b) po ustaniu użytkowania zobowiązany jest zwrócić zespół tego samego rodzaju i wartości
przykłady – gospodarstwo rolne, rzecz zbiorowa (np. stado owiec)
Cechy użytkowania:
a) jest najszerszym spośród tradycyjnych ograniczonych praw rzeczowych
b) niezbywalne (z wyjątkiem timesharingu)
- użytkownik może jednak oddać przedmiot użytkowania do eksploatacji innej osobie – np. dzierżawa, najem
c) terminowym lub bezterminowym
- timesharing można ustanowić na okres od 3 do 50 lat
d) może być odpłatne bądź ustanawiane bez wynagrodzenia
- timesharing jest odpłatny – ryczałtowe wynagrodzenie
Stosunki obligacyjne łączące właściciela i użytkownika:
a) obowiązek wykonywania prawa użytkowania zgodnie z zasadami prawidłowej gospodarki
b) użytkownik ponosi ciężary, które zgodnie z wymaganiami zasad prawidłowej gospodarki powinny być pokrywane z pożytków rzeczy
c) właściciel nie ma obowiązku czynić nakładów na rzecz obciążoną użytkowaniem – jeśli poczynił, może od użytkownika żądać ich zwrotu
d) użytkownik musi dokonywać napraw i innych nakładów związanych ze zwykłym korzystaniem z rzeczy
- o potrzebie innych napraw lub nakładów – powinien niezwłocznie zawiadomić właściciela i zezwolić mu na dokonanie potrzebnych robót
- jeśli użytkownik poczynił nakłady do których nie był zobowiązany – może żądać zwrotu
e) użytkownik powinien niezwłocznie zawiadomić właściciela jeśli osoba trzecia dochodzi przeciw niemu roszczeń dotyczących własności rzeczy
Powstanie użytkowania:
czynność prawna dokonana przez właściciela z przyszłym użytkownikiem
Wygaśnięcie użytkowania:
1) w drodze czynności prawnej
- najczęściej w drodze umowy uprawnionego z właścicielem
- wystarcza jednostronne OW uprawnionego (wygaśnięcie na skutek zrzeczenia)
2) konfuzja i nabycie własności przez uprawnionego
3) upływ terminu - wygasa po upływie terminu, na jaki zostało ustanowione
4) niewykonywanie użytkowania przez 10 lat - nie dotyczy timesharingu
5) decyzja administracyjna – np. w trybie wywłaszczenia
Obowiązki użytkownika związane z wygaśnięciem użytkowania:
- zwrot rzeczy właścicielowi w takim stanie, w jakim powinna się znajdować
Roszczenia właściciela:
a) o naprawienie szkody z powodu pogorszenia rzeczy
b) o zwrot nakładów na rzecz (również przypadające użytkownikowi względem właściciela)
- przedawniają się z upływem 1 roku od zwrotu rzeczy
Timesharing - umowa między przedsiębiorcą a osobą fizyczną o ustanowienie prawa do korzystania z domu lub pomieszczenia mieszkalnego w określonym czasie za zryczałtowanym wynagrodzeniem na okres min. 3 lat;
16. Służebności gruntowe oraz służebność drogi koniecznej
Jest prawem rzeczowym ograniczonym, związanym z prawem własności nieruchomości.
Art. 285 KC służebność gruntowa:
Nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości prawem:
a) właściciel nieruchomości władnącej może korzystać z nieruchomości obciążonej w określonym zakresie – CZYNNA - np. służebność drogowa
b) właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możliwości dokonywania określonych działań – BIERNA - np. służebność światła
c) właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności np. zakaz wejścia na grunt sąsiada w celu zebrania owoców swojego drzewa, które na tym gruncie się zwieszają - BIERNA
Cel:
- zwiększenie użyteczności nieruchomości władnącej
- zakres i sposób wykonywania zgodny z zasadami współżycia społecznego i zwyczajami miejscowymi
- wykonywana w taki sposób, aby jak najmniej utrudniała korzystanie z nieruchomości obciążonej
POWSTANIE SŁUŻEBNOŚCI GRUNTOWYCH:
a) umowa o jej ustanowienie – ogólne zasady dotyczące OPR
b) orzeczenie sądu
c) zasiedzenie służebności
d) decyzja administracyjna - wywłaszczenie
Konstrukcja nabycia służebności gruntowej w drodze zasiedzenia:
Posiadanie:
- posiadanie służebności – faktyczne korzystanie z gruntu sąsiada w ten sposób, jakby przysługiwała służebność (np. przejeżdżanie przez grunt sąsiada)
- nie dotyczy prekarzysty – właściciela, który korzysta z nieruchomości sąsiedniej tylko dzięki grzeczności sąsiada
- przez zasiedzenie nie można nabyć służebności biernej
Upływ czasu:
- 20 lat dobra wiara / 30 lat zła wiara (w chwili objęcia w posiadanie)
Wygaśnięcie służebności gruntowych:
- zrzeczenie się
- konfuzja
- desuetudo – 10 lat (w przypadku służebności biernej 10 lat od stanu niezgodnego z prawem).
Art. 145.
§ 1. Jeżeli nieruchomość nie ma odpowiedniego dostępu do drogi publicznej lub do należących do tej nieruchomości budynków gospodarskich, właściciel może żądać od właścicieli gruntów sąsiednich ustanowienia za wynagrodzeniem potrzebnej służebności drogowej (droga konieczna).
Powstaje w skutek:
Porozumienia stron – umowa
Orzeczenia sądowego
Przysługuje:
właścicielowi
użytkownikowi wieczystemu (orzecznictwo)
posiadaczowi samoistnemu – ale może on żądać tylko ustanowienia służebności osobistej
Zasady:
Odpłatność jednorazowa lub świadczenie okresowe
Może przebiegać przez kilka nieruchomości
Nie może przebiegać przez siedlisko sąsiada
Ustanawiana w przypadku braku ub utrudnionego dostępu do drogi publicznej ( np. droga przejezdna tylko rowerem)
Jak najmniej uciążliwa dla sąsiada
17. Służebności osobiste oraz służebność przesyłu
Służebność osobista Art. 296.
Nieruchomość można obciążyć na rzecz oznaczonej osoby fizycznej prawem, którego treść odpowiada treści służebności gruntowej.
Zakres i sposób wykonywania zgodny z zasadami współżycia społecznego i zasadami miejscowymi
Cechy:
Przysługuje osobie fizycznej – wygasa najpóźniej w momencie śmierci uprawnionego
Niezbywalna, nie można ich przenieść
Nie można zasiedzieć
Służebność mieszkania
uprawniony ma rzeczowe prawo zamieszkiwania w cudzej nieruchomości
uprawniony może przyjąć małżonka i dzieci małoletnie, które mogą pozostać w mieszkaniu po uzyskaniu pełnoletniości;
może też przyjąć inne osoby jeśli są przez niego utrzymywane
można się umówić, że po śmierci uprawnionego dzieci, rodzice, małżonek przejmie służebność
uprawniony może korzystać z pomieszczeń i urządzeń przeznaczonych do wspólnego użytku
Jeśli uprawniony dopuszcza się rażących uchybień, właściciel ma prawo żądać zmiany służebności na rentę.
Służebność przesyłu Art. 3051
Nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń.
Ograniczone prawo rzeczowe między przedsiębiorcą a właścicielem nieruchomości obciążonej za wynagrodzeniem jednorazowym lub okresowym
Powstanie:
Umowa (właściciel w formie aktu notarialnego), wpis do księgi wieczystej
Decyzja administracyjna wydana przez starostę
Orzeczenie sądowe - W braku porozumienia między przedsiębiorcą a właścicielem nieruchomości ustala się służebność, jeśli jest ona konieczna do korzystania z urządzeń.
Zasiedzenie przez przedsiębiorcę przesyłowego
Przepisy o służebnościach gruntowych
Wygasa najpóźniej wraz z zakończeniem likwidacji przedsiębiorstwa
Po wygaśnięciu przedsiębiorca musi usunąć urządzenia utrudniające korzystanie z nieruchomości.
Jeżeli nadmierne trudności lub koszty, przedsiębiorca jest obowiązany do naprawienia wynikłej stąd szkody.
Ustanie również na mocy umowy, orzeczenia sądu, niewykonywania przez 10 lat
właściciel (użytkownik wieczysty) może żądać odszkodowania za dotychczasowe bezumowne korzystanie ze swojej nieruchomości przez przedsiębiorcę przesyłowego.
18. Zastaw
Art. 306 k.c.
W celu zabezpieczenia oznaczonej wierzytelności można rzecz ruchomą obciążyć prawem, na mocy którego wierzyciel może dochodzić zaspokojenia z tej rzeczy:
a) bez względu na to czyją stała się własnością
b) z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi właściciela rzeczy – oprócz tych, którym przysługuje pierwszeństwo szczególne
Zastawca – właściciel rzezcy, która jest obciążona i zastawnik – wierzyciel.
Cechy zastawu:
prawo na rzeczy cudzej (rzeczy zastawcy).
prawo akcesoryjne.
nie może powstać bez wierzytelności
nie może być bez niej przeniesiony
gdy wygasa wierzytelność, wygasa też zastaw, który ją zabezpiecza
wyjątek od zasady akcesoryjności:
- zastaw może zabezpieczać wierzytelność przyszłą lub warunkową
- przedawnienie wierzytelności nie pozbawia wierzyciela prawa zaspokojenia się z nieruchomości obciążonej
Prawo to posuwa się za rzeczą – nieważne jest to, kto włada rzeczą.
skuteczne przeciwko każdemu, kto jest właścicielem rzeczy.
ma pierwszeństwo przed innymi zabezpieczeniami osobistymi.
Przedmiot zastawu:
- rzeczy ruchome niewyjęte z obiegu i mające wartość majątkową
- również udział współwłaściciela w rzeczy ruchomej
- rzecz która spełnia te wymogi może być obciążona zastawem, chociażby była wyjęta spod egzekucji
Zastaw na prawach:
- tylko prawa zbywalne i tylko te, których nie da się obciążyć hipoteką
- do zastawu na prawach odpowiednio stosujemy przepisy o zastawie na rzeczach ruchomych + przepisy szczególne
- do ustanowienia zastawu na prawie – stosujemy odpowiednio przepisy o przeniesieniu tego prawa
- umowa zastawu na prawach musi być zawarta pisemnie, z datą pewną
Zabezpieczana wierzytelność:
- zarówno pieniężna jak i niepieniężna
- wierzytelność niepieniężna – realizacja co do niej jest możliwa tylko wtedy, gdy przekształci się w wierzytelność pieniężną (np. odszkodowanie)
- oprócz wierzytelności zastaw zabezpiecza też roszczenia z nią związane – odsetki nieprzedawnione, zwrot nakładów na rzecz, przyznane koszty zaspokojenia wierzytelności
Powstanie zastawu:
mocą umowy (zastaw umowny)
umowa między wierzycielem a właścicielem rzeczy:
również stroną umowy może być osoba nieuprawniona do rozporządzania rzeczą – ochrona dobrej wiary wierzyciela
brak określonego wymogu formy
wydanie rzeczy:
wierzycielowi, lub osobie trzeciej, którą wybrały strony (CP realna)
jeśli rzecz znajduje się w dzierżeniu wierzyciela – sama umowa (CP konsensualna)
inne wyjątki ustawowe – np. zastaw rejestrowy
z mocy prawa (zastaw skarbowy)
powstaje z mocy prawa na mocy przepisów szczególnych
Art. 670 wynajmującemu zastaw przysługuje na rzeczach najemcy wniesionych do przedmiotu najmu
stosujemy przepisy o zastawie na rzeczach
Zaspokojenie zastawu:
art. 312 k.c. „Zaspokojenie zastawnika z rzeczy obciążonej następuje według przepisów o sądowym postępowaniu egzekucyjnym.”
Art. 313 k.c – jeśli przedmiotem zastawu są rzeczy o cenie sztywnej, można się umówić, że w razie zwłoki z zapłatą długu przypadną one w odpowiednim stosunku zastawnikowi na własność zamiast zapłaty – wg ceny z dnia wymagalności wierzytelności
Zastawnik może się zaspokoić z sumy uzyskanej z egzekucyjnej sprzedaży rzeczy jeśli:
zgłosi swoją wierzytelność komornikowi w przewidzianym terminie
przedstawi dokument dowodzący jego wierzytelności
złoży tytuł wykonawczy w przewidzianym terminie
Obowiązki zastawnika:
- czuwać nad jej zachowaniem – przepisy o przechowaniu za wynagrodzeniem
- po wygaśnięciu zastawu – zwraca rzecz zastawcy
Jeśli rzecz jest narażona na utratę lub uszkodzenie, to zastawca może:
- żądać złożenia rzeczy do depozytu sądowego
- żądać zwrotu za ustanowieniem innego zabezpieczenia lub sprzedaży
Pierwszeństwo:
a) zastaw późniejszy wypiera wcześniejszy
b) jeśli zastawnik był w dobrej wierze
Roszczenia:
a) zastawcy przeciwko zastawnikowi o naprawę szkody spowodowanej pogorszeniem rzeczy
b) zastawnikowi przeciwko zastawcy o zwrot nakładów
- przedawniają się z upływem 3 lat od zwrotu rzeczy
Wygaśnięcie zastawu:
1) w drodze czynności prawnej
- w drodze umowy zastawcy z zastawnikiem
- wystarcza jednostronne ośw. woli zastawnika kierowane do zastawcy
2) konfuzja i nabycie własności przez uprawnionego
- z wyjątkiem, gdy zastawnik nabywa rzecz obciążoną na własność, ale wierzytelność zabezpieczona zastawem jest obciążona prawem osoby trzeciej lub zajęta na rzecz tej osoby trzeciej.
3) wygaśnięcie wierzytelności
4) przeniesienie wierzytelności zabezpieczonej bez przeniesienia zastawu
5) zwrócenie przez zastawnika rzeczy zastawcy