Zakres i przedmiot badań z pogranicza psychologii i kultury
Podejście międzykulturowe – sposób rozumienia prawdy i zasad dotyczących zachowań człowieka w perspektywie globalnej, międzykulturowej.
Badania międzykulturowe – polegają na doborze przedstawicieli różnych kultur i na analizowaniu potencjalnych rozbieżności między poszczególnymi grupa osób badanych.
W najszerszym znaczeniu podejście międzykulturowe wiąże się z ujmowaniem prawdy i zasad psychologicznych jako uniwersalnych (odnoszących się do przedstawicieli wszystkich kultur) bądź specyficznych kulturowo (trafnych w stosunku do części ludzi należących do niektórych kultur).
Zastosowania słowa kultura:
Zastosowania opisowe kładą nacisk na rozmaite czynności i zachowania związane z kulturą
Definicje historyczne odnoszące się do dziedzictwa i tradycji związanych z pewną grupą ludzi
Zastosowania normatywne opisują reguły i normy kulturowe
W opisach psychologicznych kładzie się nacisk na uczenie się, rozwiązywanie problemów oraz inne podejścia behawioralne związane z kulturą
W definicjach strukturalnych akcentuje się społeczne i organizacyjne elementy kultury
Zastosowania genetyczne dotyczące pochodzenia (genezy) kultury
Posługujemy się terminem „kultura”, aby opisywać i wyjaśniać szerokie spektrum czynności, zachowań, zdarzeń i struktur obecnych w naszym życiu.
Aspekty życia, do których odnosi się pojęcie „kultura”:
Charakterystyka ogólna
Jedzenie i ubranie
Warunki mieszkaniowe i technika
Gospodarka i transport
Aktywności indywidualne i rodzinne
Społeczność lokalna i rząd
Opieka społeczna, religia, nauka
Seks i cykl życiowy
Kultura – dynamiczny system reguł – jawnych i ukrytych, ustanawianych przez grupę i mających zapewnić im przetrwanie, dotyczących wartości, przekonań, norm i zachowań, podzielanych przez grupę, lecz w różnym stopniu uznawanych przez poszczególne jednostki w ramach grupy, przekazywanych z pokolenia na pokolenie, stosunkowo trwałych, lecz mogących zmieniać się z upływem czasu.
Czynniki wpływające na kulturę
Środowisko naturalne
Gęstość zaludnienia
Zamożność
Technika
Klimat
Etyka – odnosi się do tych aspektów życia, które wydają się niezmienne w różnych kulturach, czyli do prawd i zasad uniwersalnych, czy też ponadkulturowych
Emika – dotyczy tych aspektów życia, które wydają się różnić w zależności od kultury, czyli od prawd i zasad specyficznych kulturowo
Podstawowy błąd atrybucji – przecenianie czynników wewnętrznych w stosunku do czynników zewnętrznych w ocenie ludzkiego zachowania. W Azji to się nie sprawdza, tam doceniają rolę czynników zewnętrznych.
Atrybucja – dokonujemy jej podczas wnioskowania. Atrybucja do ja – wnioskowanie z cech danej osoby; wnioskowanie na podstawie czynników zewnętrznych (sytuacja).
Psychologia Głównego Nurtu – dąży do sformułowania praw uniwersalnych.
Wiele reguł uniwersalnych nie sprawdza się we wszystkich kulturach.
Kulturę można określić jako ogół wytworów ludzi, zarówno materialnych, jak i niematerialnych: duchowych, symbolicznych (takich jak wzory myślenia i zachowania).
Najczęściej rozumiana jest jako całokształt duchowego i materialnego dorobku społeczeństwa. Bywa utożsamiana z cywilizacją. Również charakterystyczne dla danego społeczeństwa wzory postępowania, także to, co w zachowaniu ludzkim jest wyuczone, w odróżnieniu od tego, co jest biologicznie odziedziczone.
Kultura
Zachowania
Obyczaje
Tradycje
Normy
Wytwory materialne (zabytki, budowle)
Historia
Dziedziny sztuki
H. Plossner – najszersza definicja kultury
Dynamiczny charakter kultury.
Grupa, społeczność.
Coś względnie trwałego, przekazywanego z pokolenia na pokolenie, ale ewoluującego, zmieniającego się.
Różnice kulturowe – różnice w obyczajach, wartościach.
Co kształtuje różnice kulturowe (psychologiczne)?
Warunki przyrodnicze (kultura ma pomóc adaptację do otoczenia, ma zapewnić przetrwanie)
Przynależność narodowa, etniczna
Płeć
Orientacja seksualna
Język
Religia
Funkcje kultury:
Adaptacja w celu przetrwania
Zagrożenie stereotypem
Różnice między kobietami i mężczyznami:
Różnice socjalizacyjne
Różne doświadczenia
Różne umiejętności, predyspozycje
„nawyki umysłowe”
Psychologia międzykulturowa typu cross/trans – stara się odpowiedzieć na ile PBA jest uniwersalny. Stara się zrozumieć jakie są ograniczenia ogólnych praw psychologii.
Psychologia międzykulturowa typu inter – interesuje się relacja pomiędzy przedstawicielami poszczególnych kultur. Jak różnice wynikające z PBA wpływają na interakcje. Ludzie posługują się różnymi pojęciami. Jak różnice psychiczne wpływają na relacje.
Psychologia indygeniczna (etniczna) – zajmuje się konkretną kulturą.
Psychologia kulturowa wynika z różnic.
Skrypt kulturowy – scenariusz sytuacyjny z rozpisanymi rolami, kto co robi, co od kogo się oczekuje. Opisuje wzorce zachowań, interakcje jednostek, ich wzajemne oczekiwanie.