ZASADY SKALI OCENY I KATEGORII ATRAKCYJNOŚCI:

Stopnie skali 8-9-10:

- wysokiej jakości bodźce, silnie oddziaływujące na zmysły,

- niski poziom dewastacji obszaru, nie przekraczający 10%,

- duża różnorodność krajobrazu,

- małe nasycenie infrastrukturą ( max 10%), występują jedynie pojedyncze budowle,

- wszystkie elementy stanowią dobrą kompozycję, infrastruktura dobrze wkomponowana w przyrodę,

- tereny o bardzo niskiej emisji hałasu.

Stopnie skali 5-6-7:

- duża ilość pozytywnych wrażeń,

- poziom dewastacji obszaru mieszczący się w przedziale ( 10% - 25% >,

- różnorodność utrzymywana na wysokim poziomie,

- nasycenie infrastrukturą mieszczące się w przedziale (10% - 20%>,

- większość elementów stanowi poprawną kompozycję, niektóre elementy infrastruktury źle wkomponowane w przyrodę,

- tereny o niskiej emisji hałasu.

Stopnie skali 2-3-4:

- niskiej jakości wrażenia zmysłowe,

- poziom dewastacji obszaru mieszczący się w przedziale ( 25% - 40% >,

- mała różnorodność,

- nasycenie infrastrukturą mieszczące się w przedziale ( 20% - 50% >,

- cześć elementów stanowi dobrą kompozycję, pozostałe nie, np. są wpasowane w rzeźbę, a brak kompozycji z szatą roślinną,

- tereny o dużej emisji hałasu.

Stopień skali 1:

- niewielka ilość wrażeń w znikomy sposób wpływająca na pozytywną ocenę,

- dewastacja obszaru powyżej 40% ,

- monotonność, jednorodność,

- nasycenie infrastrukturą powyżej 50%,

- brak harmonii,

- tereny o bardzo wysokiej emisji hałasu.