Wydział GiG |
Imię i nazwisko
|
Rok II |
Grupa 3A |
Zespół 4 |
---|---|---|---|---|
PRACOWNIA FIZYCZNA WFiIS AGH |
Temat: Współczynnik załamania światła dla ciał stałych | Nr ćwiczenia 51 |
||
Data wykonania 03.12.2012 |
Data oddania 10.12.2012 |
Zwrot do popr. | Data oddania | Data zaliczenia |
1.wstęp teoretyczny:
Prawo załamania
Prawo załamania formułuje się bazując na założeniach optyki geometrycznej. Zgodnie z rysunkiem promień padający biegnący w ośrodku pierwszym, pada na granicę ośrodków, po czym zmienia kierunek (załamuje się) i jako promień załamany biegnie w ośrodku drugim.
Prawo Snelliusa mówi, że promienie padający i załamany oraz prostopadła padania (normalna) leżą w jednej płaszczyźnie, a kąty spełniają zależność:
gdzie:
n1 – współczynnik załamania światła ośrodka pierwszego,
n2 – współczynnik załamania światła ośrodka drugiego,
n21 – względny współczynnik załamania światła ośrodka drugiego względem pierwszego,
θ1 – kąt padania, kąt między promieniem padającym a normalną do powierzchni granicznej ośrodków,
θ2 – kąt załamania, kąt między promieniem załamanym a normalną.
Prawo odbicia
Jeśli kąt padania i kąt odbicia leżą w jednej płaszczyźnie to kąt padania jest równy kątowi odbicia: α=β.
Dzięki zjawisku odbicia widzimy nasze otoczenie. Wszystkie przedmioty
odbijają światło, które trafia do naszych oczu z informacją o wyglądzie tych ciał.
Współczynnik załamania
Współczynnik załamania światła (oznaczany literą n) jest wielkością opisującą załamanie światła przy przejściu z jednego ośrodka do drugiego. Liczbowo współczynnik załamania wyraża się poprzez stosunek prędkości światła v1 w jednym ośrodku do prędkości v2 w drugim ośrodku, n21=v1/v2. Jeśli jednym z ośrodków jest próżnia, to współczynnik załamania n nosi nazwę bezwzględnego n=c/v, gdzie c to prędkość światła w próżni. Poniższa tabela przedstawia bezwzględne współczynniki załamania światła dla długości fali 589 nm.
Powiększenie mikroskopu
W mikroskopie występują dwa układy optyczne – okular i obiektyw. Powiększenie obrazu w mikroskopie jest iloczynem powiększeń obu tych układów:
Aby w mikroskopie powstał ostry obraz, obraz wytworzony przez obiektyw musi znaleźć się prawie w ognisku okularu, wówczas
– ogniskowa obiektywu, – ogniskowa okularu,
d – odległość dobrego widzenia (najmniejsza odległość, z której oko ludzkie widzi ostro bez wysiłku),
l – odległość między ogniskami okularu i obiektywu. Ze względu na małe ogniskowe obu układów, jest to w przybliżeniu odległość pomiędzy obiektywem a okularem, dlatego bywa nazywana długością tubusu.
Schemat przejścia światła przez soczewkę
1.Cel ćwiczenia:
Wyznaczenie współczynnika załamania światła dla ciał stałych metodą pomiaru
grubości pozornej płytki za pomocą mikroskopu.
2.wyniki pomiarów:
Materiał: szkło Grubość rzeczywista: d= 1,65 [mm] Niepewność u(d)=0,01 [mm] |
---|
Lp. |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
10 |
Średnia grubość pozorna h |
Niepewność u(h) |
Materiał: plexiglas Grubość rzeczywista: d= 3,86 [mm] Niepewność u(d)=0,01 [mm] |
---|
Lp. |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
Średnia grubość pozorna h |
Niepewność u(h) |
4. Opracowanie wyników:
Współczynnik załamania n obliczamy z zależności:
Ponieważ a dla małych kątów
n płytki szklanej = 1,5277
n płytki pleksiglasowej = 1,5098
Niepewność u(d) = 0,01 [mm] jest to nominalna niepewność śruby mikrometrycznej, którą zmierzyliśmy grubość płytek.
Niepewność u(h) jest niepewnością standardową typu A i została wyznaczona ze wzoru:
Niepewność złożoną współczynnika załamania obliczamy ze wzoru:
dla płytki pleksiglasowej:
dla płytki szklanej:
Rodzaj materiału | n zmierzone | n tablicowe | różnica |
---|---|---|---|
Szkło | 1,52 | 1,50 | 0,02 |
Pleksiglas | 1,50 | 1,50 | 0,00 |
4.Wnioski:
Po wykonaniu ćwiczenia oraz obliczeń, a następnie po ich przeanalizowaniu zauważamy że współczynnik załamania światła wyznaczonego przez nas różni się nieznacznie, bo jedynie o 0,02 od wartości tablicowych dla szkła oraz jest niemal idealny (bo na pewno któreś z kolei miejsce po przecinku różniłoby się między wartością tablicowa a naszym pomiarem). Taką dokładność pomiarową uzyskaliśmy dzięki średniej wielu pomiarów zarówno płytki szklanej jak i pleksiglasowej.