Mróz Sylwia Grupa V B, TŻ |
Temat: Ekstrakcja |
---|
Uwagi oceniającego: |
---|
Data wykonania ćwiczenia: 07.05.2014 |
Data oddania sprawozdania: 14.05.2014r. |
Podpis i ocena: |
---|
Cel ćwiczenia:
Celem ćwiczenia jest rozdział składników wybranych materiałów z zastosowaniem ekstrakcji prowadzonej w różnych warunkach.
Ćwiczenie nr 1
Ekstrakcja chlorofilu z liści.
Wykonanie:
Przygotowano 3 próbki świeżych liści. Dwie z nich zalano acetonem uprzednio rozdrabniając każdą w innym stopniu i wymieszano. Trzecią również zalano acetonem, ale zhomogenizowano. Zawiesiny przesączono i dolano wody w celu uzyskania 80% stężenia acetonu w roztworze. Następnie dokonano pomiaru absorbancji przy długości fali 645
i 663nm.
Uzyskane wyniki:
Próbka grubo pokrojona (1) | Próbka drobno pokrojona (2) | Próbka homogenizowana (3) |
|
---|---|---|---|
Objętość [dm3] | 29 | 30 | 44 |
Absorbancja przy długości fali 645nm | 0,050 | 0,026 | 0,127 |
Absorbancja przy długości fali 663nm | 0,124 | 0,076 | 0,363 |
Zawartość chlorofilu a [mg/dm3] | 1,4398 | 0,895 | 4,2672 |
Zawartość chlorofilu b [mg/dm3] | 0,5622 | 0,2382 | 2,5611 |
Obliczenia:
Wzory do obliczenia zawartość chlorofilu a i b:
Ca=12,7 * A663–2,7*A645
Cb= 22,9*A645–4,7*A663
Ad 1.
Ca= 12,7 * 0,124 – 2,7 * 0,050 = 1,4398
Cb= 22,9 * 0,050 – 4,7 * 0,124 = 0,5622
Ad 2.
Ca= 12,7 *0,076 – 2,7 * 0,026 = 0,895
Cb= 22,9 * 0,026 – 4,7 * 0,076 = 0,2382
Ad 3.
Ca= 12,7 *0,363 – 2,7 * 0,127 = 4,2672
Cb= 22,9 * 0,127 – 4,7 * 0,363 = 2,5611
Wnioski:
Stopień rozdrobnienia wpływa na ilość wyekstrahowanego chlorofilu a i b. Im próbka bardziej rozdrobniona tym zawartość chlorofilu jest wyższa. W próbce homogenizowanej jego ilość była największa. Wynik oznaczenia dla próbki drobno posiekanej nieznacznie różni się od tej grubo pokrojonej, natomiast w próbce homogenizowanej ilość wyekstrahowanego chlorofilu świadczy o skuteczności tej metody. Oprócz stopnia rozdrobnienia wszystkie parametry były stałe: rodzaj rozpuszczalnika, czas ekstrakcji, rodzaj mieszadła i jego szybkość obrotu w przypadku próbek pokrojonych.
Ćwiczenia nr 2
Ekstrakcja antocyjanów z owoców czarnej porzeczki
Wykonanie:
Trzy próbki owoców zalano trzema różnymi rozpuszczalnikami: metanolem z roztworem kwasu solnego, buforem cytrynowym i 80% roztworem etanolu. Każdy z nich umieszczono w lodówce, po czy przesączono i zmierzono ich absorbancję przy długości fali 535 nm dla próbki z metanolem i etanolem a dla próbki z buforem 510 nm.
Uzyskane wyniki:
Próba A (metanol+HCl) | Próba B (bufor cytrynowy) |
Próba C (etanol) |
|
---|---|---|---|
Absorbancja przy długości fali 535nm | 0,562 | ------------------ | 0,128 |
Absorbancja przy długości fali 510nm | ------------- | 0,116 | ---------- |
V objętość roztworu[cm3] | 50 | 50 | 50 |
m masa próbki [g] | 10,09 | 10,01 | 10,10 |
Sa zawartość antocyjanów[mg/g] | 0,0283 | 0,0084 | 0,0064 |
Obliczenia:
Wzór do obliczenia ogólnej zawartości antocyjanów [mg/g]:
Próbka A (rozcieńczana 50-krotnie)
Próbka B
Próbka C (rozcieńczana 50-krotnie)
Wnioski:
Oznaczenie miało na celu sprawdzenie wpływu rozpuszczalnika na proces ekstrakcji, przy niezmiennej masie próbki, objętości roztworu i czasie ekstrakcji. Zawartość antocyjanów oznaczonych w owocach czarnej porzeczki była największa w przypadku metanolu z wodnym roztworem kwasu solnego, zatem rozpuszczalnik ten jest najbardziej efektywny. Ilość antocyjanów wyekstrahowanych buforem cytrynowym jest znacznie niższa, czyli rozpuszczalnik ten jest nieco mniej efektywny. Najmniejszy wpływ na ilość ekstrahowanych antocyjanów miał etanol.
Ćwiczenie nr 3
Ekstrakcja witaminy C z owoców grejpfruta
Wykonanie:
Wg przepisu zamieszczonego w skrypcie do ćwiczeń: Ogólna Technologia żywności, wydanie trzecie poprawione i uzupełnione, strona 208
Wyniki uzyskane z doświadczenia:
Ekstrakcja jednostopniowa | Ekstrakcja wielostopniowa | |
---|---|---|
1 | ||
b- objętość roztworu zużytego do miareczkowania [cm3] | 1,9 | 1,8 |
m- miano 2,6-dwuchlorofenoloindofenolu | 0,124 | 0,124 |
p- objętość badanego roztworu pobrana do miareczkowania [cm3] | 5 | 5 |
c- masa próbki produktu w 1 cm3 badanego roztworu [g] | 50 cm3 ---------- 10,1g 1 cm3 ----------c c= |
1 cm3 --------- c c=0,07 g |
Zawartość witaminy C [mg/100g] | 23,56 | 22,32 |
Obliczenia:
Wzór do obliczenia zawartość kwasu L-askorbionowego wyrażona w mg na 100g surowca:
Próbka 1
Próbka
Próbka 2
Próbka
Wnioski:
Największa ilość witaminy C została wyekstrahowana z owoców grejpfruta w ekstrakcji wielostopniowej. Jednak ilość wyekstrahowanej witaminy C w ekstrakcji jednostopniowej nie różni się znacząco o ekstrakcji wielostopniowej. Ogólnie można stwierdzić, że na ekstrakcje mały wpływ ma to czy zastosujemy ekstrakcje jedno czy wielo stopniową.
W tym przypadku stałymi parametrami były: czas ekstrakcji, użyte mieszadło, szybkość obrotów mieszadła oraz zastosowany rozpuszczalnik. Próbki różniły się tylko ilością dodanego rozpuszczalnika.
Ćwiczenie nr 4
Ekstrakcja cukru (sacharozy) z rodzynek.
Wykonanie:
Odważono 4 próbki owoców, dwie z nich zalano wodą o temperaturze 20º, a kolejne dwie wodą o temp. 50º. Jedną parę próbek ekstrahowano, a drugą ługowano przez 15 minut. Następnie za pomocą refraktometru odczytano zawartość cukru w poszczególnej próbkach.
Uzyskane wyniki:
I Próbka (ciepła woda-temp. 50ºC) | II Próbka (zimna woda-temp. 20ºC) | |
---|---|---|
odstawiona | mieszana | |
Zawartość cukru w temp. 20ºC | 2,5 | 3,0 |
Wnioski:
Temperatura oraz mieszanie mają wpływ na proces ekstrakcji. Próbki z wodą ciepłą zawierały dużo więcej cukru aniżeli te w wodzie zimnej. Najwięcej cukru zawiera próbka mieszana w temperaturze 50ºC, nieco mniej próbka mieszana w 20ºC. Próbki niemieszane także różnią się zawartością cukru, wynika to z różnicy w temperaturach ich ługowania. Wszystkie parametry (oprócz mieszania i temperatury) były stałe tzn. czas ekstrakcji, ilość materiału, rodzaj i ilość rozpuszczalnika, rodzaj mieszadła oraz jego szybkość obrotu w przypadku próbek poddanych mieszaniu.