UMTS

1. Sterowanie mocą.

Sterowanie mocą odbywa się przy pomocy trzech mechanizmów:

• Sterowanie mocą w otwartej pętli (Open Loop Power Control) –

Używane do dopasowania mocy łącza w górę. Celem jest by wszystkie UE, realizujące połączenia z tym samym QoS, odbierane były w Node B z równą mocą. UE steruje swoją mocą bazując na pomiarach poziomu sygnału w kanale CPICH (gdy UE jest w trybie uśpionym) lub PRACH.

• Sterowanie mocą w pętli zamkniętej (Closed Loop Power Control) –

Mechanizm używany gdy połączenie radiowe jest już ustanowione. Głównym celem CLPC jest skompensowanie efektu nagłych zmian mocy sygnału. Dlatego też mechanizm powinien być na tyle szybki by zdążyć skutecznie na te zmiany zareagować. 1500 razy na sekundę UE dostaje rozkazy od BS by zmniejszyć lub zwiększyć moc nadawania (w krokach o 1,2 lub 3 dB). Ponadto RNC będąc świadomym tego co dzieje się w komórkach należących do jego obszaru przydziela BS'om dopuszczalne poziomy mocy.

• Sterowanie mocą w pętli zewnętrznej (Outer Loop Power Control)

pętla wykonywana z częstotliwością 10-100Hz, służy do zmiany wymaganego SIR na podstawie analizy bitowej stopy błędów BER lub blokowej stopy błędów BLER.

1. Pasma pracy.

1. Kanały

W systemie UMTS (3G) nie występuje podział na kanały. Jako metodę dostępu do kanałów łączności wykorzystuje się szerokopasmowy dostęp ze zwielokrotnieniem kodowym WCDMA (z angielskiego Wideband Code Division Multiple Access). Do realizacji tego trybu przewidziano zakres częstotliwości 5 MHz, przy czym użyteczny zakres ramki częstotliwościowej wynosi 3.84 MHz. Transmisja sygnałów odbywa się w trybie pakietowym, a sygnał jest "rozrzucany" w paśmie ramki częstotliwościowej tj. 5 MHz. W trybie realizacji łączności za pomocą WCDMA nie ma potrzeby podziału częstotliwości pomiędzy poszczególne komórki, jak to ma miejsce w GSM.

1. Prędkości transmisji.

1. Co jest używane do transmisji pakietowej?

Do transmisji pakietowej wykorzystany jest węzeł SGSN (ang. Serving GPRS Support Node).

1. Architektura UMTS.

1. Handover

Przełączenie połączenia radiowego terminala (telefonu, modemu) z jednej stacji bazowej do innej w czasie, gdy połączenie jest aktywne.

Wyróżniamy trzy typy handoveru:

• miękkie przełączenie (ang. soft handover) – przejście do innej stacji bazowej, tylko w UMTS-ie. W trakcie miękkiego przełączenia, terminal jednocześnie jest pod kontrolą stacji, którą aktualnie opuszcza oraz stacji, do której się przenosi.

• softer – przejście pomiędzy sektorami tej samej stacji bazowej z utrzymaniem tych samych kodów, tylko w UMTS-ie.

• hard – przełączenie pomiędzy stacjami bazowymi/sektorami stacji bazowej. W sieci GSM wiąże się ono z koniecznością zmiany częstotliwości, gdyż sąsiednie stacje bazowe i różne sektory tej samej komórki nie wykorzystują tych samych kanałów częstotliwościowych (ze względu na zapobieganie interferencjom) (tzw. wielodostęp do kanału z podziałem częstotliwościowym). Z tego powodu często jest on nazywany inter frequency (ang.). W sieci UMTS zmiana częstotliwości nośnej nie musi wystąpić, ale występuje zmiana kodów. Może również wystąpić przełączenie między systemami: użytkownik mający aktywne połączenie w systemie UMTS przełącza się na GSM (lub odwrotnie) np. ze względu na lepszą jakość sygnału; a nawet przełączenie między operatorami np. w roamingu krajowym.