Nazwa	Zastosowanie	Uwagi
Streptomycyna Dihydrostreptomycyna I generacja	Gruźlica, bruceloza, tularemia, dżuma, w b. rzadkich przypadkach w enterokokowych zapaleniach wsierdzia w skojarzeniu z β-laktamammi	Pośrednie miejsce pod wzgl. toksyczności. Dihydrostreptomycyna bardziej tox. od streptomycyny
Kanamycyna I generacja	Lek rezerwowy w gruźlicy i rzeżączce opornej na penicylinę	Stosunkowo toksyczna
Spektinomycyna I generacja	Lek rezerwowy w leczeniu rzeżączki opornej na penicylinę	Mniej tox. od kanamycyny
Gentamycyna Tobramycyna Sisomycyna Netilmycyna II generacja	Zakażenia dróg moczowych (Pseudomonas, Proteus, Klebsiella, Enterobacter, Serratia). Kojarzone też z β-laktamami, w tym również w enterokokowych zapaleniach wsierdzia	Stosunkowo mała oto- i nefrotoksyczność
Amikacyna III generacja	W przypadku oporności na gentamycynę i podobne leki, gruźlica antybiotykooporna i zakażenia prątkami atypowymi	Bardziej niż środki wymienione poprzednio oporna na rozkład enzymatyczny
Isepamicyna III generacja	Jak amikacyna	Najbardziej oporna na rozkład enzymatyczny

Aminoglikozydy