TEMAT 1- laboratoria
Cel tematu:
Praktyczna umiejętność pomiaru i obliczania ciągu niwelacyjnego między istniejącymi dwoma reperami dla wyznaczenia wysokości nowych reperów pomiarowych.
Podczas pomiaru będziemy korzystać niwelacji ze środka.
Operat powinien zawierać:
Sprawozdanie techniczne
Szkic ciągu niwelacyjnego
Dzienniki pomiaru – w przód i z powrotem
Obliczenie wysokości reperów
Wykaz wyrównanych wysokości
Opisy topograficzne reperów roboczych
Dzienniki powinny zawierać informacje:
Sprawdzenie wyników pomiarów - kontrola poprawności obliczeń różnic wysokości na stanowiskach i odcinkach:
Obliczenie sum odczytów: ∑t, ∑p
Obliczenie różnic sum: ∑t, ∑p, oraz ich uśrednienie (∑t- ∑p)śr
Obliczenie sum dodatnich i ujemnych różnic wysokości ∑ (+h), ∑ (-h)
Kontrola obliczania średnich arytmetycznych i sumowania:
$\frac{1}{2}$ (∑t1- ∑p1+∑t2- ∑p2)=(∑t- ∑p)śr= ∑(+h)- ∑(-h)
Obliczenie różnic wysokości między reperami wyznaczającymi odcinek niwelacji, odchyłki niezamknięć poszczególnych ciągów, maksymalnej wielkości odchyłki dozwolonych
[ΔH]p - różnica wysokości uzyskana z sumowania wyników pomiarów różnic wysokości na poszczególnych stanowiskach
[ΔH]t - różnica wysokości obliczona z zależności [ΔH]t =HK – HP
Obliczenie uzyskanej odchyłki:
fh = [ΔH]p - [ΔH]t
Obliczenie dopuszczalnej odchyłki:
fh max = ± √L
Następnie poprawiamy różnice wysokości (dodając do wartości przewyższeń otrzymanych z pomiaru poprawki v) i obliczamy wysokości reperów:
Hn=Hn-1+ΔHn-1,n