Monika Toporek

I SUM Fizjoterapia stacjonarna

Gr. X

Ból w kręgosłupie piersiowym

Kręgosłup piersiowy składa się z 12 kręgów połączonych ze sobą oraz sąsiednimi odcinkami kręgosłupa za pomocą krążków międzykręgowych, stawów międzykręgowych i więzadeł. Od każdego kręgu piersiowego odchodzi także para żeber. Piersiowy odcinek kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej stanowi kifozę piersiową, natomiast w płaszczyźnie czołowej powinien stanowić linię prostą.

Zespoły bólowe kręgosłupa w odcinku piersiowym są rzadsze niż w szyjnym czy lędźwiowym, ale mogą być równie problematyczne. Patologiczne zmiany w tej części kręgosłupa mogą dawać objawy do narządów wewnętrznych i odwrotnie – zmiany w narządach wewnętrznych mogą objawiać się bólem kręgosłupa.

Ból w obrębie kręgosłupa piersiowego może powstawać na tle wielu procesów patologicznych toczących się w strukturach kręgosłupa, ścianach i narządach wewnętrznych klatki piersiowej, np.:

• Ból tej części kręgosłupa może być spowodowany dyskopatią, zwyrodnieniami stawów międzykręgowych, zmianami zapalnymi oraz w przypadku ucisku korzeni nerwowych nerwobóli nerwów międzyżebrowych. U dzieci w odcinku piersiowym często lokalizują się skoliozy.

• Zmiany patologiczne w górnym odcinku kręgosłupa piersiowego mogą promieniować do barku lub kończyny górnej powodując ból, bądź stwarzać wrażenie dolegliwości przełyku, serca i płuc.

• Zmiany w środkowej części kręgosłupa piersiowego mogą oprócz bólu miejscowego lub promieniującego sugerować chorobę żołądka, pęcherzyka żółciowego, względnie wątroby.

• Zmiany w dolnym odcinku mogą dawać błędne sugestie o schorzeniach jelit, przydatków, nerek oraz cewki moczowej.

• Bóle kręgosłupa piersiowego i klatki piersiowej spowodowane są często procesami zapalnymi układowymi, a w podeszłym wieku złamaniami trzonów kręgowych na tle osteoporozy lub fibromialgią.

• Choroby narządów wewnętrznych objawiają się przeczulicą i wzmożonym napięciem mięśniowym we właściwych im lokalizacjach oraz bólami w odpowiadających im odcinkach kręgosłupa.

W przypadku kręgosłupa piersiowego poprzez kinesiotaping możemy wpłynąć na poprawę funkcji mięśni (ułatwienie i wspomaganie) oraz normalizację napięcia mięśni (zmniejszenie zbyt wysokiego, zwiększenie zbyt niskiego), nie wyleczymy jednak schorzeń narządów wewnętrznych dających ból rzutowany na tę część kręgosłupa.

APLIKACJE:

Sposób I

Cel: zmniejszenie bólu.

Pozycja wyjściowa: pacjent stoi

Oklejanie:

- plaster w kształcie litery Y,

- baza plastra na wysokości końca bolesnego odcinka kręgosłupa piersiowego (ze względu na rozległość odcinka piersiowego kleimy jedynie na wysokości bolesnego fragmentu tego odcinka kręgosłupa),

- pacjent pochyla się do przodu ze skrętem w stronę przeciwną maksymalnie do granicy bólu,

- przykleić wąs po jednej stronie kręgosłupa bez naprężania,

- zmiana kierunku skrętu, nakleić drugi ogon,

- końce bez naprężenia,

- pomóc pacjentowi powrócić do pozycji wyjściowej.

Sposób II

Cel: zmniejszenie patologicznego naprężenia powięzi, zmniejszenie napięcia mięśni przykręgosłupowych, zmniejszenie bólu.

Pozycja wyjściowa: pacjent stoi.

Oklejanie:

- dwa plastry w kształcie litery I po dwóch stronach piersiowego odcinka kręgosłupa,

- baza bez naprężenia,

- pacjent pochyla się maksymalnie do przodu, do granicy bólu,

- plastry naklejamy bez naprężenia,

- powtórzyć aplikacje po drugiej stronie,

- koniec bez naprężenia,

- pacjent prostuje się,

- nie ma konieczności oklejania całego odcinka piersiowego, a jedynie na wysokości okolicy bolesnej tego odcinka.

* Oczekujemy pofałdowania plastra. Brak pofałdowania może świadczyć o bardzo dużym napięciu powięzi. Oczekiwane pomarszczenie uzyskamy w takim przypadku dopiero w kolejnych aplikacjach.

Kinesiotaping może pomóc również zmniejszyć ból wywołany niezrównoważoną długością mięśni i ich napięcia w skoliozach, które często występują w piersiowym odcinku kręgosłupa. Poniżej przedstawiam przykład aplikacji na skoliozę jednołukową.:

Cel: Zrównoważenie długości i siły napięcia mięśni przykręgosłupowych.

Pozycja wyjściowa: pacjent stoi lub leży przodem.

Oklejanie:

- plaster w kształcie litery I,

- baza na początku skrzywienia (od dołu) po stronie wypukłości bez naprężenia,

- pacjent sam lub z pomocą terapeuty zostaje ustawiony w hiperkorekcji, tzn. rości aga maksymalnie wklęsłość,

- plaster z naprężeniem 25 – 50% - w zależności od oczekiwanej korekcji na danym etapie,

- koniec bez naprężenia,

- sprowadzić pacjenta do pozycji neutralnej.

* Przy dużym kącie wklęsłości nie stosować dużych naprężeń plastra. Połączenie hiperkorekcji i dużego naprężenia plastra może spowodować uszkodzenia skóry.

Również przydatne mogą stać się aplikacje na żebra, które odchodzą od piersiowego odcinka kręgosłupa. Aplikacje te będą przydatne np. po upadku w czasie aktywności fizycznej, lecz tylko jeżeli nie nastąpiło złamanie. Poniżej przykład takiej aplikacji:

Cel: zniesienie obrzęku, zmniejszenie bólu.

Pozycja wyjściowa: stanie lub leżenie tyłem, kończyna górna po stronie uszkodzenia odwiedziona do 90st lub do granicy bólu.

Oklejanie:

- w stanie ostrym kleimy 2 plastry długości ok. 20 cm, typu wachlarz o szerokości 5 cm, poza bazą tniemy na 4 – 6 wąsów, kleimy nad miejscem bólu w układnie crisscross (krzyżowanie), bazy bez naprężenia, ogony z naprężeniem 0 – 15%,

- w okresie późniejszym kleimy pasek I poziomo – wzdłuż przebiegu żeber, z naprężeniem pośrodku plastra 25 – 75%,

- doklejamy aplikację w kształcie litery I, prostopadle do paska poprzecznego, jedna taśma brzusznie, druga grzbietowo z naprężeniem na środku plastra 25 – 100%, przy naklejaniu końcówek bez napięcia wykonać pełen wdech.

W przypadku bólu mięśni okołokręgosłupowych, napięć oraz mięśniowo uwarunkowanych ograniczeń ruchu większego odcinka lub całego kręgosłupa możemy zastosować aplikacje na całą taśmę kręgosłupową.

Oklejanie:

- potrzebujemy 1 taśmę 85cm w kształcie litery Y oraz 2 taśmy po 22cm w kształcie litery I,

- pacjent stoi, kręgosłup zgięty brzusznie,

- taśmę zakotwiczyć na kości krzyżowej,

- oba paski nakleić przykręgosłupowo, aż do potylicy,

- drugą taśmę nakleić rozciągniętą na 3 – 5 krąg lędźwiowy,

- końce taśmy wygładzić na boki,

- dodatkową taśmę nakleić na C7.