Taping - czyli plastrowanie (nalepianie plastra) - polega na aplikacji na ciele, w ściśle określony sposób, nierozciągliwego, lub elastycznego plastra. Nalepiony plaster jest źródłem bodźców wyłącznie mechanicznych (nie jest nasączony żadnym lekiem) i w zależności od rodzaju plastra, sposobu i miejsca aplikacji, ma różnorakie oddziaływanie.

 

Kiedy stosuje się taping?

Taping znajduje zastosowanie w fizjoterapii przeciwbólowej, ortopedycznej, sportowej, neurologicznej, pediatrycznej, pooperacyjnej, ginekologicznej, onkologicznej. 

W leczeniu dysfunkcji narządu ruchu, taping stosuje się w celu zmniejszenia bólu, zmniejszenia obrzęku, przyspieszenia procesów gojenia, korekcji mechanicznej, poprawy stabilizacji m.in. w następujących przypadkach:

• bóle kręgosłupa, bóle kolana (np. dolegliwości ze strony stawu rzepkowo-udowego), dolegliwości bólowe barku, zapalenia pochewek ścięgnistych (np w okolicy nadgarstka), bolesność okolic przyczepów (np. łokieć tenisisty, ostroga piętowa), stan po skręceniach i zwichnięcia stawów, paluch koślawy (Hallux valgus), dolegliwości ze strony ścięgna Achillesa, obrzęki, niestabilność stawów, uszkodzenia mięśni, więzadeł, poprawa propriocepcji (lepsza stabilizacja i koordynacja), usprawnienie procesów gojenia po urazach i operacjach (np.: po rekonstrukcji więzadeł krzyżowych, lub szyciu ścięgna Achillesa).

Osobną grupę zastosowań stanowią:

• korekcja wad postawy (np. skolioza),

• blizny, krwiaki,

• wskazania do drenażu limfatycznego - zaburzenia krążenia chłonki, obrzęki - występujące z powodu choroby, po urazach lub w okresie ciąży. Odpowiednio zaaplikowany, specjalny rodzaj plastra, w czasie kiedy jest nalepiony (7-10 dni), może pełnić rolę stałego drenażu limfatycznego lub być uzupełnieniem dla drenażu manualnego,

• dysfunkcje spowodowane nieprawidłową pracą układu receptorowo - mięśniowo - powięziowego np.: trudność w utrzymaniu równowagi, dysfunkcje oddechowe takie jak duszność, "zatykanie" (doświadczenia własne autora),

• podniesienie sprawności i wydolności a także zmniejszenie ryzyka kontuzji, podczas uprawiania sportu.

    Taping, który często okazuje się bardzo skuteczny, jest jednocześnie wyjątkowo łagodną i bezpieczną formą terapii (brak wpływu środków farmakologicznych), co bez obaw pozwala stosować go u dzieci (np.: wady postawy), kobiet w ciąży (wspomagająco dla mięśni brzucha, przeciw rozstępom, przy bólach kręgosłupa, stawów krzyżowo-biodrowych, obrzękach limfatycznych) osób w podeszłym wieku, a także w przypadkach, kiedy z powodu przeciwwskazań, inne formy fizjoterapii są niemożliwe do zastosowania. Jeżeli zachodzi taka potrzeba - plaster w każdej chwili można samodzielnie zdjąć.

Powyższa lista nie wyczerpuje wszystkich zastosowań.
Ponieważ nie jest to standardowo stosowana forma terapii, z pytaniem o możliwość zastosowania, najlepiej jest zwrócić się do profesjonalistów medycznych - Fizjoterapeutów, specjalnie przeszkolonych pod kątem jej stosowania.

W jakim celu stosuje się taping?

    W celu zmniejszenia dolegliwości bólowych (wpływ na endogenny system znieczulenia, mechanizm "bramki kontrolnej", oraz ochrona tkanek przed nadmiernym drażnieniem mechanicznym), w celu poprawy mikrokrążenia, usprawnienia procesów gojenia i restytucji tkanek, w celu wpłynięcia na układ powięziowy, w celu poprawy czycia głębokiego (propriocepcja), w celu ochrony tkanek przed urazem np.: podczas aktywności sportowej, dla poprawy wydolności wybranych elementów narządu ruchu (np.: wspomaganie podczas rehabilitacji lub uprawiania sportu - większa sprawność mięśni), w celu przedłużenia efektów fizjoterapii (ćwiczeń, masażu, mobilizacji) na okres między zabiegami.

Rodzaje plastra.

    Przez wiele lat, do tapingu wykorzystywano (i wykorzystuje się nadal) plaster nierozciągliwy - specjalnie wytworzony, z odpowiednio silnym i nie dającym podrażnień klejem. Obecnie często, w celu zmniejszenia podrażnienia skóry, stosuje się hypoalergiczny plaster podkładowy. Pewną wadą takiego tapingu jest brak możliwości "podążania" plastra za oddalającymi się w czasie ruchu punktami kostnymi i rozciągającą się skórą. Z drugiej strony, dzięki temu, spełnia on znakomicie funkcję korekcji mechanicznej, działając podobnie do ortezy (opaski, gorsetu, wkładki). Do tapingu wykorzystuje się także plaster elastyczny. Obecnie bardzo modną metodą plastrowania z wykorzystaniem plastra rozciągliwego, jest metoda o nazwie Kinesiotaping - opracowana i spopularyzowana przez Japończyka Dr KENZO KASE. Wykorzystuje się w niej specjalnie wytworzony plaster - Kinesio® Tex. Jest to plaster o elastyczności 130-140% (nie ogranicza ruchów), rozciągający się tylko na długość, o ciężarze i grubości zbliżonej do do parametrów skóry, nie zawierający leków, nie zawierający latexu, odporny na działanie wody (możliwość kąpieli), umożliwiający przepływ powietrza dzięki falowemu utkaniu. 

W jaki sposób działa taping?

    Nalepiony plaster jest źródłem bodźców obieranych przez receptory rozmieszczone na skórze. Dzięki temu, odpowiednio zaaplikowany, odpowiedni rodzaj plastra, może działać przeciwbólowo (mechanizm "bramki kontrolnej"), pełnić funkcję przypominającą (np.: utrzymanie prawidłowej postawy), normalizować napięcie mięśniowe i powięziowe, pełnić funkcję korygującą w sytuacjach występowania nierównowagi mięśniowej.

Odpowiedni sposób aplikacji oraz specyficzne właściwości plastra rozciągliwego (w szczególności Kinesio® Tex), usprawniają krążenie krwi i chłonki (otwarcie drenażu limfatycznego pod skórą) likwidując zastoje i obrzęki limfatyczne, co sprzyja ustępowaniu odczynów zapalnych, wylewów podskórnych (krwiaków), zmniejsza odczucia bólowe i stwarza lepsze warunki do gojenia tkanek w miejscu aplikacji plastra.

Dzięki możliwości korekcji mechanicznej taping może zmniejszyć nacisk (kompresję) tkanek miękkich (w tym tkanki nerwowej) co w zespołach bólowych o powyższej etiologii daje niemal natychmiastowy efekt przeciwbólowy oraz usprawnia lub wręcz umożliwia postęp procesom gojenia. Korekcja mechaniczna z wykorzystaniem tapingu może posłużyć także do bardziej poprawnego (jeżeli zachodzi taka potrzeba) wzajemnego ustawienia względem siebie, poszczególnych elementów łańcucha biomechanicznego (np.: korekcja ustawienia palucha lub stopy lub ograniczenie ruchu w celu ochrony struktur nie w pełni wygojonych).

Przykładowe aplikacje (zwykle plaster nosi się przez kilka dni):

Strony o tapingu:
http://www.kinesiologytaping.pl
http://www.k-active.com/cms/
http://www.curetape.pl/
http://www.kinesio-taping.de/
http://www.kinesiotaping.com/ (zobacz video)
http://www.kinesiotaping.co.uk/
http://www.kinesiotaping.jp/
http://www.sportmedicina.com/
http://www.kinesioitalia.it/

Taping (w tym Kinesio Taping) może być stosowany jako osobna metoda terapeutyczna, lub być uzupełnieniem innych metod fizjoterapeutycznych np.: McKenzie, FOI, Ackermann, PNF. 

---