POLITECHNIKA POZNAŃSKAInstytut Technologii Mechanicznej LABORATORIUM ZAKŁAD METROLOGII I SYSTEMÓW POMIAROWYCH |
Magdalena Jurgielewicz Klaudia Wasiela Klaudia Kowalska |
---|---|
Wydział BMIZ, Kierunek ZiIP, grupa ZP2 | |
rok II, semestr 4, rok akademicki 2011/2012 | |
23.02.2012 Ćwiczenie wykonano dnia |
8.03.2012 Sprawozdanie oddano dnia |
Sprawozdanie z ćwiczenia nr 3Temat: POMIARY ODCHYŁEK KSZTAŁTU I POŁOŻENIA. |
1. Pojęcia podstawowe.
Odchyłki kształtu i położenia są definiowane względem geometrycznie idealnych odpowiedników powierzchni czy linii rzeczywistych.
Odchyłka okrągłości jest zdefiniowana w stosunku do okręgu przylegającego w stosunku do okręgu średniego. Szczególnymi, wyidealizowanymi przypadkami odchyłki okrągłości są owalność i trójgraniastość
A. Bezodniesieniowe metody pomiarowe:
Mocowanie w kłach
Mocowanie na stole pomiarowym
- obrotowy czujnik pomiarowy
- obrotowy stół-nieruchomy czujnik
B. Metody odniesieniowe:
Dwustykowa
Trójstykowa
2. Wyniki pomiarów.
W metodzie bezodniesieniowej różnica pomiędzy największą, a najmniejszą wartością odchyłek wynosiła odpowiednio:
Dla większej średnicy wałka:
- przekrój I: Δ = 0,36 [mm]
- przekrój II: Δ = 0,48 [mm]
Dla mniejszej średnicy wałka:
- przekrój I: Δ = 0,04 [mm]
- przekrój II: Δ = 0,04 [mm]
W metodzie odniesienowej w pryźmie o kącie α=120˚.
Wyniki pomiaru odchyłek niekołowości:
Przekrój | Min wskazanie [mm] | Max wsk.[ mm] | Różnica wskazań (lmin-lmax) [mm] |
Odchyłka okrągłości EFK mm] |
---|---|---|---|---|
A1 | 0 | 0,24 | 0,24 | 0,12 |
A2 | 0 | 0,34 | 0,34 | 0,17 |
B1 | 0 | 0,02 | 0,02 | 0,01 |
B2 | 0 | 0,06 | 0,06 | 0,03 |
Odchyłkę okrągłości wyliczono korzystając ze wzoru na pomiar ruchu ciągłego: ,
gdzie jest największą zmianą wskazań czujnika i odpowiada największej różnicy średnic przedmiotu.
Rysunek wałka wykorzystanego w ćwiczeniu.
3. Wnioski:
-źródłami powstania błędów okrągłości mogą być czynniki statyczne: błędy geometryczne układu OPN, nierównoległości osi kłów, błędy prowadnic obrabiarki oraz czynniki dynamiczne: ciężar elementu i jego niewyważenie, podatność wrzeciona i konika, drgania wymuszające zmienne siły skrawania, błędy prowadnic.
Poza tym błędy mogą wynikać z :
błędu odczytu, który może wynikać z niedokładności ludzkiego oka,
niedostatecznego zakresu miernika odchyłek (przy metodzie odniesieniowej),
nieidealnego ustawienia badanego przedmiotu w tej samej pozycji przy pomiarze metodą odniesieniową i bezodniesieniową.
- błąd bicia ma większe wartości od błędów niekołowości w tych samych przekrojach, oznacza to że metoda bezodniesieniowa jest mniej dokładna
-wartości błędów bicia i niekołowości w przekrojach o większej i mniejszej średnicy znacznie się różniły, ponieważ część o mniejszej średnicy jest przeznaczona do współpracy z łożyskiem i zatem musi mieć większą dokładność- mniejszy błąd bicia i niekołowości.
-z tego doświadczenia wynika, że nawet przedmioty wyglądające na idealnie wytworzone, w rzeczywistości takie nie są i są trudne do wytworzenia.