Europejska Wspólnota Gospodarcza (EWG)
EWG rozpoczęło swą działalność z dniem 1 stycznia 1958, na podstawie Traktatów Rzymskich podpisanych 25 marca 1957.
Członkowie założyciele: Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg, RFN (od 1990 zjednoczone Niemcy), Włochy. W 1973 do EWG przystąpiły: Dania, Irlandia, Wielka Brytania; w 1981 Grecja; w 1986 Hiszpania i Portugalia. W 1995 członkami Wspólnoty Europejskiej zostały: Austria, Finlandia, Szwecja.
Główne cele EWG to:
-równomierny rozwój gospodarczy państw członkowskich,
-spójność ekonomiczna,
-wzrost stopy życiowej
-zacieśnianie stosunków między krajami EWG.
Cele te realizowane są dzięki:
-znoszeniu w stosunkach handlowych między członkami ograniczeń celnych, ograniczeń ilościowych oraz innych opłat i barier o podobnych skutkach;
-ustanowieniu wspólnej zewnętrznej taryfy celnej;
-swobodnemu przepływowi ludzi, towarów, usług i kapitału;
-wspólnej polityce w zakresie handlu, rolnictwa, transportu, ochrony środowiska, energetycznej i kulturalnej;
-wspieraniu badań;
-ujednoliceniu wolnego rynku i ustawodawstwa państw członkowskich;
-stowarzyszeniu i szerokiej współpracy z krajami trzecimi (EWG w stosunkach gospodarczych występowała jako jednolity podmiot)

Północnoamerykańskie Porozumienie o Wolnym Handlu (North American Free Trade Agreement – NAFTA), układ zawarty między Stanami Zjednoczonymi, Kanadą i Meksykiem tworzący strefę wolnego handlu, wszedł w życie w 1994.
Celem układu jest:
-liberalizacja przepływu towarów i usług oraz inwestycji zagranicznych (zniesienie w ciągu 15 lat ceł i barier w przepływie towarów, usług),
- wzmacnianie wolnej konkurencji na obszarze strefy,
-zapewnienie ochrony praw autorskich, własności intelektualnej
-ochrona środowiska
-zapewnienie praw pracowniczych
-ustalenie zasad rozwiązywania sporów

APEC (Asia–Pacific Economic Cooperation), Układ o Współpracy Gospodarczej Azji i rejonu Pacyfiku, układ podpisany 1989 w Canberze (Australia) na konferencji ministrów spraw zagranicznych i handlu z 12 państw. Założycielami były kraje ASEAN oraz Australia, Nowa Zelandia, Japonia, Korea Południowa, Kanada, USA, w 1991 dołączyły Chiny, Tajwan i Hongkong, w 1993 – Meksyk i Papua-Nowa Gwinea, w 1994 – Chile.
APEC działa na rzecz koordynacji przedsięwzięć finansowych i rozwoju ekonomicznego państw członkowskich. Podstawowym celem jest liberalizacja handlu i wzajemnych stosunków gospodarczych, ustalenie zasad pochodzenia towarów, uzgadnianie stanowiska prezentowanego na forum organizacji GATT i WTO.

MERCOSUR, Mercado Comun del Cono Sur, Wspólny Rynek Południa, organizacja powołana traktatem z Asuncion (Paragwaj), podpisanym w 1991 przez Argentynę, Brazylię, Paragwaj i Urugwaj. Kraje te postanowiły przyspieszyć proces integracji gospodarczej, zacieśniając współpracę i znosząc bariery handlowe. Celem organizacji jest zwiększenie skali powiązań gospodarczych, wprowadzenie pełnej swobody przepływu osób, kapitałów, dóbr, wspólne przedsięwzięcia restrukturyzacyjne wzorem Wspólnot Europejskich. Członkostwem są zainteresowane inne kraje regionu – Boliwia, Chile.

Przyczyny integracji państw:
-zabezpieczenie bezpieczeństwa na rynku światowym
-zabezpieczenie się przez większą konkurencję na rynku światowym

Na integracji tracą kraje trzecie, następuje tzw. przesunięcie handlu wielu gospodarek Efekt przesunięcia handlu wyraża się w zwiększeniu udziału w handlu wzajemnym krajów udzielających sobie preferencji celnych, tworzących strefę wolnego handlu lub unię celną - w wyniku przesunięcia się źródeł zakupu określonych towarów z krajów nawet o niższych kosztach produkcji, lecz pozostających poza obrębem udzielonych preferencji. U podstaw tego efektu znajduje się zróżnicowanie stawek celnych.