20.10.2010.

Poliploidy- organizmy o zwiększonej liczbie chromosomów.

Endoploidia- tylko zewnętrzna w jednym miejscu.

Policyna- trująca substancja.

Poliploidyzacja nie wyst. u roślin iglastych.

Skutki poliploidyzacji: u wątrobowców małą rolę, u mszaków już wyst. , obserwowane są w morfologii, ma zalety w sadownictwie(mniej owoców ale za to większe), u kwiatów tak samo mniej ale większe, może spowodować wzrost ilości chlorofilu, wewnątrz może zmniejszyć się przestrzeń wewnątrz komórkowa, krótsze i szersze naczynia(ułatwiają przepływ substancji), wszystko jest grubsze ale mają mniej zdrewniałe ściany są bardziej odżywcze;

Mitochondria- są morfologicznie zróżnicowane, lecz biochemicznie są bardzo podobnymi organellami. Mogą mieć różne postacie- od dużych, płatowatych do długich, rozgałęzionych lub nierozgałęzionych nici. Mitochondria mogą przekształcać się wzajemnie; większe ulegają fragmentacji a mniejsze często i szybko łączą się ze sobą.

Chondrion- zespół mitochondriów w komórce. Może obejmować jedną lub różnorodne formy ulegają one ciągłym zmianą w inne.

Liczebność grzebieni mitochondrialnych jest proporcjonalna do intensywności oddychania mitochondrialnego. Grzebień ulega zmianą pod wpływem stanu funkcjonalnego i osmotyczności środowiska. Mitochondria w stanie oddechowym spoczynkowym w porównaniu z mitochondriami w stanie fosforyzującym cechują się zwiększoną objętością matriks, a mniejszą przestrzenią międzybłonową i stosunkowo wąskim światłem grzebieni.

W matriks mitochondrialnej znajdują się rybosomy swoisty, zdolny do ekspresji genom. Wyst. również enzymy i metabolity biorące udział w cyklu Krebsa. Dominującą funkcją mitochondrium jest

Plastydy:

Organelle te podobnie jak mitochondria są częściowo niezależne od centralnej informacji genetyczne. W odróżnieniu od mitochondriów ich obecność ograniczona jest jednak jedynie do komórek roślinnych. Wszystkie otoczone są dwiema błonami tworzącymi otoczkę:

-spłaszczone woreczki TYLAKOIDY tworzące niekiedy bardzo rozbudowany system.

-plastydowe rybosomy, nukleoidy zawierające plastydowy DNA.

-ziarnka skrobi

-plastoglobule

-fitoferrytynę nietoksyczny kompleks żelaza z proteiną.

Proteiny są kodowane przez jądrowe DNA. Proteiny te włączone są w różne tory metaboliczne jak np. synteza barwników, kwasów nukleinowych. Wchodzą one ponad to e skład plastydowych błon i rybosomów.

Plastydy namnażają się przez przewężenie lub tworzenie się przegrody.

Protoplastydy- są strukturami niewielkimi. W ich stromie mogą wyst.: ziarna skrobi, niewielka liczba plastydowych rybosomów, drobne i nieliczne plastoglobule, fito ferrytyna oraz jeden, kolisty w zarysie, obszar nukleopodobny.

Amyloplasty są sużymi plastami pozbawionymi chlorofilu. Obecne są: w organach spichrzowych, w centralnie położonych komórkach czapeczki korzenia i w niektórych komórkach merystematycznych. Podstawową cechą diagnostyczną amyloplastów jest zawartość dużych ziaren skrobi.

Synteza i akumulacja skrobi – NAJWAŻNEJSZA CECH AMYLOPLASTÓW.

Plastydy ameboidalne są stadium przejściowym o ubogiej, ograniczonej do pęcherzyków, strukturze wewnętrznej. Pojawienie się tego typu plastydów jest niezależne od światła, wyst. one bowiem w różnych organach zarówno wtedy, gdy plastyd rozwija się w ciemności.