Zasady ubezpieczenia społecznego
Przyjmując ogólną definicję samego ubezpieczenia, możemy powiedzieć że jest to „umowny obowiązek świadczenia ubezpieczyciela na wypadek powstania różnych zdarzeń w życiu, zdrowiu lub mieniu ubezpieczonego, wykonanie obowiązku ubezpieczyciel realizuje poprzez wypłatę odszkodowań lub świadczeń z funduszu tworzonego ze składek wnoszonych przez jednostki zagrożone tymi zdarzeniami” albo można powiedzieć trochę inaczej “urządzenie mające na celu ochronę przed czymś, zapobiegające czemuś”.
Ubezpieczenie Społeczne jest formą zabezpieczenia społecznego poszczególnych grup ludzi od wystąpienia różnego rodzaju ryzyka życiowego jakim może być np. choroba, śmierć czy kalectwo. Jest ono oparte na technie ubezpieczeniowej, które zakłada gromadzenie środków w odpowiednich funduszach.
Takowe środki są płacone przez pracodawców albo samych pracowników ze szczególnym przeznaczeniem na pokrycie kosztów wynikających z wydatków oraz strat na wskutek zdarzeń losowych. Wysokość takich składek winna być uzależniona od wysokości zarobków w danym okresie. Ubezpieczenie społeczne ma chronić przed utratą dochodów spowodowanym wyniknięciem zdarzenia losowego oraz związanym z tym bardzo wysokim wydatkiem, obejmuje on osoby ubezpieczone jak i ich rodziny : w skład ubezpieczenia wchodzi
Składka którą co miesiąc trzeba odprowadzić, odpowiedni fundusz do którego dana składka trafi w celu zabezpieczenia naszego życia, określone ryzyko losowe, wystąpienie szkody, czy tez pokrycie szkody określonym świadczeniem.
W umowie o ubezpieczenie, instytucja ubezpieczeniowa jest zobowiązana do wypłacenia określonych świadczeń w razie wystąpienia szkody wywołanej przez zdarzenie losowe a osoba ubezpieczająca do płacenia składek. Należy też wspomnieć o tym że w ubezpieczeniu społecznym występuje dodatkowy element, a więc umowę można zawrzeć na rzecz osoby trzeciej i w tym przypadku osoba zatrudniająca płaci składki a uprawnienia do świadczeń posiada osoba ubezpieczona.
Można powiedzieć że ubezpieczenie społeczne zapewnia wysoko poziom bezpieczeństwa socjalnego poprzez zaspokojenie różnych potrzeb występujących w różnych grupach społecznych oraz kategoriach zawodowych. Takie ubezpieczenia mają durze oddziaływanie pośrednie na poczucie bezpieczeństwa w społeczeństwie.
W ustawodawstwie ubezpieczeniowym nie ma i nie było określonych zasad, na których opierał by się polski system ubezpieczeń społecznych, natomiast wcale to nie oznacza że takich zasad w ogóle nie można sformułować zwłaszcza na gruncie prawa pracy. Możemy wyróżnić kilka następujących zasad:
Zasada powszechności ubezpieczenia, która mówi że ubezpieczeniem są objęci wszyscy pracownicy posiadający umowę o prace, następnie mamy zasadę przymusu ubezpieczenia która polega na tym że osoba zatrudniająca powinna ubezpieczyć pracownika z chwilą nawiązania współpracy, kolejna zasada to zasada automatyzmu ubezpieczenia która wyraża się tym że nawiązanie do pracy jest wystarczającą podstawą do powstania ubezpieczenia, bez względu czy i kiedy zakład pracy dokonał niezbędnych formalności i co najmniej raz opłacił składkę, potem mamy zasadę jedności organizacyjnej systemu ubezpieczeń społecznych która mówi o tym że całokształtem spraw ubezpieczeniowych administruje ZUS oraz jego oddziały, kolejna zasada to zasada obciążenia podmiotu zatrudniającego obowiązkiem płacenia składek która mówi o tym że składki w ustalonej wysokości płacą jedynie zakłady Pracy oraz osoby fizyczne zatrudniające pracowników, kolejną i ostatnią zasadą jest zasada proporcjonalności świadczeń do wkładu pracy, która mówi o tym że wysokość pieniężnych świadczeń ubezpieczonych jest zależna od wysokości otrzymanego co miesiąc wynagrodzenia, a emerytury i renty uwzględniają również długość okresu składkowego.