84. Rozważ związek pomiędzy potrzebami a zjawiskami nieprzystosowania społecznego.

Potrzeba – odczuwalny stan braku czegoś, który skłania do podejmowania działań do zaspokajania potrzeb. brak czegoś, który powoduje, że podejmuje się działania zmierzające do likwidacji tego braku.

Mianem nieprzystosowanych społecznie określa się dzieci, młodzież, u których na skutek zaburzeń wewnętrznych lub niekorzystnych warunków środowiskowych występują utrwalone zaburzenia w zachowaniu.

Niezaspokajanie potrzeb prowadzi do występowania frustracji, której następstwami są zachowania, których nie oczekuje od ludzi społeczeństwo. Do najczęstszych i najsilniej przeżywanych frustracji zaliczane są powstające na skutek zahamowania zaspokojenia potrzeb: kochania, uznania, szacunku ze strony otoczenia. Frustracja potrzeby zależności i miłości we wczesnym okresie życia w braku serdecznej opieki ze strony jednego lub obydwojga rodziców stanowi stałe działający czynnik pobudzający dziecko do wrogości i agresji. Zachowania agresywne przynoszą jednostce redukcję napięcia, w związku z tym pojawia się u niej tendencja do reagowania wrogością w sytuacjach kłopotliwych. Dziecko, któremu brak więzi emocjonalnych z rodzicami, nie ma możliwości ani chęci, aby ich naśladować oraz przyswajać normy zachowania przez nich proponowane. Niemożliwe jest zatem prawidłowe ukształtowanie mechanizmów kontroli wewnętrznej u dziecka, ograniczone są także funkcje jego świadomości moralnej. W braku lub niedorozwoju zinternalizowanych mechanizmów kontroli wewnętrznej agresja dziecka z łatwością znajduje wyraz w zachowaniach antyspołecznych. Rozluźnienie więzów emocjonalnych z rodzicami stanowi nie tylko źródło agresywnych uczuć, ale ogranicza jego zdolność do ich opanowywania. Cechą często obserwowaną u młodzieży nieprzystosowanej społecznie jest niezdolność do formowania i utrzymywania

stałej więzi z innymi osobami. Jest ona na ogół powściągliwa i uczuciowo

obojętna oraz oporna na nawiązanie bliskich kontaktów opartych na zależności.

Niewystępowanie zachowań zależnościowych może być skutkiem niedorozwoju

emocjonalnego reagowania na zachowania innych ludzi lub świadomości hamowania zachowań

zależnościowych z powodu lęku, jaki one wzbudzają.