Otrzymywanie nanomateriałów
Nanomateriały są wytwarzane w laboratoriach na całym świecie od połowy lat siedemdziesiątych, między innymi w postaci proszków, cienkich warstw lub izolowanych cząstek przy wykorzystaniu metod mechanicznych, fizycznych lub chemicznych, np.:
procesy wykorzystujące generowanie dużej liczby defektów struktury krystalicznej (dyslokacji, granic ziaren) w materiałach polikrystalicznych w wyniku znacznego stopnia odkształcenia plastycznego:
mechaniczna synteza
wysokoenergetyczne rozdrabnianie
wyciskanie
ściskanie
napromieniowywanie cząstkami o dużej energii
procesy krystalizacji z metastabilnych lub niestabilnych faz skondensowanych, np.:
krystalizacja materiałów amorficznych
wydzielanie z przesyconych roztworów stałych
procesy osadzania atomów lub cząstek:
metody CVD
metody PVD
proces zol- żel
procesy otrzymywania manometrycznych, izolowanych cząstek metodami:
osadzanie z fazy gazowej
rozkładu związków chemicznych
wydzielanie z roztworów
Szerokie zastosowanie nanomateriałów wymaga przede wszystkim niskich kosztów ich wytwarzania. Wybór metody wytwarzania wpływa nie tylko na koszty wytwarzania, ale głównie na właściwości fizyczne, chemiczne oraz mechaniczne wytworzonych materiałów.