Proszę omówić strukturę polskiej służby zagranicznej
Strukturę polskiej służby zagranicznej opisuje polska ustawa o służbie zagranicznej z 2001 r.
W skład służby zagranicznej wchodzą (art.2, ust. 1):
Członkowie korpusu służby cywilnej zatrudnieni z ministerstwie obsługującym ministra właściwego ds. zagranicznych
Niebędące członkami korpusu służby cywilnej osoby zatrudnione w służbie zagranicznej
Pełnomocni przedstawiciele Rzeczpospolitej Polskiej w innym państwie lub przy organizacji międzynarodowej
Członkowie służby zagranicznej przeniesieni na stanowiska w komórkach organizacyjnych ministerstwa zapewniających obsługę zadań ministra właściwego ds. członkostwa Rzeczpospolitej Polskiej w Unii Europejskiej
W skład służby zagranicznej nie wchodzą:
Członkowie korpusu służby cywilnej zatrudnieni w ministerstwie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, w komórkach organizacyjnych zapewniających obsługę zadań ministra właściwego do spraw członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej,
Osoby zatrudnione w placówce zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umowy o pracę zawartej zgodnie z prawem państwa przyjmującego,
Osoby zatrudnione w placówce zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umowy o pracę zawartej na czas określony – wykonywania funkcji na placówce przez członka rodziny – chyba że są one członkami korpusu służby cywilnej,
Konsul honorowy
Dodatkowo istnieje grupa osób nienależących stricte do służby zagranicznej, lecz wykonujących przypisane jej zadania. Są to (art. 7, ust. 1):
Personel dyplomatyczno-konsularny, który stanowią, z zastrzeżeniem ust. 2, członkowie służby zagranicznej posiadający stopień dyplomatyczny
Personel pomocniczy
Personel obsługi
Osoby posiadające stopień dyplomatyczny to (art. 8, ust.1): ambasador tytularny, radca-minister, I radca, radca, I sekretarz, II sekretarz, III sekretarz, attaché.
OGÓLNIE: Polska służba zagraniczna tworzona jest przez dyplomatów i urzędników zatrudnionych w Centrali Ministerstwa Spraw Zagranicznych oraz na placówkach dyplomatycznych, a kierowana jest przez Ministra Spraw Zagranicznych (ze strony MSZ)
Proszę scharakteryzować współczesne instrumentarium służby zagranicznej
Współcześnie służba zagraniczna wyposażona jest w dość bogate instrumentarium. Wśród ram jej działalności wymienić można chociażby:
Protokół dyplomatyczny, czyli ogólne zasady protokolarne do stosowania przez administrację państwową i samorządową w stosunkach z partnerami zagranicznymi oraz z miejscowym korpusem dyplomatycznym i konsularnym). Dotyczące głównie planowania spotkań i wizyty zagranicznych głów państw, szefów rządów oraz ministrów ds. zagranicznych, przygotowywanie audiencji przedstawicieli dyplomatycznych państw obcych u prezydenta RP czy też prezesa Rady Ministrów
Udział w negocjacjach międzynarodowych, konferencjach dwu- i wielostronnych, forach międzynarodowych, spotkaniach na szczycie, kontakty z innymi krajami oraz współpraca z organizacjami międzynarodowymi
Soft power – działania ukierunkowane na zwiększenie atrakcyjności kraju bez użycie siły, lecz przy zastosowaniu „miękkich” środków: dyplomacja publiczna, kulturalna, gospodarcza, wyrobienie i promowanie marki kraju, wszystkie działania mające na celu promocję państwa (tak pod względem kulturowym czy ekonomicznym: kuchnia, literatura, sztuka, muzyka, język, turystyka, środowisko, przedsiębiorstwa, centra biznesu), akcje promocyjne w kraju i za granicami państwa, prelekcje, spotkania informacyjne, szkolenia, programy wymiany, programy stypendialne, wystawy, koncerty, współpraca z przedstawicielami świata biznesu, współpraca z międzynarodowymi organizacjami rządowymi oraz pozarządowymi
Elementy hard power, tj. wykorzystanie potencjału geostrategicznego i ekonomicznego kraju, np. nakładanie sankcji