Agnieszka Karczyńska, Katarzyna Sobieszczyk
Sprawozdanie ćw.8
Wyznaczanie energii aktywacji reakcji zmydlania estru
dla t=23oC wyniosła: =82[m-1]∙0,01002[Ω-1]=0,82164[m-1 Ω-1]
Otrzymujemy Czo= 0,82164 /[190*(1+0,019*(23-18))]= 0,003949243
dla t=35oC wyniosła: =82[m-1]∙0,01024[Ω-1]=0,83968[m-1 Ω-1]
Otrzymujemy Czo= 0,83968 /[190*(1+0,019*(35-18))]= 0,003340415
Po przegotowaniu (reakcja całkowicie zaszła)przewodnictwo dla 0,1M NaOH+0,1M ester w temperaturze t=23oC wyniosła:
=82[m-1]∙0,0038[Ω-1]= 0,3116 [m-1 Ω-1]
Po przegotowaniu (reakcja całkowicie zaszła)przewodnictwo dla 0,1M NaOH+0,1M ester w temperaturze t=35oC wyniosła:
=82[m-1]∙0,00405[Ω-1]= 0,3321 [m-1 Ω-1]
Na podstawie wartości uzyskanych z doświadczenia obliczyłam wymienione w tabelach wartości:
=K∙R-1 gdzie ==139*(1+0,016*(t-18))
t=23oC K=82[m-1] Czo=0,003949243 Ceso=0,003389702
Średnia wartość k dla 23oC = 83,99303432
Wykres zależności:
Obliczony współczynnik kierunkowy a=0,018716
k= $\frac{a \bullet 2,303}{\text{Czo} - \text{Ceso}}$ = 77,03383
t=35oC K=82[m-1] Czo= 0,003340415 Ceso= 0,002851741
Średnia wartość k dla 35oC = 171,8640807
Wykres zależności:
Obliczony współczynnik kierunkowy a= 0,034386
k= $\frac{a \bullet 2,303}{\text{Czo} - \text{Ceso}}$ = 162,0508
Korzystając z równania Arrheniusa, obliczam współczynnik temperaturowy reakcji i jej energię aktywacji.
Współczynnik temperaturowy=$\frac{k(308K)}{k(296K)}$=$\frac{171,8640807}{\ 83,99303432}$= 2,046171
Obliczenia energii aktywacji:
Równanie Arrheniusa: czyli logk= -A$\frac{1}{T}$ + B ,
Gdzie A=$\frac{\text{Eak}}{2,303R}$ , więc Eak=A∙2,303∙R
Stałą A dla tej reakcji odczytujemy z wykresu: z wartości:
k | logk | 1/T |
---|---|---|
83,99303432 | 1,924243 | 0,043478 |
171,8640807 | 2,235185 | 0,028571 |
Współczynnik a=-20,859 b=2,831157
a= -A
A= -(-20,859) A=20,859
Eak=A∙2,303∙R=20,859∙2,303∙8,314[j/mol∙K]= 399,3902
Eak=399,3902 jest średnią wartością energią aktywacji dla przedziału temperatur od 23oC do 35oC z zależności:
Do sprawozdania dołączam również wykresy zależności na którym wyraźnie widać zależność przewodnictwa od czasu przebiegania reakcji. Wraz ze wzrostem czasu reakcji przewodnictwo roztworu maleje. Spowodowane jest to zmianą (zmaleniem) stężenia zasady której przewodnictwo jest wysokie.
Dołączam również zestawienie wykresów dla obydwóch temperatur:
Wnioski: Wartość średniej stałej szybkości reakcji w poszczególnych temperaturach wyliczone z równań oraz wartość otrzymana metodą graficzną nie różnią się znacząco.
Współczynnik temperaturowy równy 2,046171 jest liczbą wskazującą, ile razy wzrasta szybkość reakcji po podwyższeniu temperatury o 12 stopni. Współczynnik temperaturowy nie jest jednak stały. Zmienia się zależnie od rodzaju reakcji i od temperatury. Im wyższa temperatura, współczynnik jest mniejszy i dąży do jedności. Współczynnik temperaturowy daje jedynie przybliżony obraz wpływu temperatury na szybkość reakcji.
Jeżeli energia aktywacji Ea jest mała, to szybkość reakcji zmienia się
nieznacznie wraz ze zmianą temperatury. Przeciwnie jest, gdy Ea jest duża –
wówczas nachylenie krzywej jest strome, a szybkość reakcji bardzo silnie zależy
od temperatury. W tym przypadku Energia aktywacji wynosi 399,3902 więc szybkość reakcji silnie zależy od temperatury.