Opis mapy form fluwialnych, eolicznych i denudacyjnych.

Analizowany fragment mapy poziomicowej przedstawia teren przekształcony w wyniku procesów fluwialnych eolicznych i denudacyjnych. Jest to obszar o powierzchni około 30km2. Jego centralnym elementem jest rzeka meandrująca o długości około 10km.

Głównymi śladami działalności rzeki są terasy. Pierwsza terasa (zalewowa) zaznacza się jedynie na południu, gdzie osiąga szerokość 500m oraz wysokość 2-2,5m ponad poziom rzeki. Terasa druga na północy tworzy dość duży obszar poprzecinany licznymi starorzeczami. Dalej na południe się zwęża i obejmuje tylko wąski pas wzdłuż rzeki, po czym znów się rozszerza osiągając rozmiar ponad 1km2. Terasa trzecia zaznacza się tylko we wschodniej części analizowanego obszaru, a jej powstanie związane jest nie tylko z działalnością rzeki, ale także z płynącego wąwozem potoku. Osady tego potoku wypływającego z wąwozu na otwarty teren przykryły częściowo terasy stożkiem napływowym oraz przesunęły koryto rzeki. Na stożku utworzyły się dwa zagłębienia wypełnione wodą.

Terasa czwarta oddzielona jest od poprzednich stromym stokiem przechodzącym gdzieniegdzie w stok łagodny. Znajdują się na niej wydmy śródlądowe oraz cztery stożki napływowe o średnicach do 400m. Są one pozostałością po kilku potokach spływających z wyżej położonych obszarów.

Można wyróżnić również terasy piątą (niewielka, w północnej części mapy) oraz szóstą, której granice stanowią poziomice 160m i 170m. Powyżej tej ostatniej znajduje się już wysoczyzna (na zachodzie i południu mapy). Na najwyższej terasie i wysoczyźnie znajdują się ostańce denudacyjne. Granicę pomiędzy wyższą a wysoczyzną stanowi łagodny przechodzący gdzieniegdzie w stok stromy poprzecinany wąwozami.

Łącznie na mapie wyróżnić można sześć teras, wysoczyznę, pięć stożków napływowych, kilka meandrów, wąwozów i wydm śródlądowych.