Morfologia terenu i sieć rzeczna
Mapa przedstawia obszar górski, leżący na wysokości od 900 do ponad 1300 m n.p.m., przecięty dwiema dolinami rzecznymi.
Przez przedstawiony teren przepływają dwie rzeki główne:
Jedna, przebiegająca z północy na południe, posiada dwa dopływy prawobrzeżne i jeden lewobrzeżny.
Druga, płynąca z południa na północ, posiadająca jeden dopływ lewobrzeżny.
Litostratygrafia
W przedstawionym terenie występują osady dewonu, karbonu i permu, poprzecinane intruzjami magmowymi. Gdzieniegdzie pojawiają się dużo młodsze osady paleogenu. Można zaobserwować tutaj lukę stratygraficzną, obejmującą okres mezozoiku.
Osady dewońskie to zlepieńce, w karbonie osadziły się wapienie, w permie piaskowce. Intruzje występujące na przedstawionym obszarze są dwojakiego rodzaju: intruzje δ to zasadowy bazalt, natomiast intruzje π powstały przez przecięcie starszych osadów kwaśnym granitem. Płyty z okresu paleogenu zbudowane są z łupków.
Tektonika
Przedstawiony na mapie obszar budują dwa piętra strukturalne: waryscyjskie oraz alpejskie.
Jest to obszar o zróżnicowanym typie budowy. Piętro starsze budują utwory dewonu, karbonu i permu, tworzące monoklinę. Piętro alpejskie, zbudowane z utworów paleogenu, ma budowę płytową.
Monoklina jest nachylona w kierunku północnym, warstwy zalegają pod kątem 22o. Miąższość poszczególnych warstw wynosi:
zlepieńce dewońskie: ok. 150 m
wapienie karbońskie: ok. 700 m
piaskowce permskie: ok. 380 m
łupki paleogeńskie: 20 - 100 m
Przedstawiony obszar jest poprzecinany kilkoma intruzjami magmowymi dwóch rodzajów:
Intruzje δ - zgodne, młodsze niż osady permu, a starsze, niż intruzje π
Intruzje π - niezgodne, powstałe po permie, a przed kenozoikiem