dla szeregu rozdzielczego
ni – liczebność i-tego przedziału klasowego (suma ni równa się N)
x`i – środek i-tego przedziału klasowego
średnia harmoniczna
gdzie xi ≠0
gdzie: xo – dolna granica przedziału w którym znajduje się dominanta,
co – rozpiętość przedziału dominanty,
nd – liczebność przedziału, w którym znajduje się dominanta,
nd-1 – liczebność przedziału poprzedzającego,
nd+1 – liczebność przedziału następnego po przedziale dominanty.
Mediana dla szeregu rozdzielczego:
gdzie: xk = dolna granica przedziału, w którym znajduje się mediana (początek przedziału),
Co = rozpiętość przedziału, w którym znajduje się mediana (długość przedziału),
nk = liczebność przedziału, w którym znajduje się mediana (wielkość odpowiadająca przedziałowi),
k–1 = suma ni od początku do przedziału z medianą.
N/2 (a gdy liczba obserwacji jest nieparzysta (N+1)/2 – oznacza pozycję mediany w szeregu
Odchylenie przeciętne
dla szeregu prostego ma postać:
dla szeregu rozdzielczego ma postać:
Odchylenie standardowe:
dla szeregu prostego ma postać:
dla szeregu rozdzielczego ma postać:
Odchylenie ćwiartkowe (stosujemy dla mediany)
Współczynnik zmienności jest miarą „dobroci” średniej (arytmetycznej)
jeżeli: Vx ≤ 35% to średnia jest „bardzo dobra” (bardzo dobrze opisuje badaną rzeczywistość),
35% ≤ Vx ≤ 68% to średnia jest „dobra”,
68% ≤ Vx ≤ 75% to średnia jest „do przyjęcia”,
Vx > 75% to średnia traci swój sens poznawczy.
Korelację liniową mierzy się za pomocą współczynnika korelacji liniowej Pearsona, która ma postać: