Masaż podwodny
Jest połączeniem kąpieli wodnej o temp. wody 34 – 37 st.C. w odpowiedniej wannie (min. 200 cm długości, 90 cm szerokości i 60 cm głębokości) oraz podwodnego natrysku o ciśnieniu 0,5-3 atm.
Najlepiej gdy wykonuje się go wannach o specjalnym kształcie, umożliwiającym ćwiczenia kk.d i górnych w pełnym zakresie oraz swobodny dostęp do pacjenta z każdej strony.
Do zabiegu potrzebne jest specjalne urządzenie zwane tangentorem, które wytwarza ciśnienie strumienia wody i pozwala na jego regulację. Zakończony jest elastycznym wężem gumowym z nasadką kierującą strumień wody w odpowiedni sposób.
Siła bodźca w masażu podwodnym zależy od:
- ciśnienia strumienia wody,
- rodz. zastosowanej nasadki:
a) „deszczowa”
b) „żabi pyszczek”
c) „wirująca”
d) wgniatająca”
Rodz. zastosowanej nasadki zależy od schorzenia i celu zabiegu
Nasadka o małej średnicy: działa na małą powierzchnię i głębiej położone tkanki.
Nasadka o dużej średnicy: działa na większą pow., ale za to płycej
- odległości nasadki od powierzchni ciała (10 – 30cm)
- kąta padania strumienia wody na masowane tkanki (im ostrzejszy kąt, tym silniejsze działanie).
Największe działanie bodźcowe wywiera strumień wody padający pod kątem 10 – 15 st.
Optymalne ciśnienie strumienia wody powinno wywoływać przyjemne wrażenie ciepła i zaróżowienie skóry.
Zabieg rozpoczyna się dopiero po ok. 5 min od wejścia pacjenta do wanny (następuje przystosowanie się organizmu do warunków środowiska wodnego).
Nie kieruje się strumienia wody na brzegi kości (szczególnie u osób szczupłych i dzieci), na świeże blizny, narządy płciowe, doły podkolanowe i łokciowe, miejsca powierzchownego przebiegu nerwów obwodowych, okolice nerek, wyrostków kolczystych, grzebienie łopatek.
Miejsca wrażliwe masażysta chroni za pomocą dłoni ułożonej płasko nad tymi okolicami.
Nie wykonuje się masażu piersi u kobiet.
Masaż brzucha wykonuje się nasadką o szerokim przekroju (ruch kolisty zgodnie z ruchem wskazówek zegara).
Zabieg może być całościowy lub częściowy.
Zab. całościowy:
1) Rozpoczyna się od kk.d przesuwając strumień wody od stóp, wzdłuż osi długiej kończyn do okolic dołu pachwinowego.
2) Następnie kończynę górną w podobny sposób, tzn. od dłoni do stawu barkowego.
Masaż kończyn można również zacząć od ud i ramion przechodząc do podudzi i stóp oraz przedramion i dłoni.
Przy masażu kończyn należy uważać na brzegi kości, świeże blizny, przebieg nerwów, doły podkolanowe i łokciowe, ponieważ to miejsca szczególnie wrażliwe.
3) Po masażu kończyn wykonuje się masaż brzucha, prowadząc strumień wody koliście, zgodnie z ruchem wskazówek zegara.
4) W masażu kl. pier. strumień wody kierujemy od mostka po pachy i od mostka wzdłuż przestrzeni międzyżebrowych.
5) Masaż pleców wykonuje się wzdłuż przebiegu mięśni powierzchownych i głębokich grzbietu oraz równolegle do przestrzeni międzyżebrowych.
Czas zab. całościowego: 5 – 20 min.
Stosuje się 10 – 20 zabiegów, najczęściej co drugi dzień.
Masaż podwodny ma korzystny wpływ na:
- poprawę elastyczności skóry i ukrwienie tktk. miękkich, co powoduje:
wzrost ich napięcia,
zmniejszenie bolesności stawów oraz
zwiększenie ich ruchomości.
Technika zabiegu częściowego zależy od rodzaju choroby.
Przy wzmożonym napięciu mięśniowym – masaż strumieniem o małym ciśnieniu i nasadką o szerokim przekroju, często z domieszką powietrza.
Przy zwiotczeniach – masaż o wysokim ciśnieniem i nasadką o wąskim przekroju.
W nerwobólach wykonuje się najpierw łagodny masaż zdrowej kończyny, a następnie chorej – łagodnie, obejmując powierzchnię zaopatrywana przez dany nerw i splot, z którego dany nerw wychodzi.
W stanach po złamaniach wykonuje się delikatny masaż okolicy złamania, masaż okolic stawów podlegających unieruchomieniu i masaż mięśni osłabionych wskutek bezczynności – na mięśnie stosuje się duże ciśnienie i nasadkę o wąskim przekroju.
WSKAZANIA I P/WSKAZANIA podobne do tych w masażu klasycznym.