RACHUNKOWOŚĆ MAŁYCH FIRM 20.05.2014r.
Amortyzacji podatkowej nie podlegają zaliczane do środków trwałych:
grunty,
dzieła sztuki i eksponaty muzealne,
składniki majątku, które nie są używane na skutek zaprzestania działalności, w której te składniki były użytkowane,
budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawione albo wynajmowane na podstawie umowy jeżeli podatnik nie podejmuje decyzji o ich amortyzowaniu.
III. MAŁY PODATNIK
MAŁY PODATNIK to taki przedsiębiorca, u którego wartość przychodu ze sprzedaży brutto (łącznie z VAT) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej równowartości 1200 tys. euro. Przeliczenia kwoty wyrażonej w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego (w zaokrągleniu do 1000zł).
Na przykład w 2014r. status małego podatnika (zarówno w PIT/CIT jak i VAT) mogą mieć ci podatnicy, których przychody brutto (sprzedaż łącznie z VAT-em) nie przekroczyły w 2013roku kwoty 5 086 000PLN (np. dla roku 2013 obowiązywała kwota 4 922 000PLN).
01-10-2012 -> 1 EUR to 4,1020zł
01-10-2013 -> 1 EUR to 4,2230zł
PREFERENCJE DLA MAŁEGO PODATNIKA
Tzw. mali podatnicy mają na gruncie podatkowym kilka przywilejów, jak:
możliwość kwartalnego rozliczania VAT-u,
rozliczanie podatku VAT metodą kasową,
wpłacanie zaliczek na podatek dochodowy tylko raz na kwartał,
możliwość dokonywania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych.
III. METODA PREFERENCYJNA AMORTYZACJI DLA MAŁYCH PODATNIKÓW I FIRM ROZPOCZYNAJĄCYCH DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZĄ
PODATNIK ROZPOCZYNAJĄCY DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZĄ, to taki przedsiębiorca, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcie, nie prowadził działalności gospodarczej samodzielnie lub jako wspólnik spółki nie mającej osobowości prawnej oraz działalności takiej nie prowadził małżonek tego wspólnika, o ile pomiędzy małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa.
Metoda ta polega na dokonaniu jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 KŚT, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
Łączna kwota odpisów dokonana tą metodą nie może przekroczyć w roku podatkowym równowartości 50 000 euro (przy określaniu limitu nie uwzględnia się odpisów od przekraczającej 3500zł wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych).
JEDNORAZOWA AMORTYZACJA W 2014 ROKU
Maksymalna łączna wartość odpisów amortyzacyjnych w roku w ramach amortyzacji jednorazowej:
Kwota w euro: 50.000
Kwota z zł: 211.000
Kurs NBP na 01.10.2013r. wyniósł 4,2230zł.
Jednorazowym odpisom amortyzacyjnym mogą podlegać środki trwałe zaliczane do poniższych grup:
grupa 3 – kotły i maszyny energetyczne,
grupa 4 – maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania,
grupa 5 – specjalistyczne maszyny, urządzenia i aparaty,
grupa 6 – urządzenia techniczne,
grupa 7 – środki transportu z wyłączeniem samochodów osobowych,
grupa 8 – narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie.
Zasady amortyzacji w świetle prawa bilansowego i podatkowego |
---|
PORÓWNYWANY ELEMENT |
Rozpoczęcie amortyzacji |
Wybór metody amortyzacji |
Wysokość stawek oraz długość okresu amortyzacji |
|
Zmiana metody |
Częstotliwość dokonywania odpisów |
Zakończenie amortyzacji |
Amortyzacji podatkowej nie podlegają zaliczane do wartości niematerialnych:
prawo wieczystego użytkowania gruntów
wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż nabycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części drogą kupna lub wniesienia do spółki na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji
Dodatkowe ewidencje przy prowadzeniu podatkowej księgi przychodów i rozchodów
Obok prowadzonej księgi przychodów i rozchodów przepisy przewidują także prowadzenie dodatkowych ewidencji, które pozostają z nią w funkcjonalnym związku. Najczęściej przepisy nie określają wzoru ewidencji, a jedynie wyznaczają minimalny zakres danych, który powinien być w nich ujęty. Z rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów wynika obowiązek prowadzenia przez podatników następujących ewidencji:
ewidencji sprzedaży,
ewidencji wyposażenia,
ewidencji środków trwałych,
ewidencji przebiegu pojazdu,
ewidencji kart przychodów pracowników.
Tebele – ewidencja wyposażenia, ewidencja środków trwałych
Materiały podstawowe – surowce i inne składniki rzeczowe nabyte w celu przeznaczenia ich do zużycia w procesie produkcji lub przy świadczeniu usług. Ich cechą jest to, że stają się one główną substancją gotowego wyrobu lub stanowią część składową danego wyrobu lub też są ściśle złączone z danym wyrobem (np. puszka w której jest wytworzony produkt).
Zamknięcie KPiR polega przede wszystkim na:
podsumowaniu poszczególnych kolumn (rubryk) księgi (po podkreślaniu pod ostatnim zapisem)
sporządzeniu inwentaryzacji (remanentu)
wycenie inwentaryzowanych składników rzeczowych
Głównym etapem takiego zamknięcia jest sporządzenie spisu z natury (remanentu). Podatnik, zamykając księgę podatkową, musi kolejno sporządzić remanent, a następnie wycenić towary i materiały objęte spisem. Wartość spisu z natury należy wpisać do księgi i dokonać rocznego rozliczenia podatku.
Zawiadomienie organu skarbowego o remanencie
O zamiarze sporządzenia spisu z natury w innym terminie niż na dzień 1 stycznia, 31 grudnia oraz na dzień rozpoczęcia działalności gospodarczej podatnicy są obowiązani zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie co najmniej 7 dni przed datą sporządzenia tego spisu.
ZEZNANIA ROCZNE
Podatnicy, którzy prowadzą podatkową księgę przychodów i rozchodów, składają zeznanie roczne do 30 kwietnia roku następnego, czyli np. za 2012 rok do 30 kwietnia 2013 roku. W zależności od formy rozliczeń – składa PIT lub liniowy 19%. PIT przedsiębiorcy muszą złożyć w urzędzie skarbowym przekazać w systemie obowiązującym przy przesyłkach internetowych lub przesłać listem poleconym. Za datę złożenia zeznania nadanego w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego uważa się datę stempla pocztowego.