22. Pobyt stały i czasowy

Rodzaje pobytu:

- stały

- czasowy trwający ponad 3 miesiące

- czasowy trwający do 3 miesięcy

Zameldowanie na pobyt stały wymagane jest od każdej osoby posiadającej obywatelstwo polskie i przebywającej stale na terytorium RP. W tym samym czasie dana osoba może mieć tylko jedno miejsce pobytu stałego.

Pobyt stały zamieszkanie w określonej miejscowości pod oznaczonym adresem, a zamiarem stałego przebywania.

Pobyt czasowy przebywanie, bez zamiaru zmiany miejsca pobytu stałego, w innej miejscowości pod oznaczonym adresem lub w tej samej miejscowości, lecz pod innym adresem.

Pobyt czasowy trwający do 3 miesięcy nie jest poddany żadnym ograniczeniom ustawowym.

23.Pojęcie ewidencji

Ewidencja ludności polega na rejestracji danych o miejscu pobytu osób, o ich urodzeniach, dotyczących obowiązku wojskowego, zmianach stanu cywilnego, obywatelstwa, imion i nazwisk oraz o zgonach.

24. Dowodu osobiste ( prawo a obowiązek )

Dowód osobisty jest dokumentem stwierdzającym tożsamość osoby oraz poświadczającym obywatelstwo polskie i uprawniającym obywateli polskich do przekraczania granic państw członkowskich UE, państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego nie należących do UE oraz państw nie będących stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, których obywatele mogą korzystać ze swobody przepływu osób na podstawie umów zawartych przez te państwa ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, uznających ten dokument za wystarczający do przekroczenia ich granicy.

Osoba będąca obywatelem polskim i zamieszkała w RP jest obowiązana posiadać dowód osobisty:

- od ukończenia 18 roku życia

- od ukończenia 15 roku życia, jeżeli pozostaje w stosunku pracy albo nie zamieszkuje wspólnie z rodzicami (opiekunami).

Osoba będąca obywatelem polskim ma prawo otrzymać dowód osobisty od ukończenia 13 roku życia. Na uzasadniony wniosek rodziców lub opiekunów dowód osobisty może być wydany osobie, która nie ukończyła 13 roku życia.

25. Przesłanki zmiany imion i nazwisk

Zmiany imienia lub nazwiska można dokonać wyłącznie z ważnych powodów, w szczególności, gdy dotyczą zmiany:

- imienia lub nazwiska ośmieszającego albo nie licującego z godnością człowieka

- na imię lub nazwisko używane

- na imię lub nazwisko, które zostało bezprawnie zmienione

- na imię lub nazwisko noszone zgodnie z przepisami prawa państwa, którego obywatelstwo również się posiada.

26. Kierownik USC

Kierownikiem USC jest z mocy ustawy wójt lub burmistrz (prezydent miasta). Wójt (burmistrz, prezydent miasta) zatrudnia inną osobę na stanowisku kierownika USC w gminach powyżej 50 000 mieszkańców i może zatrudnić inną osobę na tym stanowisku w gminach poniżej 50000 mieszkańców. Jednocześnie ustawa określa, że wójt zatrudnia inną osobę na stanowisku zastępcy (zastępców) kierownika urzędu stanu cywilnego.

Kierownikiem USC jest pracownikiem samorządowym, niezależnie od tego, czy jest nim wójt, czy inna osoba zatrudniona na tym stanowisku przez wójta. Stosunek pracy z zatrudnionym przez wójta kierownikiem USC nawiązany zostaje na podstawie umowy o pracę.

Kompetencja kierownika USC należy rejestracja stanu cywilnego obejmująca:

- sporządzanie aktów urodzenia, małżeństwa i zgonu

- nanoszenie wzmianek dodatkowych w akcie stanu cywilnego

- sporządzanie protokołów o oświadczeniach zmieniających stan cywilny lub wpływających na treść aktu stanu cywilnego

- sporządzanie testamentów

27. Rodzaje aktów stanu cywilnego

Aktem stanu cywilnego jest wpis dokonany w księdze stanu cywilnego dotyczący zdarzeń, co do których prawo o aktach stanu cywilnego przewiduje obowiązek zarejestrowania.

Podstawowymi aktami stanu cywilnego są:

- akt urodzenia

- akt małżeństwa

- akt zgonu

28. Odmowa rejestracji imienia

Ustawa gwarantuje prawo rodziców do wyboru imieniu. Prawo to ograniczone jest tylko art. 50 prawa o aktach stanu cywilnego, zgodnie, z którym Kierownik USC odmawia przyjęcia o wyborze imienia w przypadku:

- imienia ośmieszającego

- nieprzyzwoitego

- w formie zdrobniałej

- imienia nie pozwalającego odróżnić płci dziecka

- więcej niż dwóch imion.

W przypadku odmowy wpisania imienia wybranego przez rodziców z uwagi na zaistnienie przesłanek wskazanych w art.50 ustawy kierownik USC wydaje decyzję administracyjną. Od tej decyzji służy odwołanie do wojewody, a w przypadku utrzymania w mocy – skarga do WSA lub dalej skarga kasacyjna do NSA. W przypadku podzielenia stanowiska organu administracji przez sąd i nie dokonaniu wyboru imienia, kierownik USC wpisuje imię przez siebie wybrane.

29. Karta Polaka

Karta Polaka jest dokumentem potwierdzającym przynależność do Narodu Polskiego. Może ona być przyznana osobie, która deklaruje przynależność do Narodu Polskiego i spełni łącznie następujące warunki:

- wykaże swój związek z polskością przez najmniej podstawową znajomość języka polskiego, który uważa za język ojczysty, oraz znajomość i kultywowanie polskich tradycji i zwyczajów

- w obecności konsula RP złoży pisemną deklarację przynależności do Narodu Polskiego

- wykaże, że jest narodowości polskiej lub posiadała obywatelstwo polskie, lub co najmniej jedno z jej rodziców lub dziadków, albo dwoje pradziadków było narodowości polskiej posiadało obywatelstwo polskie, albo przedstawi zaświadczenie organizacji polskiej lub polonijnej działającej na terenie jednego z państw byłego Związku Radzieckiego potwierdzające aktywne zaangażowanie w działalności na rzecz języka i kultury polskiej lub polskiej mniejszości narodowej przez co najmniej ostatnie 3 lata

30. Formy nabycia obywatelstwa polskiego

Sposoby nabycia obywatelstwa:

z mocy prawa:

- urodzenie się dziecka z rodziców będących obywatelami polskimi lub z rodziców, z których przynajmniej jedno jest obywatelem polskim, a drugie jest nieznane bądź nieokreślone jest jego obywatelstwa lub nie ma żadnego obywatelstwa – zasada pochodzenia albo prawa krwi

- urodzenie się dziecka lub znalezienie dziecka na terytorium Polski, gdy oboje rodzice są nieznani lub nieokreślone jest ich obywatelstwo albo nie mają żadnego obywatelstwa – zasada terytorialna albo prawa ziemi

- repatriacja

- uznanie za repatrianta

- na podstawie decyzji właściwego organu przybiera dwie formy:

- nadanie obywatelstwa polskiego – może nastąpić na wniosek cudzoziemca, jeżeli zamieszkuje on w Polsce na podstawie zezwolenia na osiedlenie się co najmniej 5 lat na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego lub posiadając prawo stałego pobytu

- uznania za obywatela polskiego – różni się od nadania obywatelstwa ograniczeniem kręgu osób tylko do bezpaństwowców

- w drodze oświadczenia osoby uprawnionej i przyjęcia tego oświadczenia przez właściwy organ: (odnosi się do określonej kategorii osób):

- tych, które miały obywatelstwo polskie i utraciły je przez zawarcie związku małżeńskiego z cudzoziemcem ( reintegracja)

- które spełniły warunki do nabycia obywatelstwa polskiego z mocy prawa, lecz nie nabyły go wskutek wyboru obywatelstwa obcego dokonanego przez rodziców, braku porozumienia między nimi lub rozstrzygnięcia sądowego (opcja)

- cudzoziemców, którym udzielono zezwolenia na osiedlenie się na terytorium RP i którzy pozostają co najmniej 3 lata w związku małżeńskim z osoba mającą obywatelstwo polskie (uproszczona naturalizacja)

31. Stowarzyszenia

Stowarzyszenie dobrowolne, samorządne, trwałe zrzeszenie o celach niezarobkowych.

Stowarzyszenie:

- stowarzyszenie – może założyć co najmniej 15 osób , które uchwalają statut i wybierają komitet założycielski; osoba prawna można jedynie wspierającym członkiem stowarzyszenia

- stowarzyszeni zwykłe – uproszczona forma stowarzyszeń – nie ma osobowości prawnej; może ono zostać założone przez co najmniej 3 osoby, które uchwalają regulamin działalności.

Stowarzyszenia zwykłe nie może:

- powoływać terenowych jednostek organizacyjnych

- łączyć się w związki stowarzyszeń

- zrzeszać osób prawnych

- prowadzić działalności gospodarczej

- przyjmować darowizn, spadków, zapisów oraz otrzymywać dotacji, a także korzystać z ofiarności publicznej

Stowarzyszenie obowiązane jest mieć zarząd i organ kontroli wewnętrznej.

Nadzór nad działalnością stowarzyszenia należy do:

- wojewody właściwego ze względu na siedzibę stowarzyszenie – w zakresie nadzoru nad działalnością stowarzyszeń jednostek samorządu terytorialnego

- starosty właściwego ze względu na siedzibę stowarzyszenia – w stosunku do pozostałych stowarzyszeń

Organ nadzorujący ma prawo:

- żądać dostarczenia przez zarząd stowarzyszenia, w wyznaczonym terminie, odpisów uchwał walnego zebrania członków

- żądać od władz stowarzyszenie niezbędnych wyjaśnień.

Na wniosek organu nadzorującego lub prokuratora sąd może:

- udzielić upomnienia władzom stowarzyszeń

- uchylić niezgodną z prawem lub statutem uchwałę stowarzyszenia

- rozwiązać stowarzyszenie, jeżeli jego działalność wykazuje rażące lub uporczywe naruszenie prawa albo postanowień statutu i nie ma warunków do przywrócenia działalności zgodnej z prawem lub statutem.

32. Zgromadzenia

Zgromadzeniem jest zgrupowanie co najmniej 15 osób, zwołane w celu wspólnych obrad lub w celu wspólnego wyrażenia stanowiska.

33. Zgromadzenia publiczne

Zgromadzeniem publicznym są zgromadzenia organizowane na otwartej przestrzeni dostępnej dla nieokreślonych imiennie osób. Zgromadzenia te wymagają uprzedniego zawiadomienia organu gminy właściwego ze względu na miejsce zgromadzenia.

34. Właściwość organów w zakresie pozwoleń na zbiórkę publiczną

- pozwolenie może być udzielone, gdy cel zbiórki nie jest przeciwny prawu oraz jest godny poparcia z punktu widzenia interesu publicznego

- pozwolenie może być cofnięte w każdym czasie przez organ, który je wydał, jeżeli zbiórka przeprowadzana jest niezgodnie z postanowieniami ustawy lub jeżeli ujawnione zostanie, że dalsze prowadzenie zbiórki może zagrażać bezpieczeństwu lub porządkowi publicznemu albo jeżeli zostanie stwierdzone, że ofiary uzyskiwane ze zbiórki nie są przeznaczona na właściwy cel

Pozwoleń, w drodze decyzji administracyjnej, udzielają:

- wójt (burmistrz, prezydent miasta) jeśli zbiórka ma być przeprowadzana na obszarze gminy lub jego części

- starosta jeśli zbiórka ma być przeprowadzona na obszarze części obejmującej więcej niż jedną gminę

- marszałek województwa jeśli zbiórka ma być przeprowadzona na obszarze województwa lub jego części obejmującej więcej niż jeden powiat

- minister właściwy do spraw wewnętrznych jeśli zbiórka ma być przeprowadzona na obszarze obejmującym więcej niż jedno województwo

35. Warunki przekroczenia granicy

- ważny dokument podróży

- ważną wizę lub inny ważny dokument uprawniający do wjazdu i pobytu na tym terytorium, jeżeli są wymagane

- zezwolenie na wjazd do innego państwa lub zezwolenie na pobyt w innym państwie, jeżeli zezwolenia takie są wymagane w przypadku przejazdu tranzytem

36. Kategorie cudzoziemców

- tzw. cudzoziemcy ogólni, których status określa, jako lex generalia, ustawa o cudzoziemcach

- cudzoziemcy – szefowie i członkowie personelu misji dyplomatycznych, kierownicy urzędów konsularnych i członkowie personelu konsularnego państw obcych

- cudzoziemcy unijni – obywatele państw członkowskich UE, Europejskiego obszaru Gospodarczego i innych państw, które należą do UE, ale na podstawie umów zawartych z UE korzystają ze swobody przepływu osób i członków ich rodzin

- cudzoziemcy poszukujących ochrony na terytorium RP

- cudzoziemcy - repatrianci

- cudzoziemcy – posiadacze Karty Polaka

37. Formy ochrony cudzoziemców

Na terytorium RP cudzoziemcowi udziela się ochrony przez:

- nadanie statusu uchodźcy

- udzielenie ochrony uzupełniającej

- udzielenie azylu

- udzielenie zgody na pobyt tolerowany

- udzielenie ochrony czasowej

Status uchodźcy nadaje się cudzoziemcowi, który spełnia warunki do uznania za uchodźcę określone w Konwencji Genewskiej i Protokole Nowojorskim. Status ten nadaje się także małżonkowi i małoletniemu dziecku cudzoziemca, jeżeli są objęci wnioskiem o nadanie statusu uchodźcy, oraz małoletniemu dziecku cudzoziemca urodzonemu na terytorium RP.

Cudzoziemcowi nadaje się status uchodźcy, jeżeli na skutek uzasadnionej obawy przed prześladowaniem w kraju pochodzenia z powodu rasy, religii, narodowości, przekonań politycznych lub przynależności do określonej grupy społecznej nie może lub nie chce korzystać z ochrony tego kraju.

Cudzoziemcowi, który nie spełnia warunków do nadania statusu uchodźcy, udziela się ochrony uzupełniającej, w przypadku gdy powrót do kraju pochodzenia może narazić go na rzeczywiste ryzyko doznania poważnej krzywdy przez:

- orzeczenie kary śmierci lub wykonanie egzekucji

- tortury, nieludzkie lub poniżające traktowanie albo karanie

- poważne i zindywidualizowane zagrożenie dla życia lub zdrowia wynikające z powszechnego stosowania przemocy wobec ludności cywilnej w sytuacji międzynarodowego lub wewnętrznego konfliktu zbrojnego i ze względu na ryzyko nie może lub nie chce korzystać z ochrony kraju pochodzenia.

Cudzoziemcowi można, na jego wniosek, udzielić azylu w RP, gdy jest to niezbędne do zapewnienia mu ochrony oraz gdy przemawia za tym ważny interes Polski. Cudzoziemcowi, któremu udzielono azylu, udziela się zezwolenia na osiedlenie się

Cudzoziemca pozbawia się azylu, jeżeli:

- ustały przyczyny, dla których azyl został udzielony

- prowadzi on działalność skierowaną przeciwko obronności lub bezpieczeństwu państwa lub bezpieczeństwu i porządkowi publicznemu

Cudzoziemcowi udziela się zgody na pobyt tolerowany na terytorium RP, jeżeli jego wydalenie:

- mogłoby nastąpić jedynie do kraju, w którym zagrożone byłoby jego prawo do życia, wolności i bezpieczeństwa osobistego, w którym mógłby zostać poddany torturom albo nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu albo karaniu, mógłby zostać zmuszony do pracy lub pozbawiony prawa do rzetelnego procesu sądowego albo być ukarany bez podstawy prawnej w rozumieniu Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności

- naruszałoby prawa do życia rodzinnego w rozumieniu konwencji lub naruszałoby prawa dziecka określona w konwencji o prawach dziecka

- jest niewykonalne z przyczyn niezależnych od organu wykonującego decyzję o wydaleniu i od cudzoziemca

38. Organy właściwe w sprawach cudzoziemców

Organem właściwym do wpisania zaproszenia do ewidencji zaproszeń lub wydania decyzji o odmowie wpisania albo unieważnieniu zaproszenia jest wojewoda właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę zapraszającego.

Kontroli dokumentów cudzoziemca przekraczającego granicę, potwierdzających cel i warunki planowanego pobytu, środków utrzymania lub dokumentów dokonuje funkcjonariusz Straży Granicznej podczas przekraczania przez cudzoziemca granicy.

Decyzję o odmowie wjazdu na terytorium RP wydaje komendant placówki Straży Granicznej

39. Sposoby korzystania z wód

Sposoby korzystania z wód:

- Zwykłe – właściciel gruntu może dla zaspokojenia potrzeb własnych i gospodarstwa domowego oraz gospodarstwa rolnego korzystać bez pozwolenia wodnoprawnego z wody stanowiącej jego własność oraz z wody podziemnej znajdującej się jego gruncie.

- Powszechne – dotyczy śródlądowych powierzchniowych wód publicznych, morskich wód wewnętrznych wraz z wodami Zatoki Gdańskiej i wód morza terytorialnego

- Szczególne – jest korzystanie wykraczające poza korzystanie powszechne lub zwykłe, w szczególności:

- pobór oraz odprowadzanie wód powierzchniowych lub podziemnych

- wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi

- przerzuty wody oraz sztuczne zasilanie wód podziemnych

- piętrzenie oraz retencjonowanie śródlądowych wód powierzchniowych

- korzystanie z wód do celów energetycznych

- korzystanie z wód do celów żeglugi i spławu

- wydobywanie z wód kamienia, żwiru, piasku oraz innych materiałów, a także wycinanie roślin z wód lub brzegu

- rybackie korzystanie z śródlądowych wód powierzchniowych

40. Pojęcie bezpieczeństwa publicznego i porządku publicznego

Bezpieczeństwo państwa – to przede wszystkim ochrona ustroju konstytucyjnego przed niebezpieczeństwem zewnętrznym i wewnętrznym. Chodzi tu o zwalczanie działalności szpiegowskiej, dywersyjnej prowadzonej przez służby wywiadowcze i kontrwywiadowcze państw obcych i inne ośrodki zagraniczne.

Bezpieczeństwo publiczne – to taki stan, w którym ogółowi obywateli indywidualnie nieoznaczonemu, żyjącemu w państwie i społeczeństwie, nie grozi żadne niebezpieczeństwo, i to niezależnie od tego, jakie byłyby jego źródła. Ochrona tego bezpieczeństwa należy do państwa, które zakreśla granice bezpieczeństwa i określa to, co zakłóca lub może utrudniać normalne funkcjonowanie państwa. Chodzi tu o niebezpieczeństwa w komunikacji, ruchu drogowym, wodnym oraz w czasie katastrof, klęsk żywiołowych, epidemii, a także różnego rodzaju napady, rozboje, a więc ochronę życia, zdrowia, mienia obywateli i mienia społecznego przed bezprawnymi zamachami naruszającymi te dobra.

Porządek publiczny – odnosi się do tych zadań organów spraw wewnętrznych i innych organów administracji oraz niektórych organizacji społecznych, które bezpośrednio wiążą się z utrzymaniem porządku umożliwiającego normalny rozwój życia w państwie.

41. System organów właściwych w zakresie bezpieczeństwa i porządku publicznego

a) formacje umundurowane administracji rządowej (np. Policja, ABW, Straż Graniczna, PSP)

b) jednostki samorządu terytorialnego (straż miejska)

c) policja administracyjna ( inspekcja handlowa, sanitarna)

d) organizacje społeczne (OSP, WOPR, GOPR)

e) podmioty prywatne (firmy ochrony osób i mienia, firmy detektywistyczne)

Policja jest umundurowaną i uzbrojoną formacją służąca społeczeństwu i przeznaczoną do ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz do utrzymywania bezpieczeństwa i porządku publicznego

Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego właściwa w sprawach ochrony bezpieczeństwa wewnętrznego państwa i jego porządku konstytucyjnego

Agencja Wywiadu właściwa w sprawach ochrony bezpieczeństwa zewnętrznego państwa

Biuro Ochrony Rządu utworzone zostało jako jednolita, umundurowana, uzbrojona formacja, wykonująca zadania z zakresu ochrony osób, obiektów i

urządzeń.

Straż Graniczna uzbrojona i umundurowana formacja utworzona do ochrony granicy państwowej na lądzie i morzu orz kontroli ruchu granicznego

Ochrona przeciwpożarowa polega na realizacji przedsięwzięć mających na celu ochronę życia, zdrowia i mienia lub środowiska przed pożarem, klęską żywiołową lub innym miejscowym zagrożeniem poprzez zapobieganie powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożaru czy innego zjawiska, zapewnienie sił i środków do zwalczania oraz prowadzenie działań ratowniczych.

Państwowa Straż Pożarna zawodowa, umundurowana i wyposażona w specjalistyczny sprzęt formacją przeznaczoną do walki z pożarami, klęskami żywiołowymi i innymi miejscowymi zagrożeniami

WOPR jest specjalistycznym stowarzyszeniem kultury fizycznej o zasięgu ogólnokrajowym. Celem statutowym jest organizowanie pomocy oraz ratowanie umów, które uległy wypadkowi lub narażone są na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia na wodach.

GOPR jest stowarzyszeniem kultury fizycznej, utworzonym w celu niesienia pomocy w górach ludziom, których życie lub zdrowie jest zagrożone, zapobieganie wypadkom w górach oraz ochrony środowiska górskiego

OSP celem statutowym jest:

- prowadzenie działalności mającej na celu zapobieganie pożarom oraz współdziałanie w tym zakresie z PSP, organami samorządowymi i innymi podmiotami

- udział w akcjach ratowniczych przeprowadzanych w czasie pożarów, zagrożeń ekologicznych związanych z ochroną środowiska oraz innych klęsk żywiołowych

- informowanie ludności o istniejących zagrożeniach pożarowych i ekologicznych oraz sposobach ochrony przed nimi

- podejmowanie działań na rzecz środowiska

- wykonywanie zadań wynikających z ustawy o ochronie przeciwpożarowej

42. Paszporty

Dokument paszportowy – uprawnia do przekraczania granicy i pobytu za granicą oraz poświadcza obywatelstwo polskie, a także tożsamość osoby w nim wskazanej w zakresie danych, jakie ten dokument zawiera. Sam paszport nie jest więc decyzją administracyjną, a stanowi dokument poświadczający przyznanie określonej osobie pozwolenia na przekraczanie granicy.

Rodzaje dokumentów paszportowych:

- paszporty

- paszporty tymczasowe

- paszporty służbowe Ministerstwa Spraw Zagranicznych

- paszporty dyplomatyczne

Paszport tymczasowy wydaje się:

1) małoletniemu do ukończenia 5 roku życia

2) obywatelom polskim przebywającym za granicą, którzy nie posiadają paszportu, dopuszcza się możliwość wydania paszportu tymczasowego z urzędu, jeżeli przemawiają za tym ważne okoliczności

3) obywatelom polskim przebywającym za granicą na czas oczekiwania przez nich na doręczenie paszportu sporządzanego w kraju

Uprawnionymi do otrzymania paszportu dyplomatycznego są:

1) Prezydent RP

2) Marszałek i Wicemarszałkowie Sejmu

3) Marszałek i Wicemarszałkowie Senatu

4) Prezes i Wiceprezesi Rady Ministrów

5) Ministrowie, Sekretarze i Podsekretarze Stanu

6) posłowie i senatorowie

7) posłowie do PE wybrani w RP

Paszport służbowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych przysługuje członkom służby zagranicznej nie posiadającym stopnia dyplomatycznego oraz innym osobom skierowanym do wykonywania obowiązków służbowych w placówce zagranicznej, a także członkom rodziny w rozumieniu ustawy o służbie zagranicznej, jeżeli pozostają z nimi we wspólnocie domowej i przesiedlają się z nimi za granicę.

Paszportem dyplomatycznym i paszportem służbowym MSZ można się legitymować wyłącznie w trakcie podróży służbowej lub w związku z wykonywaniem czynności służbowych poza granicami kraju.

Paszport jest ważny przez okres 10 lat od daty jego wydania.

Paszport wydany małoletniemu, który skończył 5 lat, a nie skończył 13, jest ważny 5 lat od daty jego wydania.

Paszport tymczasowy jest ważny przez okres w nim wskazany, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od daty jego wydania.

Paszport dyplomatyczny i paszport służbowy MSZ są ważne przez okres w nich wskazany, z tym że okres ich ważności nie może przekroczyć10 lat od daty ich wydania.

Dokument paszportowy podlega unieważnieniu:

1) na wniosek:

a) sądu prowadzącego przeciwko posiadaczowi dokumentu paszportowego postępowanie w sprawie karnej lub postępowanie w sprawie o przestępstwo skarbowe, postępowanie w sprawie nieletniego lub prowadzącego postępowanie cywilne

b) organu prowadzącego postępowanie przygotowawcze, organu postępowania wykonawczego w sprawie karnej, w tym o przestępstwo skarbowe, przeciwko posiadaczowi dokumentu paszportowego

2) jeżeli został wydany z naruszeniem przepisów ustawy

3) jeżeli jego posiadacz utracił obywatelstwo polskie

Paszporty i paszporty tymczasowe w kraju Wojewoda

Paszporty i paszporty tymczasowe za granicą konsul

Paszporty dyplomatyczne i paszporty służbowe MSZ minister właściwy do spraw zagranicznych

43. Dane biometryczne

Dane biometryczne oznaczają wizerunek twarzy i odciski palców umieszczone w dokumentach paszportowych w formie elektronicznej. W paszportach tymczasowych nie zamieszcza się danych biometrycznych.