COS – rozpoczeto w 1960r.
Metoda klasyczna – napełnianie ciekłym metalem otwartych do góry wlewnic żeliwnych.
Od góry –syfonowo – większa wydajność, wyłożenie z materiałów ogniotrwałych. Przemieszczają się do wlewów. Odlewanie syfonowe nie gwarantuje wlewka o wysokiej jakości. Brak osłony strumienia- wtórne utlenianie stali, nijednorodność składu chemicznego.
Wtrącenia niemetaliczn np. Al2O3-kruszy się podczas obróbki plastycznej stali na goraco i przyjmuje postac łańcuszkową
Anizotropia metaliczna (w zależności od ciecia wzdłuż i poprzek )
Wlewki konwencjonalne:
Odtleniacze: Mn Si Al. -> stal uspokojona
Stal nieuspokojona- zanieczyszczenia, jamy skurczowe. Odtleniacze: Mn Al. Stosuje się tanie odtleniacze. (80% słabe odlewniczo?) Tworzą się aglomeraty NIE MA CZEGOŚ i PRZED ciągłym odlewaniem stali należy czegos dodac Ma duzo pęcherzy. Uzysk wiekszy ale nie nadaje się do spawania (bo wystepuje tlen, azot) utrudniona jest tez przerobka plastyczna. Stosuje się na elementy słabo konstrukcyjne
COS przekrój mniejszy. Proces zautomatyzowany. Budowa: krystalizator, kadź pośrednia- w niej zawsze stały słub metalu- by nie było ubytków. Krystalizator- miedziany, chłodzony wodą materiał krzepnie od zewnatrz- wtedy material nie przywiera (stosuje się tez zasypki, żużel). Materiał krzepnie na rolkach (niektóre dogniatają a niektóre to rolki prowadzące) jednoczesnie zmniejsza się przekrój wlewka. Zalety: uzysk do 96%, osłona argonowa zabezpiecza stal przed utlenieniem. Material od razu mozna przesłać na walcownie co jest tańsze. Jeden cykl produkcyjny-> tendencja. Efekt: mniej magazynow, ograniczenie transportu, mniejsze zuzycie energii na przetwórstwo, taniej, mniej maszyn i mniej zajmowania miejsca. Problemy technologiczne- stopien przerobu plastycznego jest Duzy. Niekorzystne duż ziarna dendrytyczne
Odlewanie rur- również tulej, inne stopy żelaza, stopy Cu, Al. Zeliwo
Wady wlewkow ciągłych: pękniecia, zażużlenia, nieciągłości wewnętrzne, rombowatość, segregacja pierwiastków stopowych i domieszek
Makrostruktura: wyróżnia się 3 strefy.
Zewnętrzna – kryształy zamrożone- drobnoziarniste
Kryształy sutkowe bo Duzy gradient temperatury, ziarna ukierunkowane do krystalizatora
Ziarna równoosiowe- krystalizuja w różne strony
Mieszadła elektromagnetyczne- wirowy ruch cieklego metalu, dendryty (choinki) (krysztaly sutkowe i mieszanie to minimalizuje) skłonnośc do wydłużenia dendrytów. A pozostałości SA zarodkami kryształów równoosiowych
Czyste metale jeśli zbyt duza temp. I jej Duzy gradient
Trzy strefy
….. odlewanie stali konwencjonalnej