Magdalena Mrozek
ZEW i EP II gr.B
Notatka z zajęć na temat integracji sensorycznej (SI)
Integracja sensoryczna to proces w którym następuje organizacja dostarczanych do naszego mózgu wrażeń sensorycznych tak, aby mogły być wykorzystane w celowym działaniu, czyli w reakcjach adaptacyjnych, służących do wykonania określonej czynności, przyjęcia odpowiedniej pozycji ciała itp. Zajęcia te, są podobne do zajęć korekcyjnych. W dniu 23.03.2012r. Pani Anna Razik zapoznała studentki z metodą SI. Najważniejszymi syndromami zaburzeń SI są:
Dyspraksja, czyli nieumiejętność planowania ruchowego
Syndrom przedsionkowy i obustronnej integracji ( lęki przestrzenne, choroby lokomocyjne)
Obronność dotykowa ( nadwrażliwość, pod wrażliwość np. podczas czesania włosów może boleć dziecko lub łaskotać)
Słaba percepcja przestrzeni i formy (dystans)
Twórcą tej metody Integracji Sensorycznej jest dr A. Jean Ayres , która stworzyła 4 etapowy model SI.
I UKŁAD: dotykowy, propiroceptyczny ( odpowiadający za czucie głębokie bez użycia wzroku)oraz przedsionkowy.
II UKŁAD: Percepcja wzrokowa i słuchowa.
III UKŁAD: Właściwe czucie ciała ( schemat ciała, koordynacja ruchowa dwóch stron, planowanie ruchu, uwaga i równowaga emocjonalna)
IV UKŁAD: koncentracja, zdolność do nauki w szkole, organizacja wrażeń, samoakceptacja, samokontrola, zdolność abstrakcyjnego rozumienia.
Integracja sensoryczna to integracja wszystkich wrażeń, które docierają do wszystkich receptorów, aby dziecko mogło prawidłowo funkcjonować. Si jest skierowana dla dzieci, które mają pewne dysfunkcje ( syndromy). Należy je stymulować poprzez kolejność etapów metody SI. Nie wszystkie deficyty objawiają się jako patologiczne. Takie syndromy SI nie dotyczą konkretnego zaburzenia bodźca np. słuchu czy wzroku. U dziecka powinno się poprawnie ukształtować wszystkie cztery układy do 9 roku życia. Natomiast dzieci, które są upośledzone umysłowo ich rozwój jest opóźniony, więc w takim przypadku dziecko 8 letnie ma rozwój dziecka 5- letniego. W sali przeznaczonej do badania mieści się konik, który stymuluje liniowo; różne platformy rotacyjne oraz huśtawka. Bardzo ważne jest, aby podczas zajęć panowała przyjemna atmosfera. Prowadzący terapię dba o higienę i bezpieczeństwo dziecka. Terapeuta pomaga dziecku, podtrzymuje w różnych ćwiczeniach. Aby dziecko osiągnęło sukces należy zadbać, aby raz w tygodniu a najlepiej dwa razy w tygodniu uczęszczało na taką terapię SI.