Poziomy bytu i warstwy Wszechświata

Ezoteryka zna siedem głównych warstw. Materia jest warstwą najbardziej gęstą, licząc od naszej strony - dolną. To, co nazywamy duchem - warstwą ostatnią - najrzadszą.
Wymieniając je po kolei:

Nomenklatura sanskrycka
1. poziom fizyczny (materialny)
2. poziom eteryczny
3. poziom astralny
4. poziom mentalny niższy mental
5. poziom mentalny wyższy manas
6. poziomy duchowe buddhi
7. atma

1. Poziom fizyczny

Materia

Najbardziej gęsta forma fal wszechświata (patrz Współczesne teorie….teoria korpuskularno- falowa)
Materię doskonale znamy. Cała nauka skupia się wyłącznie na niej. Daruję, więc czytelnikowi i sobie opisy.
Istoty, których zasięg świadomości ogranicza się wyłącznie do tego poziomu to tzw. materia nieożywiona.

2. Poziom eteryczny

Jest matrycą informacyjną dla materii ożywionej, warunkiem przejawienia się życia. Organizm żywy pozbawiony ciała eterycznego, przestaje być żywy. W zakresie tylko tych dwóch poziomów znajdują się rośliny i zwierzęta niższe (bezkręgowce)

3. Poziom astralny

Jest to sfera wrażeniowa. Tu odbywa się tworzenie wrażeń jako reakcji na bodźce. Formą złożoną wrażeń i reakcji są emocje.

Sfera astralna jest bardzo bogata w przeróżne formy, które są materializacją emocji. Przebywają tu również ciała astralne ludzi. Są tu najgorsze potwory i demony, wampiry energetyczne, ciała astralne ludzi i zwierząt w różnym stopniu rozkładu, tzw. duchy, zmaterializowane emocje w postaci, czarnych chmur, noży mieczy i innej broni. Całe mnóstwo astralnych śmieci i istot nie najwyższego autoramentu. Z formami astralnymi spotykamy się, na co dzień. Większość ludzi nie ma pojęcia, że to się dzieje. Obecność istot astralnych objawia się różnymi dziwnymi zjawiskami (stukanie, przesuwnie, inne dźwięki). Czasami nasze złe samopoczucie jest spowodowane ich ingerencją. Np. nagłe osłabienie, nagły ból, który przechodzi w łagodniejszy, ale przewlekły, złe nastroje a nawet stany depresyjne, napady agresji. Nie znaczy to jednak, że wszystkie nasze niedomagania spowodowane są obcymi formami astralnymi. Najczęściej, niestety, atakują nas nasze własne formy i przyczyn złego samopoczucia należy przede wszystkim szukać w sobie. Istnieje zresztą nieprzekraczalna zasada synchronizacji. Jeżeli obca forma nie ma odpowiednika w naszej własnej to nie może się podłączyć. Najlepszą gwarancją astralnego bezpieczeństwa jest czystość psychiki, czyli brak w swojej własnej konstrukcji elementów destrukcyjnych. Jeśli człowiek jest czystą miłością to jest niedostępny dla form astralnych. Realność tych wszystkich form czasami bywa wątpliwa. Lecz, jak wszystko we wszechświecie, jest w tym samym stopniu realne, co nie realne. Są w astralu również całkiem przyjemne istoty. Zamieszkują one rejony o wyższych wibracjach. Chętnie pomagają ludziom wcielonym. Bywają tu również istoty wyższe chcące nawiązać kontakt z materią. Astral to gęsto zamieszkała sfera, w której panują stosunki czasami dużo gorsze niż w świecie materialnym. Pokazują się tam najgorsze instynkty ludzi, które na ziemi można zakamuflować. Tam wszystko widać jak na dłoni. Do poziomu tego sięgają zwierzęta wyższe.


4. Poziom mentalny niższy (mental)

Tu powstają myśli konkretne. Myśl logiczna i analityczna. Jest to myślenie używane, na co dzień i potrzebne do normalnego funkcjonowania. Jest to sfera intelektu.

Intelekt

Interpretuje dane zebrane ze środowiska w postaci bodźców zmysłowych i tworzy z nich tzw. naoczność. Wydarzenia naoczności systematyzuje w czasie i przestrzeni tworząc w ten sposób obraz świata, czyli przedstawienia. Gdyby nie intelekt i tworzona przez niego naoczność nie mielibyśmy takiej "ostrej" świadomości świata, jaką mamy. Świadomość bez naoczności była by mglista i niekonkretna.

Sfera mentalna tworzy tzw. nieba, czyli strefę gdzie przebywają ciała mentalne ludzi po śmierci ciał fizycznych, eterycznych i astralnych. Tutaj można sobie stworzyć samą myślą swoją własną rzeczywistość. Będzie ona adekwatna do przekonań i wyobraźni danego człowieka. Tu znajdują się również wizje i fantazje zbiorowe dotyczące religijnych mitologii i wyobrażeń na temat życia po śmierci. Podobno najciekawsze i najbogatsze jest niebo egipskie. Świadomość mentalna człowieka po śmierci przeniesie się tam, z czym zgodne są jego wyobrażenia za życia. Współczuję tutaj chrześcijanom. Ich świat mentalny jest ubogi, smutny i przesiąknięty cierpieniem.

Poziom mentalu niższego jest jeszcze strefą formy. Wytwory myśli układają się w obrazy, które można zobaczyć "okiem" ciała mentalnego. Świat ten jest względnie trwały. Trwalszy od astralnego. Jednak ciało mentalne umarłego człowieka też w końcu się rozkłada i pozostaje tylko ciało przyczynowe. To ciało jest trwałe i podlega reinkarnacji. Do najniższych warstw tego poziomu dorastają niektóre zwierzęta. Są to ssaki, które uważamy za inteligentne np. małpy i psy.

5. Poziom przyczynowy (manas)

Jest to już sfera czystej myśli pozbawionej formy. Tu znajdują się archetypy, czyli wzorcowe matryce dla tej sfery i sfer niższych. Matryce te są tutaj wprowadzone częściowo ze sfer wyższych - jako potencjał a częściowo zależą od sfer niższych - konkretne wypełnienie treścią i zrealizowanie potencjału. Tu znajdują się ciała przyczynowe ludzi, (dusze) Są to prywatne, jednostkowe skupiska energii przyczynowej będącej reinkarnującym się ego. Jako potencjał ego jest archetypem, który każdy człowiek ma obowiązek wypełnić treścią i stworzyć z pustej "formy" niezależną w swoim rozumie indywidualność. Ciało przyczynowe jest jak niezapisany dysk twardy. Inkarnując się w ciała fizyczne na dysk ten wprowadzane są kolejne pliki. Zasady tego zapisu umieściłam w artykule Reinkarnacja i karma. Od stopnia rozwinięcia ciała przyczynowego zależy przyczynowa świadomość człowieka. Zdecydowana większość współczesnych ludzi ma małą świadomość tej sfery. Ich ciała przyczynowe są mało przytomne i nieświadome. Ten fakt jest przyczyną nie pamiętania poprzednich wcieleń. Wspomnienie, bowiem o nich istnieje właśnie w tym nieświadomym ciele. Ich ziemska świadomość kończyła się na ciele mentalnym a ono jest śmiertelne. Dla ludzi na niskich poziomach, z tych właśnie oczywistych względów, świadomość reinkarnacji nie istnieje. W strefie tej znajdują się archetypy zaplecza fizycznego, kulturalnego i społecznego dla świata. Są one potencjałem wypełnionym przez pracę ewolucyjną świata. Sferę tę można określić umysłem lub rozumem planetarnym.

Sfera przyczynowa jest "miejscem" gdzie lokalizujemy rozum i sumienie. Są to najwyższe aspekty istoty samoświadomej. Rozum "zajmuje" się syntezą wszystkiego, co człowiek wie i czego nie wie, ale przewiduje jako przypuszczalne fakty wynikające ze znanych mu przesłanek. Rozum buduje pojęcia. Łączy pojęcia w nowe pojęcia, tworzy symbole. Przechowuje doświadczenia, czyli jest pamięcią. Wszystko, co pamięta i wie, syntetyzuje tworząc wiedzę i mądrość.

Sumienie jest zbiorem uwewnętrznionych wartości moralnych. Podłożem dla sumienia jest rozum i intuicyjne dane z wyższych sfer bytu. Stanowią one aprioryczne wartości, których człowiek nie jest w stanie zanegować i czynić wbrew nim. Sumienie stanowi istotę człowieka rozwiniętego.

Człowiek wysoko rozwinięty jest przede wszystkim rozumem i sumieniem.

Indywidualność ludzi słabo rozwiniętych (słabo rozwinięte ciało przyczynowe) jest wątpliwa. Nie posiadają, bowiem oni własnego rozumu i sumienia jak też prywatnej reinkarnacji. Podlegają rozumowi zbiorowemu. Nie potrafią samodzielnie myśleć i tworzyć. Są to ludzie pierwszego, drugiego i częściowo trzeciego poziomu świadomości. Jest ich w tym cyklu ewolucyjnym na ziemi przytłaczająca większość. Po śmierci ich szczątkowa świadomość wraca do egregoru, z którego powstała, a jej nośnik na piątym poziomie, czyli ciało przyczynowe, zostaje rozłożone. Zapisane podczas życia dane są wprogramowywane do nowych ciał przyczynowych dla następnych ludzi, na jedno wcielenie. Dusze pochodzące z egregoru podlegają świadomości zbiorowej. Jeśli się z niej nie uwolnią, przestają istnieć jako tożsamości. Warunkiem przejścia na indywidualne istnienie i w związku z tym uzyskanie szansy na nieśmiertelność, jest wytworzenie dostatecznej świadomości i połączenie z piątym poziomem bytu.(Patrz Poziomy świadomości)

6. Poziom duchowy

Temin ten obejmuje właściwie dwa poziomy - buddhiczny - atmiczny. Poziom buddhiczny jest już sferą interkosmiczną. Dla niego wszelkie systemy przekonań są tylko lokalnymi wariantami rzeczywistości. Tu istnieje tylko wibracja miłości uniwersalnej, czyli totalnej tolerancji. ( Patrz Poziomy Świadomości - poziom 7) Sfera ta zawiera w sobie cały wszechświat objawiony. Nie ma tu jednak żadnych obrazów. Jest tylko miłość. Obrazy są aż dwa "piętra" niżej. Świadomość przebywającą tutaj nie obchodzą już zależności i zabawy ze światów niższych. Za to dla tych światów ta sfera jest kompletną abstrakcją, w żaden sposób nie do pojęcia i nie do uchwycenia. Świadomość, która w całości osiągnęła poziom buddhi nie inkarnuje się już w materię.

7. Poziom atmiczny (atmaniczny)

Sfery tej nie sposób oddać ludzkimi pojęciami. Nie mamy w związku z tym żadnego pojęcia jak ona funkcjonuje. Można tylko powiedzieć, że jest tym, co określamy jako symetryczne pole kwantowe, paranirwana, czysty duch. Jest to sfera stanowiąca "surowiec" kosmiczny dla całego przejawienia. Patrz również Świadomość absolutna.