Prawo oświatowe mówiące o terapii i egzaminowaniu dyslektyków.
Obowiązujące przepisy prawne nakładają na poradnie psychologiczno-pedagogiczne, przedszkola, szkoły i placówki opiekuńczo-wychowawcze obowiązki związane z pomocą dzieciom z grupy ryzyka dysleksji oraz dzieciom dyslektycznym. Placówki te powinny rozpoznawać, diagnozować i opiniować trudności w nauce oraz organizować różne formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej dzieciom i ich rodzicom. Diagnoza przedszkolna musi objąć wszystkie dzieci kończące w danym roku pięć lat oraz do
2012 r. dzieci sześcioletnie. Zadaniem nauczycieli jest prowadzenie obserwacji pedagogicznych mających na celu poznanie możliwości i potrzeb rozwojowych dzieci oraz dokumentowanie tych obserwacji. Nauczyciel zobowiązany jest na podstawie pisemnej opinii publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej lub innej publicznej poradni specjalistycznej, dostosować wymagania edukacyjne do indywidualnych potrzeb ucznia, u którego stwierdzono trudności w uczeniu się.
Uczniowi, u którego zdiagnozowano dysleksję szkoła stwarza warunki egzaminacyjne dostosowane
do jego dysfunkcji. Natomiast poradnie wydają opinie w sprawach losu ucznia. Dokładniej mówiąc poradnia ocenia czy dziecko ma zostać wcześniej przyjęte do szkoły podstawowej, czy ma pozostać na drugi rok w tej samej klasie, różnego rodzaju zwolnienia lub udzielenia zezwolenia dotyczące nauki edukacyjnej dziecka. Niemniej opinie wydaje się na wniosek rodziców dziecka.
Pomoc psychologiczno-pedagogiczna polega między innymi na: diagnozowaniu środowiska ucznia, rozpoznawaniu przyczyn trudności w nauce i niepowodzeń szkolnych, podejmowaniu działań
profilaktyczno-wychowawczych wynikających z programu wychowawczego szkoły i wspieraniu nauczycieli
w tym zakresie, prowadzeniu edukacji prozdrowotnej i promocji zdrowia wśród uczniów, nauczycieli
i rodziców, wspieraniu uczniów, metodami aktywnymi, w dokonywaniu wyboru kierunku dalszego kształcenia, zawodu i planowaniu kariery zawodowej oraz udzielaniu informacji w tym zakresie, udzielaniu nauczycielom pomocy w dostosowaniu wymagań edukacyjnych wynikających z realizowanych przez nich programów nauczania do indywidualnych potrzeb ucznia, u którego stwierdzono specyficzne trudności w uczeniu się, uniemożliwiające sprostanie tym wymaganiom.
Uczniowie z dysfunkcjami mają prawo przystąpić do sprawdzianu lub egzaminu gimnazjalnego
w warunkach i formie dostosowanych do ich dysfunkcji, na podstawie opinii publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej lub innej publicznej poradni specjalistycznej. Opinia powinna być wydana
nie później niż na sześć miesięcy przed terminem, w którym odbywa się sprawdzian lub egzamin gimnazjalny.
Bibliografia:
Bogdanowicz, M. (1995): O dysleksji czyli specyficznych trudnościach w czytaniu i pisaniu odpowiedzi na pytania rodziców i nauczycieli. Lublin: Wydawnictwo Popularnonaukowe LINEA.
Bogdanowicz, M. (1995): ‘Uczeń o specjalnych potrzebach edukacyjnych’,
w: Psychologia Wychowawcza 3, s. 216-217.