Ćwiczenie M_1 |
SPRAWOZDANIE Temat ćwiczenia: Pomiar wielkości geometrycznych. |
|
---|---|---|
Nr zespołu: 4 | WEiP, Energetyka, rok 2, grupa 3 | Data: 16.04.2012 |
Nazwisko i imię: | Ocena | |
Teoria | Wykonanie ćwiczenia | |
I. Wstęp teoretyczny.
Metrologia wielkości geometrycznych zajmuje się pomiarami długości i kąta w celu określenia geometrycznej postaci części maszyn i urządzeń technicznych [1]. Wymiary liniowe są najbardziej rozpowszechnionymi w budowie maszyn rodzajami wymiarów. Sposoby pomiaru czy sprawdzania wymiarów liniowych stanowią obszerne i złożone zagadnienia, toteż do ich wyznaczania używa się wielu ogromnie zróżnicowanych narzędzi, przyrządów i maszyn pomiarowych .
Wymiarami nominalnymi nazywa się wymiary przedmiotów podawane na rysunkach. Wymiary rzeczywiste wynikają z położenia pola tolerancji (muszą się mieścić w polu tolerancji) i błędów wykonania, mogą więc być inne od wymiarów nominalnych.
W zależności od usytuowania na przedmiocie rozróżnia się:
wymiary zewnętrzne (z), jak np.: długość, szerokość lub wysokość przedmiotu, średnica wałka, grubość ścianki przedmiotu wydrążonego, itd.
wymiary wewnętrzne (w), jak np.: średnica otworu, szerokość rowka, itd.
wymiary mieszane (m), jak np.: głębokość rowka
wymiary pośrednie (p), tj. takie, których nie można zmierzyć bezpośrednio, a więc:
odległość osi otworu od ściany przedmiotu, rozstawienie otworów itd. [2]
Wzorcem nazywa się ciało lub właściwość fizyczną, która odtwarza daną miarę z określoną dokładnością. Wyróżnia się następujące wzorce miar długości:
kreskowe, końcowo-kreskowe,
inkrementne,
kodowe,
końcowe,
falowe.
Najczęściej stosowanymi wzorcami końcowymi są płytki wzorcowe i szczelinomierze.
Suwmiarka jest przyrządem służącym do mierzenia wymiarów zewnętrznych, wewnętrznych i mieszanych, zaopatrzonym w noniusz (pomocniczą podziałkę zwiększającą dokładność odczytania na głównej podziałce kreskowej).
Rys. 1. Suwmiarka uniwersalna (rys. 1): składa się z prowadnicy stalowej (1) z podziałką milimetrową, zakończonej dwiema szczękami nieruchomymi (2). Po prowadnicy przesuwa się suwak (3) mający dwie szczęki przesuwne (4) (dolną dłuższą i górną krótszą), odpowiadające szczękom stałym. Na suwaku znajduje się specjalna podziałka długości 9 mm, zwana noniuszem (5), składająca się z 10 równych części. Suwak jest wyposażony w dźwignię zacisku (6), za pomocą której ustala się położenie suwaka.
Mikrometr jest przyrządem służącym głównie do pomiaru wymiarów zewnętrznych.
Rys. 2. Mikrometr zewnętrzny z powierzchniami pomiarowymi płaskimi; 1) kabłąk, 2) kowadełko, 3) nakładki (węgliki spiekane), 4) wrzeciono ze śrubą mikrometryczną, 5) tuleja z nakrętką mikrometryczną, 6) tuleja
z podziałką, 7) bęben z podziałką, 8) nakrętka do kasowania luzu, 9) tuleja sprzęgła ciernego, 10) sprężyna sprzęgła, 11) wkręt do mocowania bębna na wrzecionie, 12) nakrętka, 13) zacisk.
Literatura:
[1] Instrukcja do ćwiczenia
[2] http://dydaktyka.polsl.pl/ROZ5/tszulc/default.aspx
II. Elementy użyte w ćwiczeniu.
Suwmiarka zwykła
Mikrometr
Zestaw płytek wzorcowych
Elementy konstrukcyjne z tworzyw metalicznych, sztucznych i ceramicznych
do pomiaru wielkości geometrycznych.
III. Wykonanie ćwiczenia i wyniki pomiarów.
1. W pierwszej kolejności sprawdzono niedokładność wskazań suwmiarki poprzez pomiar płytek wzorcowych w kilku punktach zakresu pomiarowego. Błąd wskazania δw – jest różnicą między poprawnym odczytem wskazania za pomocą noniusza Wii wartością nominalnej płytki wzorcowej N:
δw = Wi − N
Otrzymane wyniki zestawiono w poniższych tabelach.
Suwmiarka nr 1 z noniuszem ±0,1 mm, zakres pomiarowy 0-14,5 cm |
---|
Błąd wskazania zerowego |
Błąd wskazania suwmiarki przy mierzeniu płytek wzorcowych |
N [mm] |
Wi [mm] |
δw[mm] |
Błąd równoległości szczęk suwmiarki rmax=0,1 mm |
Na podstawie uzyskanych rezultatów uznano, że błąd wskazań suwmiarki mieści się
w granicach błędu dopuszczalnego.
2. Wykonano po cztery serie pomiarów zewnętrznych (Z) i wewnętrznych (W) wybranych elementów konstrukcyjnych. Wyniki pomiarów zestawione są poniżej.
Przyrząd 1 | Suwmiarka 1 |
---|---|
Z [mm] | |
1 | 18,9 |
2 | 19,0 |
3 | 18,6 |
4 | 19,2 |
5 | 18,9 |
Średnia | 18,92 |
Odchylenie standardowe | 0,217 |
Przyrząd 2 | Suwmiarka 1 |
Z [mm] | |
1 | 22,6 |
2 | 23,0 |
3 | 22,7 |
4 | 22,6 |
5 | 22,8 |
Średnia | 22,74 |
Odchylenie standardowe | 0,167 |
Przyrząd 3 | Suwmiarka 1 |
Z [mm] | |
1 | 50,1 |
2 | 50,0 |
3 | 50,0 |
4 | 49,8 |
5 | 50,5 |
Średnia | 50,08 |
Odchylenie standardowe | 0,259 |
Przyrząd 4 | Suwmiarka 1 |
Z [mm] | |
1 | 20,0 |
2 | 19,8 |
3 | 20,2 |
4 | 20,2 |
5 | 20,3 |
Średnia | 20,1 |
Odchylenie standardowe | 0,2 |
Średnią arytmetyczną obliczono z wzoru:
$$x_{sr} = \ \frac{x_{1} + x_{2} + \ldots + x_{n}}{n}$$
gdzie: xi – wartość pomiaru; n – liczba pomiarów.
Odchylenie standardowe obliczono z wzoru:
$$s\left( x \right) = \ \sqrt{\frac{{\sum_{i = 1}^{n}{(x_{i} - x_{sr}})}^{2}}{n - 1}}$$
Należy zauważyć, że ze względu na możliwe liczne wady konstrukcyjne, takie jak mała sztywność, luzy na prowadnicach itp. suwmiarka nadaje się jedynie do pomiaru mało dokładnych części maszyn, a także tam, gdzie wymagana jest prostota i szybkość pomiaru.
3. Sprawdzono poprawność działania śruby mikrometrycznej dokonując pomiaru wskazania zerowego. Zauważono, że pomiary użytym w ćwiczeniu mikrometrem charakteryzują się błędem systematycznym (błędem wskazania zerowego) równym 0,4 mm (wszystkie podane niżej wyniki są skorygowane o ten błąd). Następnie wykonano po dwie serie pomiarów grubości (g) i średnicy (d) próbek wykonanych z różnych tworzyw, wykorzystując mikrometr oraz suwmiarkę z noniuszem 0,1 mm. Uzyskane wyniki zestawiono poniżej.
Rurka ceramiczna | Mikrometr | Suwmiarka |
---|---|---|
d [mm] | g [mm] | |
1 | 22,82 | 3,46 |
2 | 22,83 | 3,35 |
3 | 22,66 | 3,45 |
4 | 22,79 | 3,49 |
5 | 22,72 | 3,5 |
Średnia | 22,76 | 3,45 |
egr | 0,0522 | 0,0503 |
Rurka PCV | Mikrometr | Suwmiarka |
d [mm] | g [mm] | |
1 | 46,7 | 2,89 |
2 | 46,39 | 2,87 |
3 | 46,54 | 2,88 |
4 | 46,45 | 2,85 |
5 | 46,58 | 2,86 |
Średnia | 46,53 | 2,87 |
egr | 0,0546 | 0,0502 |
Uzyskane wartości średnie pomiarów mikrometrem i suwmiarką różnią się nieznacznie między sobą. Graniczny błąd pomiaru przyrządami suwmiarkowymi egr, przy niepewności pomiarowej ± 3s, wyznaczono z równości:
gdzie:
e0 – błąd odczytu, wynikający z charakterystyki noniusza; wyznacza się z wzoru: $e_{0} = \pm \frac{I}{n}$
ew – dopuszczalny błąd przyrządów suwmiarkowych; wyznacza się z wzoru:
ew= ±(50 + 0,1·L) μm, gdzie L – wartość mierzona w mm
eh – odchyłka graniczna grubości pomiarowej szczęk równa: 0 – dla szczęk płaskokrawędziowych, ±0,03 mm – dla szczęk płaskowalcowych suwmiarek,
± 0,02 mm – dla szczęki płaskokrawędziowej wysokościomierzy.
Wyliczone wartości granicznych błędów pomiaru potwierdziły większą dokładność wskazań mikrometru – dla każdego pomiaru błąd był znacząco niższy dla mikrometru niż dla suwmiarki. Nie ulega wątpliwości, iż zastosowanie mikrometru pozwala uzyskać znacznie dokładniejszy i pewniejszy pomiar.