1. Ministerstwo Finansów (MF) – Mateusz Szczurek

2. Ministerstwo Skarbu Państwa (MSP) – Włodzimierz Karpiński

3. Ministerstwo Gospodarki (MG) – Janusz Piechociński

4. Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego (MNiSW) – Lena Kolarska - Bobińska

5. Ministerstwo Edukacji Narodowej (MEN) – Joanna Kluzik - Rostkowska

6. Ministerstwo Środowiska (MŚ) – Maciej Grabowski

7. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi (MRiRW) – Marek Sawicki

8. Ministerstwo Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej (MTBiGM)

9. Ministerstwo Rozwoju (MR)

10. Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej (MPiPS) – Władysław Kosiniak - Kamysz

11. Ministerstwo Spraw Zagranicznych (MSZ) – Radosław Sikorski

12. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (MSW) – Bartłomiej Sienkiewicz

13. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji (MAiC) – Rafał Trzaskowski

14. Ministerstwo Obrony Narodowej (MON) – Tomasz Siemoniak

15. Ministerstwo Sprawiedliwości (MS) – Marek Biernacki

16. Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego (MKiDN) – Bogdan Zdrojewski

17. Ministerstwo Zdrowia (MZ) – Bartosz Arłukowicz

18. Ministerstwo Sportu i Turystyki (MSiT) – Andrzej Biernat

19. Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju (MIiR) – Elżbieta Bieńkowska

20. Prezes Rady Ministrów (PRM) – premier Donald Tusk

USTAWA O STANIE WYJĄTKOWYM

Kto? – Prezydent PR

Jak? – na wniosek Rady Ministrów

Obszar – część terytorium określona w rozporządzeniu

Czas – od dnia ogłoszenia, nie dłużej niż 90 dni. Jeżeli po upływie tego okresu nie zostało przywrócone normalne funkcjonowanie państwa, Prezydent RP może przedłużyć czas trwania stanu wyjątkowego na okres nie dłuższy niż 60 dni.

Metody informowania – redaktorzy naczelni dzienników, nadawcy programów radiowych i telewizyjnych muszą podać informację o wprowadzeniu stanu wyjątkowego do informacji publicznej

Kogo powiadomić? – Sekretarza Generalnego ONZ oraz Sekretarza Generalnego Rady Europy

Zmiany praw jednostki – ograniczenie wolności i praw człowieka i obywatela; zakaz organizowania i przeprowadzanie zgromadzeń, imprez masowych, strajków pracowniczych i innych form protestu; akcji protestacyjnych rolników i studentów; zrzeszania się; nakaz lub zakaz przebywania, opuszczania określonych miejsc, obiektów i obszarów; cenzura; kontrola przesyłek, listów, paczek, przekazów; kontrola rozmów telefonicznych; ograniczenie dostępu do towarów; ograniczenie działalności gospodarczej, edukacyjnej; ograniczenie transportu drogowego, kolejowego, lotniczego; ograniczenia w zakresie posiadania broni palnej, amunicji; ograniczenie dostępu do informacji publicznej

USTAWA O STANIE KLĘSKI ŻYWIOŁOWEJ

Kto? – Rada Ministrów

Jak? – z własnej inicjatywy lub na wniosek właściwego wojewody

Obszar – obszar wystąpienia klęski żywiołowej oraz obszar, na którym mogą wystąpić skutki tej klęski

Czas – potrzebny dla zapobieżenia skutkom klęski żywiołowej lub ich usunięcia, nie dłuższy niż 30 dni

Metody informowania – ogłoszenie w Dzienniku Ustaw RP, podaje do publicznej wiadomości w drodze obwieszczenia właściwego wojewody przez rozplakatowanie w miejscach publicznych; redaktorzy naczelni dzienników oraz nadawcy programów radiowych i telewizyjnych muszą niezwłocznie podać informację o stanie klęski żywiołowej do publicznej wiadomości

Kogo powiadomić? –

Zmiany praw jednostki – ograniczenie wolności i praw człowieka i obywatela; zakaz organizowania i przeprowadzanie zgromadzeń, imprez masowych, strajków pracowniczych i innych form protestu; akcji protestacyjnych rolników i studentów; zrzeszania się; nakaz lub zakaz przebywania, opuszczania określonych miejsc, obiektów i obszarów; cenzura; kontrola przesyłek, listów, paczek, przekazów; kontrola rozmów telefonicznych; ograniczenie dostępu do towarów; ograniczenie działalności gospodarczej, edukacyjnej; ograniczenie transportu drogowego, kolejowego, lotniczego; ograniczenia w zakresie posiadania broni palnej, amunicji; ograniczenie dostępu do informacji publicznej