4.10.2012r.
Literatura:
1. P. Cybula, Umowa o imprezę turystyczną, Warszawa 2005.
2. M. Nesterowicz, Prawo turystyczne, Warszawa 2009.
3. Kodeks Cywilny (art. 3851 - 3853)
4. Ustawa o usługach turystycznych z dnia 29 sierpnia 1997 r.
5. Ustawa z dnia 2 lipca 2004 o swobodzie działalności gospodarczej.
Internetowy system aktów prawnych, Kancelaria Sejmu RP:
http://isap.sejm.gov.pl
USTAWA Z DNIA 28 SIERPNIA 1997 R. O USŁUGACH TURYSTYCZNYCH:
Art. 1. Ustawa określa warunki świadczenia przez przedsiębiorców usług turystycznych na terytorium RP, a także za granicą, jeżeli umowy z klientami o świadczenie tych usług są zawierane na terytorium RP.
PRZEDSIĘBIORCY | KONSUMENCI |
---|---|
Organizator turystyki; Pośrednik turystyczny; Agent turystyczny; |
Klient; Turysta; Odwiedzający; |
Organizator turystyki - przedsiębiorca organizujący imprezę turystyczną;
Impreza turystyczna - co najmniej dwie usługi turystyczne tworzące jednolity program i objęte wspólną ceną jeżeli usługi te obejmują nocleg lub trwają ponad 24 godziny albo jeżeli program przewiduje zmianę miejsca pobytu;
Organizowanie imprez turystycznych - przedsiębiorca, którego działalność polega na wykonywaniu na zlecenie klienta, czynności faktycznych i prawnych związanych z zawieraniem umów o świadczenie usług turystycznych;
Agent turystyczny - przedsiębiorca, którego działalność polega na stałym pośredniczeniu w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych na rzecz organizatorów turystyki posiadających zezwolenia w kraju lub na rzecz innych usługodawców posiadających siedzibę w kraju;
Turysta - osoba, która podróżuje do innej miejscowości poza swoim stałym miejscem pobytu na okres nieprzekraczający 12 miesięcy, dla której celem podróży nie jest podjęcie stałej pracy w odwiedzanej miejscowości, która korzysta z noclegu przynajmniej przez jedną noc.
11.10.2012r.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (2 kwietnia 1997r.)
Art. 20. Społeczna gospodarka rynkowa oparta jest na wolności działalności gospodarczej, własności prywatnej oraz solidarności, dialogu i współpracy partnerów społecznych stanowi podstawę ustroju gospodarczego Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 22. Ograniczenie wolności działalności gospodarczej jest dopuszczalne tylko w drodze ustawy i tylko ze względu na ważny interes publiczny.
Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej (2 lipca 2004 r. (ze zmianami))
Art. 2. Działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.
Wyłączenia spod pojęcia działalności gospodarczej (art. 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej):
Uprawy rolne, hodowla zwierząt (rolnictwo);
Ogrodnictwo;
Warzywnictwo;
Leśnictwo;
Rybactwo śródlądowe;
Agroturystyka;
Wyrób wina przez rolników poniżej 100 hektolitrów rocznie;
Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej (2 lipca 2004 r. (ze zmianami))
Art. 4. Przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą.
Podmioty prawne:
Osoby fizyczne (człowiek);
Osoby prawne (gmina, powiat, województwo, Skarb Państwa, spółka z o. o., spółka akcyjna, fundacja, spółdzielnia, parafia, kościół (związek wyznaniowy), "duże" stowarzyszenia, partia polityczna);
Tzw. niezupełne osoby prawne (wspólnota mieszkaniowa, spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, "małe stowarzyszenia");
Wybór formy prawnej prowadzenia działalności gospodarczej (działalność gospodarcza prowadzona przez osobę fizyczną (jednoosobowa działalność gospodarcza)):
ZALETY:
Szybka rejestracja;
Niskie koszty organizacyjne;
Brak aktu założycielskiego/statutu/umowy założycielskiej;
Prostota założenia i prowadzenia;
Najlepsza dla działalności w rozmiarze mikro;
WADY:
SPÓŁKI - współdziałanie przynajmniej dwóch osób w celu prowadzenia działalności gospodarczej; dwa wyjątki: spółki kapitałowe mogą być jednoosobowe, spółki kapitałowe nie muszą służyć do prowadzenia działalności gospodarczej;
Spółki cywilne
Spółki handlowe
Spółki handlowe (Ustawa Kodeks spółek handlowych z 200r. (ze zmianami):
Osobowe:
jawna (ok. 40 100 - 14,2%),
partnerska (ok. 2 000 - 0,71%),
komandytowa (ok. 10 000 - 3,53%),
komandytowo-akcyjna (ok. 2 000 - 0,71%);
Kapitałowe:
z ograniczoną odpowiedzialnością (ok. 219 000 - 77,4%),
akcyjna (ok. 10 000 - 3,53%),
europejska (ok. 750, w Polsce 2);
Spółki handlowe - opodatkowanie:
Osobowa (200 zł - podzielić na dwie osoby - 100zł dla jednego, 100 zł dla drugiego - po odliczeniu podatku PIT 18% zostaje 82 zł dla wspólnika i 82 zł dla drugiego wspólnika)
Kapitałowa (200 zł po odliczeniu podatku CIT 19% - zostaje 162 zł - następnie spółka wydaje pieniądze dla jednego i drugiego wspólnika 81 zł - należy odliczyć podatek Belki 19% i teraz każdy wspólnik otrzymuje kwotę 65, 61 zł)
18.10.2012
Art. 4
Działalność gospodarcza w zakresie organizowania imprez turystycznych oraz pośredniczenia na zlecenie klientów, w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004roku o swobodzie działalności gospodarczej i wymaga uzyskania wpisu w rejestrze organizatorów (…)
Reglamentacja działalności gospodarczej
Koncesja – uzyskanie koncesji wymaga wykonania działań gospodarczych w zakresie:
Poszukiwania lub rozpoznawania złóż kopalin, wydobywana, bezlicznikowego magazynowania substancji oraz składowania odpadów w górnictwie
Wytwarzanie, obrót materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją
Paliwa i energia
Ochrona osób i mienia
Rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych, ale nie internetowych
Przewozy lotnicze
Prowadzenie kasyna, gry
Działalność regulowana
Około 20 rodzajów działalności
Wpis do rejestru danego oddziału regulowanej po złożeniu oświadczenia przez przedstawicieli
Szczególne warunki wykonywania działalności gospodarczej opisane w ustawach dotyczących danego rodzaju działalności
Szczegółowa kontrola sposobu wykonywania działalności
Zezwolenie
Organizacja turystyki / pośrednik turystyczny
Zabezpieczenia finansowe
koszty powrotu turystów z importu zwrot opłat za niezrealizowaną część imprezy
gwarancja bankowa
gwarancja ubezpieczeniowa
Gwarantem wypłaty środków jest bank lub zakład ubezpieczeń:
wskazanie gwaranta
wskazanie zlecającego
wskazanie umów, które gwarantują zabezpieczenia
suma gwarancyjna
termin ważności gwarancji
sposób zgłoszenia żądania wypłaty
umowa ubezpieczenia na rzecz klienta
zakład ubezpieczeń ← umowa ubezpieczenia → org./pośrednik turystyczny
klienci
marszałek województwa
przyjmowanie opłat wyłącznie na rachunek powierniczy
banki < umowa rachunku powierniczego > org./pośrednik turystyczny
rachunek powierniczy w banku < klienci
Pieniądze mogą być zbierane przez org. lub pośrednika.
Rejestr organizatorów turystyki i pośredników turystycznych
(…)
Kontrola działalności i sankcje
marszałek województwa kontrola minister sportu i turystyki
org./pośrednik turystyczny
Zgodnie z wymaganiami w systemie zgodności z wpisem do rejestru
Wykreślenie z rejestru i zakaz wykonywania działalności organizatora/pośrednika na okres 3 lat
podanie nieprawdziwych danych
jeżeli działalność prowadzona była nieprawidłowo, organ kontrolujący wyznaczył termin do usunięcia nieprawidłowości i nie zostały one usunięte
rażące naruszenie warunków wykonywania działalności
przedstawienie oferty lub zerwanie umów bez aktualnego zabezpieczenia finansowego
nieprzedłożenie marszałkowi oryginału lub odpisu dokumentu ustanawiającego zabezpieczenie
wykonywanie działalności poza zakresem turystycznym określonym we wniosku
przejmowanie wpłat od klientów bez pośrednika rachunku powierniczego jeżeli przedsiębiorstwo korzysta z takiego zabezpieczenia
Agent turystyczny → umowa agencyjna organizatorzy wpisani do rejestru wyróżnia ustalenie organizatora.
25.10.2012r.
Posłanki ogłoszenia upadłości:
niewypłacalność dłużnika: niepłacenie wymaganych zobowiązań, domniemanie: osoby prawne i niezupełne osoby prawne są niewypłacalne, gdy suma ich długów przewyższa ich majątek – nawet, gdy terminowo płacą zobowiązania
co najmniej dwa wierzyciele
wniosek o ogłoszenie upadłości:
dłużnik
każdy wierzyciel dłużnika
każdy wspólnik spółki osobowej
odpowiadający bez ograniczeń
każdy mogący reprezentować osobę prawną lub niezupełnie prawną, np. członek zarządu
brak majątku dłużnika, który pozwoliłby na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego
obciążenie majątku dłużnika prawami rzeczowymi (hipoteka, zastaw skarbowy, hipoteka morska), w takim stopniu, że pozostały jego majątek nie wystarczy na zaspokojenie kosztów postępowania
nieznaczna nieterminowości w wykonywaniu zobowiązań dłużnika (opóźnienie nie przekracza 3 miesięcy, a suma niewykonanych zobowiązań nie przekracza 10% wartości bilansowej przedsiębiorstwa dłużnika)
Tryb ogłoszenia upadłości:
termin 14 dni od powstania niewypłacalności wniosek
sąd oddalenie wniosku
ogłoszenie upadłości
likwidacyjna z możliwością zawarcia układu
Uczestnicy postępowania upadłościowego:
SĄD:
(do ogłoszenia upadłości)
sędzia – komisarz (po ogłoszeniu upadłości)
syndyk (upadłość likwidacyjna)
nadzorca sądowy (upadłość z możliwością zawarcia układu i upadły zachował możliwość zarządzania majątkiem)
zarządca (upadłość z możliwością zawarcia układu i sąd odebrał upadłemu praco zarządzania majątkiem)
UPADŁY
rada wierzycieli
BARYKADY:
wierzyciel
wierzyciel
wierzyciel
wierzyciel
Skutki ogłoszenia upadłości:
upadły:
współdziałanie z sędzią – komisarzem i syndykiem/ zarządcą/ nadzorcą
wskazanie i wydanie całego majątku
wydanie dokumentacji, ksiąg rachunkowych itp.
majątek upadłego:
masa upadłości
domniemanie: wszystko co upadły posiada jest jego własnością (można obalić)
zakaz dokonywania czynności dotyczących majątku (sprzedaż, obciążenie, itd.)
nieważne wszelkie czynności dokonane po upadłości przez upadłego
postępowanie cywilne:
postępowanie z udziałem upadłego wszczęte przed ogłoszeniem upadłości zostają zawieszone
dochodzenie wierzytelności możliwe tylko w czasie postępowania upadłościowego
Ogólny przebieg postępowania po ogłoszeniu upadłości
postanowienie sądu o ogłoszeniu upadłości 1 lista wierzytelności
spis inwentarza(spis i oszacowanie wartości składników majątku upadłego)
likwidacja
podział sumy uzyskanej z likwidacji, zaspokojenie wierzytelności
wezwanie wszystkich wierzycieli do zgłaszania roszczeń
Spłacanie wierzycieli przez syndyka następuje równomiernie, w kolejności wynikającej z grup zaspakajania.
Ochrona klientów usług turystycznych:
ustawa o usługach turystycznych
kodeks cywilny
ustawa o odmowie konkurencji i konsumentów
ustawa o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny
ustawa o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym
Obowiązki przed zawarciem umowy (obowiązki przedkontraktowe):
pisemne materiały informacyjne (foldery, broszury, katalogi, informacji na stronie internetowej) – dokładne, zrozumiałe, niewprowadzające w błąd
cena imprezy turystycznej lub usługi turystycznej, albo sposób jej ustalania
miejsce pobytu lub trasę imprezy
rodzaj, klasa, kategoria lub charakterystyka środka transportu
położenie, rodzaj i kategorię obiektu zakwaterowania, wg przepisów kraju pobytu
ilość i rodzaj posiłków
program zwiedzania
elementy treści umowy (jeżeli umowa nie zawiera odmiennych postanowień)
pisemne podanie klientowi dodatkowych informacji dotyczących umowy (fakultatywnie)
przed zawarciem umowy:
przepisy paszportowe i wizowe
wymagania sanitarne i zdrowotne
możliwość zawarcia umowy ubezpieczenia na wypadek rezygnacji przez niego z imprezy
zakres ubezpieczenia NNW i KL, które musi zawrzeć organizator na rzecz klientów
po zawarciu umowy, ale przed rozpoczęciem imprezy:
szczególne zagrożenia życia lub zdrowia i możliwość dodatkowego ubezpieczenia się przez klienta
dane kontaktowe rezydenta
planowy czas przejazdu i postoje
miejsce w kabinie, samolocie, pociągu itd.
zawarcie umowy na piśmie
więcej informacji = większe zaufanie
zaufanie → komfort
Semidyspozytywność norm wynikających z przepisów ustawy:
cena
miejsce
czas trwania
program imprezy
8.11.2012r.
Zmiana postanowień zawartej umowy przez organizatora:
nieistotne elementy umowy:
reklamacja
odszkodowanie
istotne elementy umowy (przyczyny zewnętrzne, niezależne od organizatora):
cena:
możliwość podwyższenia ceny przewidziana w umowie
organizator jest w stanie udowodnić konieczność wzrostu ceny z powodu wzrostu:
kosztów transportu
opłat urzędowych (publicznych), podatków, lotniskowych, przeładunkowych itp.
kursów walut
podwyższenie dokonane wcześniej niż 20 dni przed wyjazdem
inne istotne elementy:
organizator informuje o zmianie klienta
klient informuje organizatora o decyzji:
odstąpienie od umowy
akceptacja
Odstąpienie od umowy:
bez zgody organizatora
zwrot wpłaconej ceny w całości
brak odstępnego (opłaty za odstąpienie)
prawo do wzięcia udziału w imprezie zastępczej
Zmiana postanowień zawartej umowy przez klienta:
pierwotny klient
wszystkie prawa i obowiązki wynikające z umowy informacja organizator
bezwarunkowa akceptacja umowy
+ spełnia warunki uczestnictwa w imprezie
nowy klient
Zgłaszanie reklamacji:
w trakcie trwania imprezy
bezpośrednio po jej zakończeniu
Postanowienia umowy mniej korzystnej dla klienta są nieważne.
Wadliwe wykorzystanie umowy:
w trakcie imprezy:
wykonawca usługi
organizator (jego przedstawiciel, np. rezydent)
poprawa
brak poprawy
w ciągu 30 dni po powrocie
organizator
na piśmie (zalecane – dla celów dowodowych)
określenie żądania, np. zwrot części ceny, przeprosiny, odbycie jeszcze jednej wycieczki po niższej cenie, itp.
30 dni na rozpatrzenie
brak reakcji na piśmie:
uznanie reklamacji
odmowa uznania reklamacji + pisemne uzasadnienie
Świadczenie zastępcze:
Wadliwe wykorzystanie umowy co do istotnych elementów programu
obowiązek organizatora
świadczenie zastępcze
jakość równa lub wyższa jakość niższa
OK brak możliwości
świadczenia zastępczego,
klient odmówił skorzystania
ze świadczenia zastępczego
powrót (brak dodatkowych kosztów, kary umownej)
Odpowiedzialność organizatora za niewłaściwe wykonanie umowy:
Zakres:
niewykorzystanie umowy (w całości albo w istotnej części) → brak
niewłaściwe wykonanie umowy → jest, ale nie tak jak miało być
brak odpowiedzialności:
działanie lub zaniechanie klienta
osoba trzecia – nieuczestnicząca w wykonywaniu usług przewidzianych w umowie – jeżeli jej działań lub zaniechania nie można było przewidzieć
siła wyższa (act of God) np. klęski żywiołowe, masowe/ powszechne zagrożenia bezpieczeństwa (np. wojny, rewolucje), strajk o charakterze powszechnym
Sankcje:
odszkodowanie – działalnie, zaniechanie + strata (majątkowa) + związek przyczynowy
zadośćuczynienie- koncepcja „zmarnowanego urlopu” (orzecznictwo)
ograniczenie w umowie odpowiedzialności
wyłącznie odpowiedzialność
ograniczenie odpowiedzialności → kwotowe → max ograniczenie do 2-krotności ceny imprezy klienta
przedmiotowe (zakres) np. za hotel, przewoźnika, przewodnika nie dotyczy szkód na osobie
Dochodzenie roszczeń przez klienta:
I 30 dni reklamacja 30 dni uznanie wykonanie
M niewykonanie
P odmowa SĄD
R 1 uznanie
E 10 lat SĄD
Z 3 lata 2 SĄD
A 3 bank / zakład ubezpieczeń 4 UZNANIE / SĄD
roszczenie odszkodowawcze/ zadośćuczynienie
gdy klient jest przedsiębiorcą, np. wyjazdy integracyjne, firmowe itp.
niewypłacalność organizatora
roszczenie odszkodowawcze
15.11.2012r.
System prawa
administracyjne:
stosunki państwo (organy administracji) – inne podmioty
podległość
bardzo rozbudowane (duża ilość przepisów)
kształtowanie sytuacji indywidualnej za pośrednictwem decyzji administracyjnej
karne:
ochrona ważnych ze społecznego punktu widzenia wartości (m. in. życie, zdrowie, wolność, bezpieczeństwo, itp.)
relacja karna (najczęściej pozbawienie wolności)
zasadniczo skupione w ustawach Kodeks karny i Kodeks wykroczeń
kształtowanie sytuacji indywidualnej na podstawie wyroku sądowego
cywilne:
stosunki pomiędzy podmiotami innymi niż państwo (obywatele, organizacje ludzi, np. stowarzyszenia, spółki, spółdzielnie, wspólnoty mieszkaniowe, partie polityczne, itp.)
równorzędność stron
przepisy mniej rozbudowane
kształtowanie sytuacji indywidualnej na podstawie umowy
Prawo:
publiczne
państwo (organ administracji) decyzja inne podmioty
prywatne
podmiot A (np. przedsiębiorca, osoba fizyczna) umowa podmiot
Stosunki prawne w prawie prywatnym (cywilnym)
Modelowe założenie:
podmiot A umowa podmiot B
równość, autonomia woli, dobrowolność
Rzeczywistość
podmiot B
umowa
podmiot A
klient:
podatność na sugestię „doradztwo” sprzedającego
naiwność
chęć szybkiego dokonania zakupu
„ogłupienie” natłokiem informacji
nierozróżnianie faktów dotyczących produktu od opinii na jego temat
nieodporność na jednostronne prezentowanie cech produktu (zachwalanie)
sprzedający:
doświadczenie
znajomość wad i zalet sprzedawanych towarów/usług
reklama, sugestia, podkreślenie zalet
balansowanie na granicy wprowadzania w błąd (oszustwa)
Obrót z udziałem konsumentów:
rzeczywistość:
podmiot B (sprzedający)
umowa
podmiot A (konsument)
akceptacja Umowa:
odrzucenie obowiązki A: długie i szczegółowe
brak usługi/ towaru inny przedsiębiorca prawa A: krótkie, ogólne
podobne zasady obowiązki B: krótkie, ogólne
prawa B: długie i szczegółowe
opiekuńcza (regulacyjna) rola państwa liberalizm gospodarczy
ochrona słabszych, sprawiedliwość społeczna wolność, swoboda
bezpieczeństwo obrotu gospodarczego
Prawo Unii Europejskiej:
konsument – osoba fizyczna (człowiek) zawierający umowę z przedsiębiorcą
osoba fizyczna zawierająca umowę, która nie pozostaje w związku z jej działalnością gospodarczą – o ile taką prowadzi
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej, art. 76 „Władze publiczne chronią konsumentów, użytkowników i najemców przed działaniami zagrażającymi ich zdrowiu, prywatności i bezpieczeństwu oraz przed nieuczciwymi praktykami rynkowymi. Zakres jej ochrony określa ustawa.”
podmiot B (sprzedający)
umowa
podmiot A (konsument)
dodatkowe uprawnienia:
prawo odstąpienia od umowy
reklamacja
prawo do informacji
Dodatkowe obowiązki:
udzielenie informacji przed zawarciem umowy
zawarcie w treści umowy określonych elementów
spełnianie surowszych wymogów prowadzenia niektórych rodzajów działalności
Obszary regulacji prokonsumenckich:
powszechność
podstawowe potrzeby
sprzedaż
świadczenie usług (ogólnie
usługi telekomunikacyjne
usługi energetyczne
duże zaangażowanie finansowe konsumentów
usługi finansowe (bankowe, ubezpieczeniowe, inwestycyjne)
deweloperzy
usługi turystyczne
Kodeks cywilny:
ustawa o świadczeniu usług na terytorium RP
ustawa o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej
ustawa o usługach turystycznych
ustawa o kredycie konsumenckim
ustawa o usługach płatniczych
ustawa o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego (ustawa deweloperska)
ustawa o timeshare
Źródła regulacji prokonsumenckich:
wzorce umowy:
regulaminy
ogólne warunki umów (OWU)
wzory umów(formularze)
Niedozwolone postanowienia umowne: art. 3851 (paragraf 1-4) i art. 3853 (1-15)
Urząd ochrony konkurencji i konsumentów
konkurencja – działania antymonopolowe, kontrola koncentracji (zgody na łączenie spółek)
konsumenci
pomoc publiczna
bezpieczeństwo produktów – jakość paliw, bezpieczeństwo zabawek, informowanie o masowych wadliwościach partii towarów
kontrola wzorców umów, regulaminów, OWU proponowanych klientom (z własnej inicjatywy albo na podstawie zgłoszeń klientów)
sąd ochrony konkurencji i konsumentów (Warszawa)
wpis postanowienia do rejestru postanowień niedozwolonych
decyzja o zakazie stosowania praktyki naruszającej zbiorowe interesy konsumentów + KARA do 10% przychodu osiągniętego w roku rozliczeniowym poprzedzającym rok nałożenia kary
Główne obszary niezgodnego z prawem formułowania treści umów turystycznych
Ograniczenie odpowiedzialności organizatora:
nadmierne
uprawnienie do dowolnego zmiany treści umowy (np. programu, środka transportu)
Świadczenie pieniężne od klienta:
możliwość zmiany ceny ponad granice dopuszczalne ustawą
wyłączenie obowiązku zwrotu części ceny w przypadku niewykorzystania całego świadczenia (imprezy)
nałożenie na klienta opłaty za rezygnacją z umowy w oderwaniu od wysokości kosztów poniesionych przez organizatora
Tryb reklamacyjny:
utrudnianie składanie reklamacji
skrócenie terminu do wnoszenia reklamacji przez klienta
wydłużenie terminu do rozpoznania reklamacji przez organizatora
22.11.2012r.
Powód:
klient organizator
ryzyko (hotel, przewoźnik itd.; zmiana cen)
(…)
Odpowiedzialność klienta za wyrządzenie szkód:
klient nie musi mieć środków na natychmiastowe pokrycie szkody
brak wzajemności po stronie organizatora (procedura reklamacyjna)
klient nie ma czasu na oszacowanie szkody i ocenę kwestii własnej odpowiedzialności
Dokonywanie wiążącej interpretacji umowy przez organizatora:
Art. 3853
Wykorzystanie wizerunku klienta:
Art. 3851
Postanowienia z mocy prawa nieważne
klient nie musi się stosować
sąd
potwierdzenie nieważności z inicjatywy klienta
potwierdzenie nieważności w procesie wytoczonym przez organizatora z powodu niewłaściwego wykonania umowy przez klienta