Świetlica socjoterapeutyczna:

• Tworzone na podstawie MEN z 15 stycznia 2001 r. ¹

• Obowiązek i prowadzenia został potwierdzony w ustawie o pomocy społecznej z12 marca 2004 r.²

• Współpracują z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi

• Przeznaczone dla rodzin z problemami oraz sprawiającymi kłopoty wychowawcze, dzieci w wieku od 7-16 lat

• Aby mogła funkcjonować musi mieć odpowiednie pomieszczenie, kadrę, wyposażenie

• Kadra charakteryzuje się wykształcenie pedagogicznym, psychologicznym, socjologicznym, posiadająca często dodatkowe kwalifikacje

• Wychowankowie to dzieci sprawiające problemy wychowawcze, u których zaburzenie utrudniają kontakty społeczne i są przyczyną niepowodzeń szkolnych

• Zaburzenie te dotyczą przede wszystkim relacji dziecko-dorosły, powstają na skutek deprywacji potrzeb emocjonalnych,- dziecko które czuje lęk przed dorosłym ogranicza kontakt i zaczyna uciekać, wagarować,

• Niewłaściwe zachowanie dziecko-dziecko – powstające na wzór złych relacji z dorosłymi, które są modelowane i przenoszono w środowisko rówieśników

• Cechy charakterystyczne wychowanków:

• zaniżone poczucie własnej wartości, które wpływa negatywnie na realizowanie podejmowanych przez nich działań

• pochodzą z patologicznych domów, w których alkoholizm i przemoc są codziennością

• są zaniedbywane wychowawczo, fizycznie, zdrowotnie, intelektualnie

• są przyjmowani do świetlicy na wniosek szkoły,własnoą prośbe, prośbę rodziców, sądu osób prawnych lub fizycznych

• Kwalifikacja odbywa się na podstawie rozmowy dziecko z psychologiem, pedagogiem prowadzonej w obecności rodziców, na podstawie orzeczenie poradni pedagogiczno-psychologicznej, opinii pedagoga szkolnego i wywiadu środowiskowego

• Cele świetlicy

• Zapewnienie organizowanej opieki wychowawczej

• Tworzenie odpowiednich warunków do nauki własnej i pomocy innym,

• Rozwijanie zainteresowań i uzdolnień wychowanka³

• Najważniejszy cel: pomoc wychowankom w przezwyciężaniu trudność w kontaktach z nauczycielami i innymi dorosłymi, rozwiązywanie problemów z rówieśnikami, i trudności przestrzegania norm, reguł szkolnych i społecznych⁴

• Eliminowanie przyczyn i przejawów utrwalonych zaburzeń zachowania, utrudniających dziecku realizację życiowych zadań

• Formy pomocy:

• Pomoc w kryzysach szkołach, osobistych, rówieśniczych, -poradnictwo, konsultacje, wsparcie psychologiczne

• Zajęcia socjoterapeutyczne,

• Zajęcia korekcyjne, kompensacyjne, logopedyczne

• Indywidualne programy korekcyjne

• Pomoc socjalna- dożywianie, organizowanie wyprawek szkolnych, ubrań

• Stała praca z rodziną dziecka- poradnictwo, trening, warsztaty

• Współpraca z miejskim ośrodkiem społecznym, szkołą, sądem

• Priorytet mają działania diagnostyczno-profilaktycznei opiekuńczo-profilaktyczne

• Wyniki diagnozy są podstawą do określenia sposobu postępowania z dzieckiem, umożliwiają dobór najbardziej skutecznych środków likwidujących negatywny stan rzeczy

• Profilaktyka polega na zapogiaganiu trudnościom profilaktyczno-dydaktycznym, w ramach jej działań realizowane są programy jak: „Spójrz inaczej”, „Jak żyć z ludźmi”, „cukierki”, „siedem kroków”

• Socjoterapia: celowe stworzenie dzieciom warunków umożliwiających zajście procesu socjoterapeutycznego- przebudowa sądów, wzorców zachowań, odreagowanie emocji⁵

• Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne- maja za zadanie wyrównanie braków rozwojowych, naprawę zaburzonych funkcji

• Praca opiekuńczo-wychowawcza- uczenie norm i zasad postępowania w różnych sytuacjach, praca dydaktyczna pozwalająca na usuwanie niepowodzeń szkolnych a co za tym idzie- odwrócenie negatywizmu szkolnego

• Charakterystyka dzieci:

• Rodziny o zaburzonej strukturze – rodziny niepełne, o zrekonstruowanej strukturze, rodziny zastępcze,

• Rodziny te korzystają z MOPS

• Są dotknięte ubóstwem nie tylko materialnym ale przede wszystkim duchowych, moralnym

• Rodziny nie są w stanie zabezpieczyć podstawowych potrzeb dzieci

• Brak kontaktu z dzieckiem - rodzice nie rozmawiają, nie pomagają im w zadaniach domowych, nie spędzają z nimi wolnego czasu,

• W wielu rodzinach alkoholizm, przemoc

• Problemy z rówieśnikami,

• Problemy zdrowotne

• Świetlica w oczach dzieci to bardzo atrakcyjne miejsce do spędzania wolnego czasu

• Dzieci uczestniczące w zajęciach świetlicowych wykazują wiele pozytywnych zmian jak: zwiększa się ich otwartość, samodzielność, akceptacja siebie i innych, poprawia się ich sytuacja dydaktyczna, zdrowotna, poczucie własnej wartości⁶

---

1. Ministerstwo edukacji narodowej o pomocy psychologiczno-pedagogicznej, opr. E. Gałecka, Wydawnictwo MEN, Warszawa 2001.↩

2. Art. 12, pkt 1.12 Ustawa o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2004.↩

3. R. Stojecka-Zuber, Zadania wsparcia dziennego w kompensowaniu braków, [w:] red. B. Matyjas,
   R. Stojecka-Zuber, Opieka i wychowanie w rodzinie, szkole i środowisku, Wydawnictwo Akademii Świętokrzyskiej, Kielce 2007, s. 127↩

4. I. Jarosz, Działalność szkolnej świetlicy terapeutycznej, [w;] Problemy opiekuńczo wychowawcze, 1998 nr 9, s.28.↩

5. S.128 Kielce 2007↩

6. 126-128.↩