Świetlica socjoterapeutyczna
Cele świetlicy socjoterapeutycznej:
zapewnienie opieki wychowawczej,
tworzenie warunków do nauki własnej
i pomocy w nauce,
rozwijanie zainteresowań i uzdolnień uczestników,
łagodzenie niedostatków wychowawczych
w rodzinie,
eliminowanie zaburzeń zachowania,
kształtowanie rozwoju dziecka poprzez zdobywanie umiejętności nawiązywania kontaktów
z rówieśnikami,
ochrona przed wszelkimi formami przemocy fizycznej bądź psychicznej,
prowadzenia profilaktyki w zakresie uzależnień, w tym szczególnie alkoholizmu i narkomanii,
poznawanie zagadnień, które pozwolą sprawnie funkcjonować społecznie i radzić sobie
z przeszkodami,
zaspokajanie potrzeb psychicznych dzieci oraz jej reprezentacja w różnych formach.
Podstawowym celem świetlic socjoterapeutycznych jest zaspokojenie podstawowych potrzeb, do których należy:
potrzeba przynależności,
bezpieczeństwa,
uznania.
Świetlica socjoterapeutyczna zapewnia uczestnikom :
opiekę po zajęciach szkolnych,
pomoc w odrabianiu lekcji,
pomoc w rozwiązywaniu trudnych sytuacji życiowych,
udział w zajęciach plastycznych, sportowych rekreacyjnych,
udział w programach z zakresu profilaktyki uzależnień,
rozmowy indywidualne, także
z rodzicami.
Do świetlicy przyjmowane są dzieci:
na ich prośbę,
na prośbę rodziców,
skierowane przez pracowników socjalnych.
Na uczestnictwo dzieci w świetlicy socjoterapeutycznej rodzice muszą wyrazić pisemną zgodę wraz z oświadczeniem dotyczącym powrotu dziecka do domu. O przyjęciu do świetlicy rozstrzygają osoby prowadzące zajęcia w świetlicy.
Przykładowy kontrakt świetlicy socjoterapeutycznej:
1. Systematycznie odrabiamy lekcje.
2. Punktualnie przychodzimy na świetlicę.
3. Miło, ciepło i przyjacielsko odzywamy się do koleżanek i kolegów.
4. Słuchamy wychowawców.
5. Mówimy prawdę.
6. W razie potrzeby mówimy o swoich problemach.
7. Czujemy się jak u siebie w domu.
8. Odzywamy się do siebie grzecznie i jesteśmy dla siebie tolerancyjni.
9. Pomagamy wychowawcom.
10. Uczestniczymy w życiu świetlicy.
11. Pomagamy kolegom i koleżankom.
12. Szanujemy i dbamy o świetlicę.
Świetlica Socjoterapeutyczna „Serduszko” – dla dzieci
Piosenka „Mamo!” powstała w ramach projektu „Praskie bity” realizowanego w świetlicy socjoterapeutycznej „Mały Książę” na warszawskiej Pradze. Jest piosenką napisaną i wykonaną przez podopiecznych świetlicy. W tekstach mówią o swoich marzeniach, samotności, potrzebie miłości i akceptacji, ale również o tym, że każdy człowiek ma talent i każdy jest wyjątkowy, bez względu na to gdzie się urodził i gdzie się wychował. Projekt ma charakter terapeutyczny i ma wspierać dzieciaki w budowaniu poczucia własnej wartości, a także pomagać im w wyrażaniu emocji. Piosenka „Mamo!” jest apelem skierowanym do dorosłych, którzy czasem zapominają o tym co najważniejsze, czyli
o miłości do własnych dzieci.