1. Zagrożenia na jakie narażony jest pacjent i pielęgniarka w środowisku szpitalnym. Postępowanie zapobiegawcze.

- pielęgnacja jamy ustnej (zachłyśniecie woda, odruch wymiotny gdy wprowadzimy szczoteczkę zbyt głęboko może pojawić się krwawienie i ból), - - kąpiel chorego (woda rozlana na podłodze stanowi ryzyko wypadku, niewłaściwa temperatura wody - uraz termiczny tkanek, gdy nie zapewniamy pacjentowi intymności mogą pojawić się problemy natury psychicznej,
- mycie głowy w łóżku (wyziębienie chorego, zmoczenie bielizny pościelowej i osobistej, podrażnienie oczu szamponem),
- zakładanie czepca przeciwwszwiczego (może wystąpić podrażnienie skory),
- podawanie leków (podanie złego leku, niewłaściwej dawki lub przeterminowanego) - iniekcje domięśniowe (zakażenia, powstanie ropnia, uszkodzenie nerwu kulszowego) - iniekcje podskórne (należy uważać aby nie złamać igły, aby uniknąć podania leku dożylnie) - iniekcje dożylne(wytworzenie zatoru żylnego, przekłucie żyły) - lewatywy (przedziurawienie ściany jelita grubego) - ścielenie lóżka z pacjentem (upadek pacjenta).
Postępowanie zapobiegawcze: wszystkie zabiegi wykonujemy przy maksymalnej koncentracji, stosujemy się do zasad (np. dezynfekcja). Należy dbać o pacjenta, komunikować się z nim oraz traktować go jako istotę która czuje i myśli.
Zagrożenia dla pielęgniarek:
- narażone są na zwiększone ryzyko zachorowania na choroby zakaźne w związku z bezpośrednim kontaktem z pacjentami oraz materiałem zakaźnym pochodzącym od chorych.
- pielęgniarki stosują środki czyszczące, dezynfekcyjne i sterylizujące, zawierające substancje szkodliwe, które mogą uszkadzać skórę, błony śluzowe oraz układ oddechowy.
- mogą być narażone na działanie gazów anestetycznych, leków cytostatycznych, uczulających oraz różnego typu promieniowania.
- pielęgniarki są narażone na urazy powodowane ostrymi narzędziami, igłami itp.
- mogą ulec poparzeniom skóry w wyniku kontaktu z gorącymi powierzchniami, uszkodzonym sprzętem elektrycznym itp.
-mogą odczuwać dolegliwości ze strony układu mięśniowo-szkieletowego spowodowane dźwiganiem pacjentów. Praca wykonywana w pozycji stojącej z elementami chodzenia może być również przyczyną zmęczenia oraz bólów nóg.
- pielęgniarki narażone są na stres i wystąpienie zespołu “wypalenia zawodowego" w wyniku pracy zmianowej, nocnej, dużej odpowiedzialności zawodowej oraz innych psychologicznych i organizacyjnych czynników.

2. Działania ciepła i zimna – wskazania do zastosowania w pielęgnowaniu.
Są to zabiegi przeciwzapalne, z wykorzystaniem: zimna suchego i wilgotnego, ciepła suchego i wilgotnego, środków bodźcowych (baniek) na skórę chorego.

Wskazania do stosowania ciepła: bóle mięśniowe, kolka jelitowa, przykurcze, wzdęcia, utrudnione gojenie się ran, oziębienie, choroby reumatyczne, nerwobóle, zapalenie ucha środkowego, oziębienie. Przeciwwskazania: krwotoki, ostre stany zapalne np.wyrostka, oparzenia.
Ciepło suche: w postaci termoforów, ciepłych kompresów żelowych, poduszek elektrycznych. Cel: przyśpieszenie gojenia się ran, poprawa miejscowego krążenia, złagodzenie bólu, ustąpienie skurczów mięśni, ocieplenie całego ciała.
Ciepło wilgotne- kąpiel ciepła, kąpiel gorąca, okłady rozgrzewające pod ceratką. Cel: zwiększenie odporności komórek, zmniejszenie bólu, zmniejszenie napięcia mięśni, pobudzenie czynności jelit, przerwanie procesu zapalnego, rozszerzenie naczyń krwionośnych i chłonnych, zwiększenie przepuszczalności naczyń włosowatych, przyśpieszenie przemiany materii.
Okład rozgrzewający: miejscowe stosowanie ciepła na małe powierzchnie ciała. Składa się z 3 powierzchni: wilgotnej, ceratki, suchej. Wilgotność utrzymuje 6-8 godzin. WSKAZANIAL stany zapalne żył, zapalenie żył, angina, czyraki, zastrzały, stany zapalne ucha środkowego, zapalenie płuc i oskrzeli.

Wskazania do stosowania zimna: stłuczenie, skręcenie, zwichniecie, obrzęki pourazowe lub pooperacyjne, krwiaki, migreny, krwotoki z nosa, krwotoki wewnętrzne, wysoka gorączka, poparzenie, leczenie zakrzepicy, zapobieganie obrzękom np. po ukłuciu przez owada. Przeciwwskazania: odmrożenia, tętnicze zaburzenia dopływu krwi.
Zimno suche: stosowane w miejscu przebiegu dużych tętnic, np. w pachwinach, pod pachami, na szyi, brzuchu. Powoduje zwężenie powierzchownych naczyń krwionośnych, tym samym zmniejszony przepływ krwi i tamowanie krwawienia. Łagodzi ból, obniża temperature ciała. Stosuje się w postaci WORKA Z LODEM LUB KOMPRESÓW ŻELOWYCH.
Zimno wilgotne: kąpiel zimna, zmywanie przeciwgorączkowe, zawijanie przeciwgorączkowe. Zimno wilgotne: okład chłodzący (na małe powierzchnie ciała, zakładany na nie dłużej niż 20 minut) – stany zapalne, urazy, gorączka, krwotoki, obrzęki. Działa przeciwbólowo, obniża temperaturę ciała, zapobiega krwawieniom i je zmniejsza.

3. Udział pielęgniarski w leczeniu dietetycznym. Zasady racjonalnego żywienia.

Zadania pielęgniarki w leczeniu dietetycznym:
•podawanie posiłków i pomoc choremu przy ich spożywaniu, •karmienie chorego naturalna droga przez usta, •karmienie chorego nieprzytomnego przez zgłębnik. • współpraca z rodzina pacjenta w zakresie uzupełniania jadłospisu chorego zgodnie z zasadami diety.
•motywowanie chorego do przestrzegania zaleceń •współpraca z lekarzem w zakresie informowania chorego o celu i korzyściach dla zdrowia ze stosowania diety • współpraca z dietetykiem i lekarzem w zakresie edukacji pacjenta, aby mógł dietę samodzielnie kontynuować w domu• kształtowanie porządanego modelu żywienia racjonalnego w całej rodzinie chorego • w warunkach domowych pomoc choremu w doborze produktow i przygotowanie jadłospisu zgodnego z dieta.
Zasady leczenia dietetycznego powinny być przystosowane do indywidualnych potrzeb chorego. Każda dieta lecznicza stanowi modyfikacje diety podstawowej i może być stosowana czasowo i trwale.
Zasady racjonalnego żywienia: spożywanie powinno pokrywać zapotrzebowanie organizmu na podstawowe składniki pokarmowe, kaloryczność powinna pozwolić na utrzymanie należnej masy ciała, ilość poszczególnych składników powinna umożliwiać prawidłowe funkcjonowanie organizmu, ilość składników powinna uwzględniać: płeć, wiek, masę ciała, stan zdrowia. Należy utrzymać różnorodność potraw, należy spożywać 3 do 5 posiłków na dobę, ograniczyć spożycie alkoholu i kawy. W diecie powinny przeważać pokarmy gotowane, pieczone i duszone. Spożywanie posiłków- bez pospiechu i zdenerwowania. Dzienna ilość dostarczanych płynów powinna wynosić 1.5-2 l. Kryterium racjonalnego odżywiania stanowi należna masa ciała, prawidłowe funkcjonowanie organizmu, dobre samopoczucie oraz brak chorób przewlekłych