wydzia艂 _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
semestr _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ rok akademicki _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
kod 膰wiczenia tytu艂 膰wiczenia
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
ocena _____
Wst臋p teoretyczny:
Wszystkie fale, niezale偶nie od rodzaju, ulegaj膮 odbiciu, za艂amaniu, dyfrakcji i interferencji. Procesy te s膮 wynikiem wzajemnego oddzia艂ywania fali i cz膮stek o艣rodk贸w, kt贸re fala napotyka na swojej drodze. Badanie powy偶szych zjawisk jest szeroko wykorzystywane zar贸wno do okre艣lania w艂asno艣ci fal (je艣li znana jest struktura o艣rodka) jak i struktury o艣rodka (je艣li znane s膮 parametry fali).
Dyfrakcja (ugi臋cie) fali pojawia si臋, gdy biegn膮ca fala napotyka 鈥減rzeszkod臋鈥 o rozmiarach zbli偶onych do d艂ugo艣ci fali. Oddzia艂ywanie fali z przeszkod膮 powoduje powstawanie fal wt贸rnych, kt贸re nast臋pnie interferuj膮 ze sob膮. Za przeszkod膮 tworz膮 si臋 maksima i minima interferencyjne, kt贸re dla obserwatora widoczne s膮 jako zmiana kierunku rozchodzenia si臋 fali.
W optyce u偶ywa si臋 siatek dyfrakcyjnych do badania promieniowania z tzw. Zakresu widzialnego (od 4 鈰10鈭9 m do 7 鈰10鈭9 m ) Siatkami dyfrakcyjnymi s膮 (najcz臋艣ciej) szklane p艂ytki w聽kt贸rych rol臋 przeszk贸d pe艂ni膮 regularnie rozmieszczone, nieprzepuszczalne dla 艣wiat艂a rysy.
Cele 膰wiczenia:
Celem 膰wiczenia jest:
Obserwacja zjawiska dyfrakcji elektron贸w.
Pomiar odleg艂o艣ci mi臋dzyp艂aszczyznowych w graficie.
Pomiary:
Pomiary zosta艂y przeprowadzone na lampie o promieniu R = 66 [mm], na kt贸rej widoczne by艂y dwa okr臋gi mniejszy o 艣rednicy D1 oraz wi臋kszy o 艣rednicy D2.
Tabela pomiarowa
U [kV] | D1 [mm] | D2 [mm] |
---|---|---|
wewn臋trzna | zewn臋trzna | |
4,5 | 20 | 26 |
5 | 18 | 24 |
5,5 | 16 | 23 |
6 | 14 | 22 |
6,5 | 13 | 20 |
7 | 12 | 19 |
7,5 | 12 | 19 |
8 | 11 | 18 |
8,5 | 11 | 18 |
9 | 10 | 16 |
Opracowanie wynik贸w
4.1 Okr膮g mniejszy:
Tabela 1.
U [kV] | D1 艣rednie [mm] | Sin4螛 = D1/2R | sin螛 | 1/鈭歎 [kV-1] |
---|---|---|---|---|
4,5 | 23 | 0,1769 | 0,04445 | 0,4714 |
5 | 21 | 0,1615 | 0,04054 | 0,4472 |
5,5 | 19,5 | 0,1500 | 0,03763 | 0,4264 |
6 | 18 | 0,1385 | 0,03473 | 0,4082 |
6,5 | 16,5 | 0,1269 | 0,03181 | 0,3922 |
7 | 15,5 | 0,1192 | 0,02987 | 0,3780 |
7,5 | 15 | 0,1154 | 0,02891 | 0,3651 |
8 | 14,5 | 0,1115 | 0,02793 | 0,3536 |
8,5 | 14 | 0,1077 | 0,02697 | 0,3430 |
9 | 13 | 0,1000 | 0,02504 | 0,3333 |
Wykres zale偶no艣ci
a = 0,1378 螖a = 0,005
b = -0,0212 螖b = 0,002
Obliczanie odleg艂o艣ci mi臋dzyp艂aszczyznowych d wed艂ug wzoru:
,
gdzie:
h 鈥 sta艂a Plancka 6,626 * 10-34 [J * s]
m 鈥 masa spoczynkowa elektronu 9,10954 * 10-31 [kg]
e 鈥 艂adunek elektronu 1,6 * 10-19 [C]