Początek formularza
ZABAWY INTEGRACYJNE
ŚWIAT I LICZBY
Materiały: 5 plakatów z nazwami kontynentów, krzesła dla wszystkich biorących udział w zabawie, jabłka/ciasteczka czy coś w tym rodzaju - dla wszystkich.
Prowadzący przygotowuje wcześniej podział grupy na kontynenty wg danych (Rocznik Statystyczny) przyjmując liczebność grupy za 100% ludności żyją cej na świecie.
Na ścianach sali rozmieszczone są nazwy kontynentów. Uczestnicy ustawiają
swoje krzesła na środku sali, a następnie decydują, który kontynent zasiedlają. Prowadzący sprawdza, czy ludność jest rozmieszczona zgodnie z Rocznikiem - jeżeli nie, następuje “przesiedlenie ludności”.Prowadzący proponuje, by mieszkańcy wzięli tyle krzeseł, ile uważają, że wypracowują dochodu i sprawdza, czy krzesła są rozdzielone zgodnie z podziałem dochodu światowego. Uczestnicy próbują zmieścić się na krzesłach, którymi dysponują, a prowadzący wnosi jabłka/ciastka itp, które dzielone są tak, jak krzesła.
Następuje moment dyskusji - co uważają o takim podziale świata? jak się czuli? co zrobić, żeby wszyscy dostali po jednym jabłku? ITP
PODAJ DALEJ KAMIEŃ
Czas trwania: od 5 do 15 minut
Miejsce: w pomieszczeniu (świetlica, klasa) lub na świeżym powietrzu (łąka)
Wielkość grupy: 10 do 20 osób
Wiek uczestników: od 6 lat
Rodzaj zabawy: zawody, zabawa zręcznościowa w drużynach, ucząca współpracy
Opis zabawy: W otwartym naczyniu (plastikowa miska, kosz lub wykopany w ziemi dołek) znajduje się około pięćdziesięciu kamieni o różnym kształcie i wielkości. Każdy zawodnik uzbrojony jest w łyżkę. Uczestnicy dzielą się na dwie grupy, które siedzą w rzędzie naprzeciwko siebie na krzesłach lub na ziemi. Na jednym końcu szeregu postawione jest naczynie z kamieniami (wspólne dla obu drużyn). Na sygnał startu pierwsze osoby w szeregu podnoszą przy pomocy łyżki kamień i podają go następnej osobie, kładąc na jej łyżce. W ten sposób kamień wędruje od jednego zawodnika do drugiego, aż ostatni położy go na ziemi. W międzyczasie jednak transportowany jest już drugi i trzeci, i kolejny kamień. Na koniec liczymy, ile kamieni przetransportowała każda z drużyn.
Inna możliwość:Można również ustawić po jednym naczyniu dla każdej drużyny z jednakową ilością kamieni w środku. W takim przypadku chodzi o to, która z nich pierwsza zakończy przenoszenie ich na drugi koniec szeregu. Korzystniej jest posłużyć się tutaj szklanymi kulkami zamiast kamieni, aby szansę naprawdę były równe.
Materiały pomocnicze:Potrzebujemy po jednej łyżce dla każdego uczestnika oraz naczynia z 50 kamieniami.
Wskazówki pedagogiczne:Każdy uczestnik jest przez cały czas trwania zabawy zajęty. Dla rezultatu grupowego istotna jest zręczność poszczególnych osób. Zabawa ta wymaga od dzieci wewnętrznego spokoju, zrównoważenia, koncentracji i zręcznego, szybkiego działania.
MASŁO MAŚLANE
Rodzaj zabawy: zgadywanka, nadaje się do rozwijania pomysłowości, zdolności aktorskich oraz zdolności językowych.
Miejsce: w dużych pomieszczeniach, możliwa do przeprowadzenia również na świeżym powietrzu.
Czas trwania: około 15 minut
Przeznaczona dla: dzieci od 8 lat; grup od 10 do 30 osób
Opis zabawy: Wersja podstawowa tej zabawy oraz wszelkie jej warianty wymagają od uczestników zgadywania określonego pojęcia na podstawie sceniczno-pantomimicznych prezentacji. Uczestnicy dzielą się na dwie drużyny. Każda z nich zapisuje na karteczkach dowolne pojęcia. Podgrupy siadają naprzeciwko siebie. Na zmianę dwóch uczestników z każdej z nich losuje jedną karteczkę przeciwników, pokazując im zapisane tam pojęcie. Własna grupa musi zgadnąć, o co chodzi w tej krótkiej scence.
Inne możliwości: Można tutaj wykorzystywać także przysłowia, tytuły filmów itd. Interesujące mogą być również słowa o podwójnym znaczeniu. Słowo “zamek” może zostać zrozumiane jako budowla, zamek w drzwiach i zamek błyskawiczny.
Materiały pomocnicze: Pisaki i kartki papieru.
Wskazówki pedagogiczne:W trakcie tej zabawy rozwijane są rozmaite umiejętności językowe, twórcze i kombinacyjne: aktywne i pasywne słownictwo, pantomimiczne przedstawianie określonych pojęć, uzgodnienia pomiędzy uczestnikami, zdolność rozpoznawania pojęcia na podstawie pantomimicznych scenek. Wielostronność wymagań tej zabawy stanowi o jej atrakcyjności. Warunkiem jej przeprowadzenia jest spokojna, skoncentrowana i sprzyjająca pracy atmosfera w grupie. Prowadzący powinien w pełni włączyć się do zabawy, to znaczy zarówno pokazywać dane pojęcia, jak i zgadywać. W przypadku młodszych uczestników prowadzący może wcześniej ustalić pojęcia, które trzeba będzie pokazywać i musi zwracać uwagę na to, aby nie stanowiły one zbyt wysokich wymagań wobec możliwości członków grupy. Przed rozpoczęciem zabawy powinien podać kilka przykładów i wyjaśnić, w jaki sposób można je przedstawić.
POLOWANIE NA MUCHY
Czas trwania: 5-10 minut.
Przeznaczona dla: dzieci i młodzieży. Najlepiej dla grup około 15 osobowych. Zabawa odpręża i orzeźwia.
Opis zabawy:
Głodna żaba siedzi na łące i chciałaby złapać muchy. Jeden z uczestników zamienia się w “żabę”, pozostali są “muchami”. “Żaba” kuca i skacząc stara się pochwycić “muchę” — lecącego z rozwartymi ramionami i brzęczącego współuczestnika zabawy. Gdy się jej to uda, “mucha” zamienia się w “żabę”. Teraz polowanie na muchy odbywa się w dwójkę. Zabawa kończy się, gdy wszystkie “muchy” zostaną złapane. Ostatnia “mucha” może rozpocząć od nowa gra jako “żaba”.
Inna możliwość:
Zamiast “much” i “żab” można wybrać inne zwierzęta. Spróbujmy np. z “żabami” i “bocianami” lub (gdy zabawa odbywa się na łące) z “myszami” i “wężami”.
Pomoce: Pole zabawy — nie za duże, nie za małe — musi być wyraźnie wyznaczone. “Żaba” powinna mieć w łapaniu szansę, żeby nie pozostała sama; “muchy” powinny mieć do końca możliwość ucieczki.
Wskazówki pedagogiczne: Zabawa nie stawia wielkich wymagań, szczególną radość sprawia młodszym dzieciom. Jej urok polega na tym, że nikogo się nie wyklucza. Złapany otrzymuje nową rolę. Żeby wyłapać “muchy”, wolniejsze “żaby” muszą z sobą dobrze współpracować.
Dół formularza
Początek formularza
ZABAWY INTEGRUJĄCE GRUPĘ
Zabawa 1.
Przybory: dowolny przedmiot mieszczący się w dłoni.
Grupa siada w kręgu. Prowadzący ma dowolny przedmiot np. długopis, który będzie podawał osobie siedzącej obok. Prowadzący przy podawaniu przedmiotu wypowiada następujące zdanie: Mam na imię ........, to jest np. długopis, który wręczam (tu wypowiada imię osoby siedzącej obok). Następnie osoba druga mówi: Mam na imię......., dostałam długopis od ............(wymienia imię osoby od której dostała ten przedmiot). I tak dalej aż do ostatniej osoby, z tym że osoba ostatnia musi przy odebraniu przedmiotu wymienić imiona wszystkich pozostałych uczestników zabawy.
Zabawa 2. „Rysowanie pod dyktando”
Przybory: Trzy dowolne rysunki do przypięcia na tablicy, ołówki, białe kartki.
Uczestnicy grupy dobierają się parami. Jedna osoba z pary siada tyłem do tablicy, a druga naprzeciwko niej czyli przodem do tablicy. Prowadzący przypina do tablicy trzy rysunki np. zwierząt. Osoba siedząca tyłem do tablicy musi narysować jeden z tych przedstawionych rysunków. Osoba siedząca przodem za pomocą prostych poleceń prowadzi osobę rysującą, mówi jej co ma rysować i jak. Musimy pamiętać o tym, aby osoba prowadząca nie mówiła wcześniej osobie rysującej co będą wspólnie rysowały
Zabawa 3. „Powiedz mi- kim jestem?”
Przybory: karteczki dla wszystkich uczestników zabawy ze znanymi osobami, postaciami z bajki.
Każdej osobie z grupy prowadzący przykleja do pleców karteczkę ze znaną osobą, czy postacią z bajki. Nikt nie wie co ma przyklejone i kim tak naprawdę jest. Osoba z przypiętą karteczka zadaje pytanie: Kim jestem?- innej osobie. Osoba odpowiadająca stara się naprowadzić, osobę pytająca kim jest- tak aby ona odgadła, nie mówiąc jej wprost kim tak naprawdę jest.
Zabawa 4. „Znajdź kogoś kto...”
Przybory: Szablon 20 połączonych ze sobą kwadratów tzw. szachownica.
Prowadzący przygotowuje sobie szablon „szachownicę”, na której napisane jest Znajdź kogoś kto... np. lubi czekoladę, zaśpiewa Ci piosenkę, wyjeżdża w góry, pięknie pisze itd. Każdej osobie z grupy wręczamy tak przygotowany szablon. Zadaniem grupy jest poszukanie osób odpowiadających opisom na szablonie oraz zebranie podpisów w odpowiednim kwadraciku, odpowiadającemu danemu opisowi. Trzeba to zrobić jak najszybciej.
Zabawa 5. „Czy się znamy?”
Przybory: kartka i ołówek dla wszystkich uczestników zabawy.
Każdy gracz wypisuje na kartce kilka swoich cech fizycznych, dwie cechy charakteru, swój ulubiony kolor, kwiat i zwierzę oraz jakiś szczególny sposób zachowania. Potem wręcza kartkę prowadzącemu, ten numeruje ją, podpisuje i dołącza do kartek kolegów. Wszystkie kartki zostają przemieszane. Prowadzący losuje kolejno kartki i odczytuje to co jest na nich zapisane. Zadaniem grupy jest odgadnięcie do jakiej osoby dany opis pasuje.
Zabawa 6. „Wszyscy z wyjątkiem...”
Przybory: kartki i ołówki dla wszystkich.
Prowadzący wybiera jedną dowolna literę alfabetu. Każdy uczestnik ma trzy minuty czasu na napisanie zdania posiadającego jakiś sens, ale złożonego ze słów, które nie zawierają tej wybranej wcześniej litery. Wygrywa ta osoba, która napisała najdłuższe zdanie- liczymy z ilu liter się składa.
Zabawa 7.
Przybory: koperta, kartka papieru, kartoniki dla każdej drużyny.
Dzielimy grupę na czteroosobowe drużyny. Prowadzący wymyśla każdej drużynie podwójną zagadkę: dwa rymujące się zdania, których rozwiązaniami są dwa słowa, ale różniące się od siebie tylko jedną literą (np. Nadaje smak potrawie. Poczujesz go, gdy upadniesz, ale nie na miękkiej trawie. –jest to przykładowa podwójna zagadka, której rozwiązaniami są kolejno słowa: sól i ból). Potem prowadzący wypisuje na osobnych karteczkach litery, z których składają się te dwa słowa –klucze, po jednej literze na każdej. A na dwóch oddzielnych kartkach całe zagadki- po jednej na każdej kartce. Wszystko to wkłada do jednej koperty. Każda drużyna dostaje jedną taka kopertę. W jak najkrótszym czasie drużyna musi rozwiązać swoją podwójna zagadkę i poskładać dwa słowa- klucze z liter, które znajdują się na kartonikach. Wygrywa drużyna, która jako pierwsza wykona to zadanie.
...
Dół formularza