Zabawy integracyjne
Zabawy w kręgu
1. "Ja jestem ja" - utrwalanie imion.
Dzieci maszerują po kręgu. Na sygnał nauczyciela każde dziecko (po kolei),
wypowiada swoje imię, mówiąc :
"ja" (tupnięcie prawą nogą), "jestem" (tupnięcie lewą nogą), "Zosia" (podskok na obu nogach).
2. Zabawa "Maskotka".
Dzieci siedzą w kręgu, nauczycielka przedstawia maskotkę mówiąc: "To jest miś Kubuś, a ja jestem...". Każde z dzieci po kolei przedstawia się w ten spos
3. Miejsce obok mnie jest puste zapraszam tu...
Dzieci siedzą w kole, ciasno obok siebie. Tylko w jednym miejscu krąg jest przerwany. Dziecko, które ma wolne miejsce obok siebie zaczyna zabawę mówiąc: Zapraszam tu...( wymienia imię zaproszonego dziecka). Osoba zaproszona siada obok osoby zapraszającej. Następnie zaprasza dziecko, które teraz ma wolne
miejsce obok siebie.
4. "Kłębek przyjaźni"
Dzieci siedzą na dywanie w siadzie skrzyżnym. N-lka mówi swoje imię i rzuca kłębek w kierunku wybranej pary. Poleca dziecku owinąć nić wokół wskazującego palca, zwracać uwagę na to, by nie spadła. Dziecko wymawia swoje imię i rzuca kłębek do następnego dziecka.
5. Zabawa - "Powitanie".
"Witam wszystkich, którzy mają czerwone bluzeczki, Witam wszystkich, którzy mają krótkie spodenki,
Witam wszystkich, którzy mają krótki rękawek, Witam wszystkich, którzy chcą się dobrze bawić.
6. "Uśmiech"
Wysyłam do Was powitalny promyk uśmiechu, Który powróci do mnie w pośpiechu. N - lka i dzieci siedzą w kręgu na dywanie. N - lka dotyka ramienia dziecka patrzy im w oczy, uśmiecha się. Kolejno wszyscy przekazują uśmiech bez słów.
Zabawy w parach
1. "Podłoga się klei" - zabawa odprężająca.
Dzieci dobierają się dwójkami. Jedno z nich kładzie się na podłodze i mocno do niej przylega, napinając wszystkie mięśnie. Drugie próbuje oderwać je od podłogi. Po chwili następuje zamiana.
2.Ruchoma Tęcza.
Dzieci siedzą na krzesełkach, pary naprzeciwko siebie. Nauczycielka wywołuje różne kolory, lub podnosi krążek w danym kolorze dzieci, które mają przypięty kotylion w wymienionym kolorze, zamieniają się miejscami, parami. Na hasło TĘCZA wszystkie dzieci zamieniają się miejscami.
3. Idący cień.
Dzieci ustawione parami. Jedno dziecko idzie do przodu, a drugie jest jego cieniem (cień podąża za nim i naśladuje jego ruchy). Na sygnał nauczycielki dzieci zamieniają się rolami (cień staje się przewodnikiem).
Zabawy z chustą animacyjną
1. Kogo brakuje?
Dzieci stoją w kręgu z zamkniętymi oczami, trzymając chustę na wysokości pasa. Nauczyciel wybiera osobę lub osoby, które wchodzą pod chustę. Następnie wszyscy otwierają oczy i zgadują, kto jest pod chustą.
2. Dzielne dzieciaki.
Dzieci leżą na chuście, nogami zwróconymi do środka i wykonują polecania nauczycielki:Turlamy się.
Trzymamy się za ręce i podnosimy je do góry.Siadamy na chuście jedno za drugim i rysujemy lub głaszczemy kolegę po plecach.Trzymamy się za ręce, leżymy na chuście i podnosimy nogi do góry, opierając swoje stopy o stopy kolegi, następnie opuszczamy.
3. Kolorowe przedmioty.
Nauczycielka kładzie na chuście przedmioty w różnych kolorach. Zadaniem dzieci jest posegregowanie ich według kolorów na polach chusty. Następnie dzieci liczą w indywidualnym zakresie przedmioty tego samego koloru lub wyszukują tych kolorów w swoim ubraniu.
4. Meksykańska fala.
Dzieci trzymają chustę. Zadaniem grupy jest takie manewrowanie chustą ( rytmiczne podnoszenie i opuszczanie jej lub wstawanie po kolei i przysiadanie w celu uzyskania fali tzw. meksykańskiej.
Zabawy przy muzyce
1. Jak tu pięknie!
Odpoczynek, relaks przy muzyce - oglądanie otoczenia przez kolorowe papierki po cukierkach.
2. Dwie krainy muzyczne - Strusia Pędziwiatra i Żółwia Powolnego.
Stwarzamy Dwie krainy muzyczne - Strusia Pędziwiatra i ŻółwiaPowolnego. Salę dzielimy, np. skakanką, na dwie części. Dzieci, słuchając muzyki wolnej i szybkiej, przenoszą się do właściwej krainy i tam poruszają się w rytm muzyki.
3. Muzyczna chusta.
Dzieci trzymają rozciągnięta chustę. Grupa porusza się w rytm melodii, falując nią. Nauczyciel przygotowuje różne fragmenty muzyczne.
Zabawy integracyjne
TOCZĄCA PIŁKA
Dzieci rozpoczynają zabawę od wiersza: Stoimy ramię przy ramieniu,Możemy być wielcy w oka mgnieniu, (podnoszą ręce i trzymają się za nie)Możemy być też mali, (ręce w dół)Ale nigdy nie będziemy sami ( zwracają się do sąsiada i ściskają jego dłoń). Uczestnicy siadają w kole. Prowadząca zabawę toczy piłkę do dziecka
siedzącej naprzeciwko niej. Dziecko łapie piłkę obiema rękami i czeka , co
nastąpi dalej. Wszyscy wypowiadają imię osoby, która otrzymała piłkę i dodają coś jeszcze ważnego np.
„Janek należy do naszej grupy” lub ” Zosia jest z grupy…..” Następnie to dziecko potoczy piłkę w stronę innego uczestnika zabawy. Zabawa trwa dotąd, aż każde z uczestników dostanie piłkę i wypowie jegoimię.
GORĄCY KARTOFELEK
Uczestnicy siedzą na podłodze w kole. Podają sobie z rąk do rąk na niby „gorącego kartofelka.” Natomiast w środku koła siedzi uczestnik -„stoper”, który co jakiś czas woła STOP ! Jak tylko dziecko otrzyma „ziemniaka” i usłyszy STOP wypuszcza go z rąk. Sąsiedzi uczestnika zabawy trzymającego gorący kartofelek w ramach pocieszenia kołyszą go delikatnie w przód i w tył,aż wypowie DALEJ . Ziemniak wędruje znów od dziecka
do dziecka, dopóki „ stoper” nie zawoła „ Stop”.
ZIEMIA I KSIĘŻYC
Uczestnicy zabawy ustawiają się tworząc koło. Łapią mocno obrus obiema rękami na wysokości bioder. Na obrusie położona jest wielka piłka -Ziemia,którą powoli obracamy. Następnie dochodzi Księżyc - to mała piłka.
obie piłki obracają się na obrusie.
WĘDRUJĄCA CHUSTKA
Uczestnicy siedzą w wielkim kole na podłodze. Osoba rozpoczynająca zabawę przerzuca chustkę łukiem z jednej ręki do drugiej. Drugą ręką przerzuca chustkę dalej, do sąsiada. Chusta wędruje po całym kole.
REKIN
Siedzimy, trzymając chustę za krawędzie, unosząc ją na wysokość barków tak, by nie widzieć co dzieję się pod spodem. Wchodzi tam wybrana osoba, która zmienia się teraz w rekina. Wybieramy także kilku ratowników, których zadaniem będzie ochrona trzymających chustę. Rekin natomiast stara się wciągnąć pod powierzchnię jak najwięcej osób, które po tym "pożarciu" zamieniają się także w rekiny. W chwili, gdy rekin łapie ofiarę, ta krzyczy, wołając ratownika. Zabawa kończy się, gdy wszyscy staną się rekinami.Przy tej zabawie należy bardzo dokładnie podać zasady działania "rekina", "ratownika" i trzymających chustę. Rekin nigdy nie ciągnie "na siłę" - po wyczuciu oporu zostawia "ofiarę"; ratownik łapie ofiarę za ręce lub pod pachy; ofiara nie może trzymać się kurczowo chusty, tylko puszcza ją szybko, by nie zaplątać się w nią. Zabawa jest tym lepsza, im gładsza powierzchnia.
Zabawy integracyjne
Okręt
PRZEBIEG: uczestnicy stoją na środku sali zwróceni w jednym kierunku. prowadzący podaje różne komendy, np.- lewa burta - wszyscy biegną na lewą stronę sali,- prawa burta - wszyscy biegną na prawą stronę,- rufa - wszyscy biegną do tyłu sali,- dziób - wtedy wszyscy biegną do przodu- pokład - wszystkie osoby stoją wmiejscu, nikt nie może się ruszyćPo każdej komendzie odpada jedna osoba, która najpóźniej ją wykonała lub pomyliłasię. Zabawa powinna być prowadzona w dużym tempie, żywo
Burza w lesie
Przebieg: uczestnicy siadają w kręgu na krzesłach. Prowadzący siada w środku.Kolejno każdemu uczestnikowi przydziela nazwę zwierzątka mieszkającego w lesie, np.„wilk”, „lis”, „sarna”, „zając”, aż wszyscy dostaną nazwę. Zabawa podobna jest do „ sałatkiowocowej”, zmieniają się tylko komendy, np. wilki odwiedzają wilki (tzn. osoby „wilki”muszą zamienić się miejscami), „lisy” odwiedzają „sarny” (tzn. „lisy” i „sarny” zmieniająswoje miejsca).Osoba, której nie udało znaleźć miejsca, prowadzi grę dalej.Kto pierwszy Przebieg: uczestnicy stoją w kręgu jeden obok drugiego. Prowadzący chodzi zaplecami, w pewnej chwili dotyka jednocześnie dwojga uczestników stojących obok siebie.Dotknięci biegną jednocześnie na zewnątrz kręgu w przeciwnych kierunkach i starają się jaknajszybciej powrócić na swoje miejsca. Prowadzący zajmuje miejsce tego, kto się spóźnił,natomiast spóźnialski przejmuje rolę prowadzącego.
Ludzie do ludzi
Przebieg: uczestnicy dobierają się parami, prowadzący podaje komendy np. palec dopalca, nos do nosa, kolano do kolana, ucho do ucha, palec do czoła itp. Wszyscy wykonują tepolecenia. Na hasło LUDZIE DO LUDZI należy szybko znaleźć inną parę. Kto został bezpary - prowadzi grę dalej, podając komendy.
Parząca chusteczka
Przebieg: uczestnicy siedzą w kręgu. Jedna osoba wchodzi do środka. Zadaniem jejjest przechwycić chusteczkę przekazywaną przez osoby siedzące w kręgu. Chusteczkęuczestnicy zdejmują z kolan najbliższego lub dalszego sąsiada i kładą na swoje. Osoba ześrodka może przechwycić chusteczkę tylko wtedy, gdy ktoś trzyma ją w ręce. Osoba , którejzabrano chusteczkę, zamienia się miejscami z osobą ze środka kręgu i gra toczy się dalej.
Trzymaj - puść
Przebieg: uczestnicy trzymają jedną ręką rozciągniętą chustkę. prowadzący
chodzi zaplecami uczestników i klepnięciem w ramię wskazuje osobę, wydając jej
polecenie: trzymajlub puść. Polecenie należy wykonać odwrotnie. Kto się zagapi
lub pomyli, przejmujeprowadzenie zabawy
3