Cichy wielbiciel
Wszystkie osoby wypisują na karteczce swoje imię. Następnie karteczki wrzucamy do jakiegoś pojemniczka. Dokładnie mieszamy je i każdy po kolei wyciąga po jednej karteczce.Jeśli osoba wyciągnie karteczkę ze swoimi danymi musi ją wrzucić z powrotem i wyciągnąć inną.Zadaniem osób biorących udział w zabawie (całej grupy) jest w jakiś sposób pomóc w jak największej liczbie rzeczy osobie, której imię znajdowało się na karteczce. Dodatkowo trzeba to zrobić w taki sposób, aby osoba nie domyśliła się kto jest jej "cichym przyjacielem".
Super pamięć (gra dla kilku osób)
Wszyscy siadają w kole. Teraz osoba prowadząca mówi jak ma na imię i prosi osobę siedzącą po prawej stronie aby i ona podała swoje imię.Ale aby zabawa nie była zbyt łatwa, każda następna osoba musi poprzedzić swoje imię wszystkimi imionami osób, które podały je przed nią i to w takiej kolejności jak one padały.Aby było zabawniej prowadzący na końcu musi wymienić w ten sam sposób imiona wszystkich osób siedzących w kole.
Cechy (gra dla kilku osób)
W tej zabawie, podobnie jak w poprzedniej uczestnicy siadają na przeciwko siebie w kole.Ważne jest aby krzeseł było o jedno mniej niż uczestników. Następnie osoba prowadząca (czyli ta dla której zabrakło krzesła) mówi aby wstały osoby mające jakąś wspólną cechę np. taki sam kolor włosów, takie same koszulki, noszące buty adidasa, noszące zegarek na lewej ręce, imię lub nazwisko zaczynające się na daną literę.Osoby spełniające podane kryterium, razem z osobą prowadzącą, muszą jak najszybciej wstać i usiąść na innym krześle. Ten kto nie zdąży, zostaje nowym prowadzącym.
Węzeł Gordyjski (gra dla kilku osób)
W zabawie przyda się jak najdłuższa lina, najlepiej dość gruba.Uczestnicy ustawiają się w kole. Osoba prowadząca łapie za jeden z końców liny, a "kłębkiem" rzuca do innej osoby (najlepiej znajdującej się na przeciwko) i mówi jakąś rzecz o sobie.Następnie osoba, która otrzymała linę, opowiada jakąś rzecz o sobie i rzuca linę do kolejnej osoby nieposiadającej liny.Należy pamiętać o tym by rzucając liną do innej osoby, cały czas trzymać swój kawałek liny. W ten sposób (gdy już wszystkie osoby odrzucą linę), powinien się stworzyć "węzeł".Ostatnia osoba która otrzymała linę ma za zadanie nie tylko opowiedzieć coś o sobie, ale również odplątać całą linę przechodząc między splątanymi linkami. Pozostali mogą głosem pomagać w odplątywaniu liny.
Głuchy telefon plus (gra dla kilku osób)
Pantomimiczna wersja zabawy w głuchy telefon.Wszyscy z wyjątkiem jednej osoby wychodzą z sali. Tej jednej pozostałej prowadzący mówi, jaką czynność ma pokazać, np. wiązanie butów, jedzenie zupy, przyszywanie guzika.Następnie woła się pierwszą osobą, która wyszła w sali, i pokazuje jej pantomimicznie zadaną czynność.Następnie woła się następną osobę i ta, która oglądała pantomimę próbuje pokazać czynność tej nowej i tak dalej, aż do ostatniej osoby.Na koniec wszyscy, zaczynając od ostatniej osoby mówią, co to wg nich była za czynność. Zazwyczaj okazuje się, że każda kolejna osoba zrozumiała zupełnie co innego. Będzie dużo śmiechu:)
Znajdź właściwą dłoń (gra dla kilku osób)
Ta gra jest świetna na zakończenie spotkania integracyjnego grupy.Prowadzący tłumaczy cel gry, a następnie każe grupie się rozejść po całej sali (lub wyznaczonym obszarze) i zamknąć oczy.Gdy wszyscy zamkną oczy możemy przeprowadzić kilka osób na inne pozycje, a gdy to zrobimy prosimy by wszyscy zaczęli (nie otwierając oczu) chodzić po sali, a gdy spotkają kogoś kto ich mija złapać go za dłoń. Jeżeli uznają, że dłoń jest przyjemna, łapią się i nie puszczają. Jeśli któraś ze stron uzna że ta dłoń "jest niefajna" puszcza ją i idzie szukać dalej.Gdy każda z osób znajdzie dwie dłonie które jej pasują (czyli powstanie łańcuch tworzący zamknięty krąg (ostatni i pierwszy gracz też muszą się złapać za ręce)) grupa może otworzyć oczy. Gracze poznają kogo złapali za rękę i żegnają się z sobą.Gra ma na celu pokazanie graczom że czasami ktoś kto do tej pory był uważany za "obcego i niefajnego" ma swoje dobre strony i gdy nie oceniamy go tylko po wyglądzie może okazać się bardzo fajny.
Piłki drogą do człowieka (gra dla kilku osób)
W zabawie przyda się kilka, lub kilkanaście piłek w różnych kolorach. Osoby siadają naprzeciw siebie w kole. Gra skierowana jest zarówno do młodszych graczy jak i do ich opiekunów.Prowadzący tłumaczy zasady gry.Prowadzący wypuszcza do któregoś z graczy piłkę. Osoba która otrzyma piłkę, jak najszybciej musi puścić ją do kolejnej z osób siedzących w kole, wypowiadając jej imię. Dodatkowo musi zapamiętać do kogo wysyłała piłkę i za każdym razem gdy dostanie piłkę musi ją potoczyć do tej samej osoby.Każda kolejna osoba która otrzyma od kogoś piłkę musi ją wysłać do kolejnej która jeszcze piłki od nikogo nie otrzymała.Gdy piłka wróci do prowadzącego (wysyła ją tam ostatni z graczy), prowadzący tłumaczy że w ten sposób można dotrzeć do każdej z osób nawet jeżeli siedzi w taki sposób, że bezpośrednio ciężko byłoby wysłać tam piłkę.Następnie to samo ćwiczenie wykonuje się jeszcze szybciej (za każdym podaniem piłki trzeba pamiętać o podaniu imienia osoby do której się wysyła piłkę, bo to może się przydać za chwilkę).Po odebraniu piłki przez prowadzącego, tłumaczy on grupie że piłka może symbolizować informację przekazywaną innej osobie, i to że aby dotrzeć do kogoś czasem lepiej jest zrobić to przez kogoś innego (np nauczyciel który nie może dotrzeć do ucznia bezpośrednio może porozmawiać o tym z którymś ze znajomych swojego ucznia)W kolejnym "rozdaniu" po wysłaniu piłki, prowadzący po chwili dołącza drugą piłkę (tak że pomiędzy graczami toczą sie dwie piłki z opóźnieniem o dwie trzy osoby).Gdy obie piłki wrócą do prowadzącego, dodaje on kolejną piłkę, a w kolejnych rozdaniach coraz więcej piłek. Piłki w pewnym momencie zaczną na siebie wpadać. Prowadzący może wówczas wytłumaczyć, że jeśli pojawia się w którymś momencie zbyt wiele informacji to zamiast pomagać może to bardziej zaszkodzić (np. nauczyciel podając zbyt wiele informacji w trakcie lekcji może osiagnąć odwrotny efekt od zamierzonego).Zabawa ma za zadanie uświadomić grającym że istnieją inne sposoby rozwiązywania konfliktów niż wzajemna agresja. Oczywiście można wymyślić inne zastosowanie tego czym jest "piłka".