Forma pierścieniowa nie reaguje z innymi donorami reaktywnych grup chemicznych
Forma łańcuchowa posiada wolną grupę karbonylową
Reakcja z innymi związkami
Reakcja z lizyną i argininą
Dostępność grup karbonylowych
Glukoza – 0,002% w postaci łańcuchowej
Galaktoza – 0,02% w postaci łańcuchowej
Mannoza – 0,005% w postaci łańcuchowej
Fruktoza – 0,7% w postaci łańcuchowej (ketoza)
Wiązanie glukozy z grupami aminowymi i tworzenie zasad Schiffa
Przegrupowanie Amadori
Konsekwencje
Tworzenie kowalencyjnych wiązań sieciujących białka
Nieprawidłowa struktura, szczególnie białek pozakomórkowych (ECM)
Glikacja nukleotydów prowadzi do mutagenezy
Glikacja lipidów przyśpiesza ich peryoksydację
Zmiana funkcji białek, szczególnie enzymatycznych
0,02%-4% reszt lizyny w białkach jest glikowwane
107 nukleotydów w DNA
0,1%-16% fosfolipidów zasadowych
AGE posiadają swoiste receptory
Działanie prozapalne
Działanie proapoptotyczne
Pierwsze etapy glikacji są odwracalne
Istnieją mechanizmy obronne
Nie tylko glukoza jest problemem
Glukozo-6-fosforan w mięśniach
Pentozy:
Rybozo-5-fosforan
Erytozo-4-fosforan
Są silnymi czynnikami glikującymi
Ponieważ pentozy efektywniej glikują białka mamy systemy obronne
Białka homologiczne do kinazy 3-fosfofruktozaminy
Produkty końcowe
Fruktozamina
Rybulozamina
Związki di karbonylowe
- 3-deoksyglukozon
- 3-deoksyrybozon
Karboksymetylolizyna (CML)
Glioksal, metyloglioksal
Inne
Wydalane z moczem
Wysoki klirens nerkowy (30-90 ml/min/m2)
Problem u osób z niewydolnością nerek
Element patogenezy waskulopatii?
Problemy:
Glikacja kolagenu
Glikacja LDL
Glikacja albuminy
Glikacja insuliny
Glikacja enzymów antyoksydacyjnych
Glikowane molekuły łączą się ze swoistymi receptorami
RAGE
OST-48
80K-H
Galektyny-3
Receptorami scavenger
Patogeneza chorób
Przyśpieszanie angiopatii u pacjentów dializowanych, z niewydolnością nerek lub po przeszczepie
Patogeneza cukrzycy
Patogeneza choroby Alzheimera
Zastosowanie jako markery:
Hemoglobina glikowana (HbA1c)
Fruktozamina
CML
Metyloglikosal
- Głównie jak marker AGE w żywności
Reakcja Maillarda
Reakcja pomiędzy aldozami a grupami aminowy aminokwasów
Zachodzi efektywnie w temperaturze 140-165oC
Powyżej tej temperatury zachodzi karmelizacja węglowodanów i piroliza
Nadaje charakterystyczny zapach i wygląd pieczonym i smażonym produktom
Produkty reakcji podkreślają smak
Niska temperatura wrzenia wody utrudnia reakcje
Stąd stosuje się naczynia ciśnieniowe
Podobnie soda oczyszczona przez alkalizację środowiska przyśpiesza reakcję
Aby podkreślić i wydobyć aromat mięsa należy najpierw zbrązowić jego powierzchnię, co zapoczątkowuje reakcję na powierzchni
Zbrązowienie powierzchni umożliwia dalszy przebieg reakcji w głębi mięsa w niższej temperaturze
Reakcję ułatwia odwodnienie powierzchni (wyższa temperatura)
Powierzchnię mięsa można również odwodnić robiąc „blot” na papierze lub ręczniku
Uwaga na temperaturę -> powyżej 180oC dominuje piroliza
Biochemię
Chemię
Fizykę
Kuchnia molekularna Przykład:
Sferyfikacja soku
Wykorzystuje algininian sodu – cukier ze ścian alg
W obecności jonów wapnia polimeryzuje tworząc żelkowe kulki
Pochodzą od symbiotycznych bakterii
Analizy porównawcze DNA sugerują, że są to organizmy podobne do Rickettsia prowazekii
DNA zawiera 16569 bp
2 geny kodujące podjednostki rybosomalne
22 geny kodujące tRNA
13 genów kodujących białka
-Dehydrogenazę NADH
-Oksydazę cytochromu C
-Syntazę ATP
Większość enzymów mitochondrialnych ma podjednostki kodowane przez genom jądrowy
Budowa
Błona zewnętrzna
- zawiera kanały dla różnych związków
Błona wewnętrzna
- Dehydrogenaza NADH (kompleks I)
- Dehydrogenaza bursztynianowa (kompleks II)
- Reduktaza cytochromu c (kompleks III)
- Oksydaza cytochromu c (kompleks IV)
- Syntaza ATP (kompleks V)
Przestrzeń międzybłonowa
Macierz mitochondrialna
-Ok. 10 molekuł modna
- Zawiera rozpuszczone enzymy
- Utlenianie pirogronianu i produkcja NADH
- Dekarboksylacja i produkcja CO2
- Tworzenie acetylo-CoA
Efektem transportu protonów jest gradient protonów pomiędzy macierzą mitochondrialną a przestrzenią międzybłonową
Protony wracają do macierzy wyłącznie przy udziale kompleksu V (syntazy ATP)
Energetyka
Klasycznie
- 1 mol NADH daje 3 mole ATP
- 1 mol FADH2 daje 2 mole ATP
Z analiz chemicznych wynika jednak, że:
- 1 mol NADH daje 2,5 mola ATP
- 1 mol FADH2 daje 1,5 mola ATP
Podsumowując ze spalenia 1 mola glukozy:
- 10 moli NADH - 30 moli ATP
- 2 mole FADH2 - 4 mole ATP
- 4 mole ATP pochodzą z glikolizy i przekształcenia α-ketoglutaranu
- jednak
*NADH jest zużytkowany jako reduktor w różnych reakcjach
*Gradient protonów służy do transportu różnych molekuł i jonów przez błonę wewnętrzną mitochondriom
inhibitory
Kompleks I
- Rotenon
- Amytal
Kompleks III
- Antymycyna
Kompleks IV
- Cyjanki
- Azydki
- Tlenek węgla
Rozprzęgacze
- 2,4-dinitrofenol
- Pentachlorofenol
Inhibitory syntazy ATP
-oligocyna
związki umożliwiające prawidłowe funkcjonowanie łańcucha transportu el., lecz bez produkcji ATP
zwiększają przepuszczalność wewnętrzną błony dla protonów
transport el. zachodzi z dużą szybkością lecz bez ustalenia gradientu protonowego
powstająca energia uwalnia się w postaci ciepła 2,4 dinitrofenol, dikumarol, bilirubina, aspiryna, CCCP (chlorokarbonylocyjanidofenylohydrazon)
Przenoszone s ą przez matki do wszystkich dzieci
Tylko chore córki mogą przenosić je na potomstwo
Rzadko się zdarza przenoszenie choroby przez ojca
W komórce, a nawet jednym mitochondrium mogą istnieć prawidłowe i zmutowane mtDNA
Objawy choroby pojawiają się po przekroczeniu pewnego progu ilości zmutowanego DNA (efekt progowy)
Na skutek nierównomiernej segregacji córka może mieć więcej lub mniej zmutowanych mitochondriów
Większość chorób mitochondrialnych prowadzi do :
Kwasicy mleczanowej
Proliferacji mitochondriów
Negatywnego barwienia na obecność oksydazy cytochromu c
Choroby :
ECM - encefalomyopatia
LHON - wrodzona neuropatia nerwu wzrokowego Lebera
LS - zespół Leigha
MELAS - mitochondrialna encefalomyopatia, kwasica mleczanowa i epizody podobne do udarów
MERRF - padaczka miokloniczna z poszarpanymi włóknami mięśni czerwonych
MILS - dziedziczony od matki LS
NARP - neuropatia, ataksja i barwnikowe zapalenie siatkówki
SIDS - zespół nagłej śmierci noworodków
inne...
Możliwość leczenia
Obecnie brak - terapia paliatywna
- witaminy
- kofaktory enzymów
- zmiatacze wolnych rodników
Redukcja stosunku zmutowanych do prawidłowych mitochondriów (gene shifting)
- Destrukcja uszkodzonych mitochondriów przez enzymy restrykcyjne
- Wymiana uszkodzonych białek na białka syntetyzowane przez jądro (ekspresja allotropowa)
- Przeniesienie uszkodzonych genów z innych organizmów - np. kompleksu I z Saccharomyces cerevisae
Związki prooksydacyjne
Wolne rodniki
- Substancje posiadające niespreparowany elektron na powłoce walencyjnej
- niezwykle reaktywne
- krótki okres półtrwania (nanosekundy - milisekundy)
Prooksydanty niewolnorodnikowe
- Substancje o silnych właściwościach prooksydacyjnych
- Często metale przejściowe
- Inne reaktywne ugrupowania chemiczne
- Okres półtrwania sekundy - godziny
Wolne rodniki
- R3C
- R3N
- R-O
- R-S
Prooksydanty niewolnorodnikowe
- H2O2 nadtlenek wodoru
- HOCl kwas podchlorawy
- O3 ozon
- 1O2 tlen singletowy
- ONOO Peroksynitryl
- Men merale przejściowe
Reaktywne formy tlenu
- O2 R nadtlenkkowy
- OH- R hydroksylowy
- R O2 R peroksylowy
- H O2 R hydroperoksylowy
- H2O2 Hydrogen peroxide
- HOCl Kwas podchlorawy
- O3 ozon
- 1O2tlen singletowy
- ONOO Peroksynitryl
Reaktywne formy azotu
- NO tlenek azotu
- N O2 Dwutlenek azotu
- ONOO Peroksynitryl
- NO2Cl Chloronitryl
Czas życia
- Nano do milisekund:
*Rodniki hydroksylowe
*Tlen singletowy
*Anion nadtlenkowy
*Peroksnitryl
- sekundy do godziny
*Nadtlenek wodoru
*Hydroksypochodne kw. tłuszczowych
Czynniki prooksydacyjne
Chemiczne
- H2O2, Fe2+, Cu+, glutathione, HOCl, HOBr, 1O2, ONOO
- nadtlenki lipidów, akroleina, MDA
- Leki i ich metabolity
Fizyczne
- Promieniowanie γ w obecności tlenu
- Promieniowanie UV, ozon
Biologiczne
- Mitochondria
*"wyciek" elektronów z łańcucha oddechowego
- Aktywowane fagocyty
- Oksydoreduktazy
Choroby w których oksydacja odgrywa dużą rolę
Miażdżyca tętnia (LDL)
Reumatoidalne zapalenie stawów(IgC,α-1-antytrypsyna)
Uszkodzenie poreperfuzyjne
Rozedma (α-1-antytrypsyna, elastaza)
Choroby neurodegeneracyjne
Ch. Alzheimera
Ch. Parkinsona
Stwardnienie zanikowe boczne
Dystrofia mięśniowa
Powikłania po tlenoterapii , dysplazja płucnooskrzelowa
ADRS
Starzenie
Ostre zapalenie trzustki
Nowotwory
Powstawanie związków reaktywnych
Metabolizm komórkowy
1-4% pobranego tlenu zamienia się w ROS
Wyciek elektronów z łańcucha oddechowego
Enzymy: oksydaza ksantynowa, oksydaza aldehydowa
Makrofagi: iNOS, oksydaza NADPH
Źródła wolnych rodników - oksydaza NADPH
Głównie neutrofile
Aktywacja przez bakterie i wirusy
Źródła wolnych rodników – synteza PGH
Źródła wolnych rodników – cytoplazma
-syntazy tlenku azotu (NOS)
Źródła wolnych rodników - mikrosomy
Stres oksydacyjny
Wysokie natężenia
Śmierć komórki
Umiarkowany
Adaptacja
Indukcja mechanizmów antyoksydacyjnych
Aktywacja wewnątrzkomórkowych szlaków przekazywania sygnału
Proliferacja komórek
Uszkodzenie białek, lipidów i DNA
Peroksydacja lipidów
Zmiany w strukturze błony
- Zmniejszenie płynności
- Zwiększona przepuszczalność dla jonów
Zmiana wiązania białek błonowych
Addukty i wiązania krzyżowe lipidów z
- Białkami
- DNA
Bezpośrednia toksyczność produktów utleniania
Zaburzenie przewodnictwa sygnałów z błony
Uszkodzenie DNA
Dna
Tworzenie adduktów
Depurynacja
Uszkodzenie łańcucha
Mutageneza
Nowotworzenie
Stymulacja naprawy DNA
- Wymaga sporo energii (PARP)
- Niewystarczająca indukcja enzymów naprawczych
- Indukcja polimeraz wprowadzających błędy
Białka jako markery stresu oksydacyjnego
Nie ma jednego dobrego markera. Duża liczba produktów oksydacji. Każdy związany z konkretnym typem modyfikacji. Nie tylko białka ulegają modyfikacji
Antyoksydanty
Substancje obecne w niskich stężeniach
Reagują z oksydantami
W efekcie redukują oksydację innych związków
Zmiatacze wolnych rodników
Lecz przy tym popełniają samobójstwo
Same ulegają utlenieniu
Czasem mogą odwracać modyfikacje oksydacyjne innych molekuł
Ich ilość w organizmie jest ograniczona
Niektóre mogą ulec redukcji i być użyte ponownie
Reagują z oksydantami 1:1
Ciągła potrzeba uzupełniania antyoksydantów
Zapobiegają transferowi elektronów z tlenu na inny związek
Stabilizują wolne rodniki przez ich związanie
Kończą reakcje wolnorodnikowe
Lokalizacja
Antyoksydanty osoczowe
- Kwas askorbinowy
- Bilirubina
- Kwas moczowy
- Transferyna
- Ceruloplazmina
- β - karoten
Antyoksydanty błonowe
- α-tokoferol
Antyoksydanty wewnątrzkomórkowe
- Dysmutaza ponadtlenkowa
- Katalaza
- Peroksydaza glutationowa
Sposób działania
Enzymatyczne
- Peroksydaza glutationowa
- Reduktaza glutationowa
- Katalaza
- Dysmutaza ponadtlenkowa
Nieenzymatyczne
-Pokarmowe
* β - karoten
*α-tokoferol
* Kwas askorbinowy
- Endogenne
* Bilirubina, Kwas moczowy, Ceruloplazmina, ferrytyna, Transferyna, albumina, glutaton
Dysmutaza ponadtlenkowa (SOD)
Występuje we wszystkich komórkach
Metaloenzym
- Cu-Zn - SOD - dimer, forma cytoplazmatyczna, stabilna
- Mn - SOD - tetramer, forma mitochondrialna, mniej stabilny
- Cu - SOD - forma pozakomórkowa
Pierwsza linia obrony komórki przed nadtlenkami
Katalaza
Zależna od żelaza (hem)
Występuje wszędzie a szczególnie:
- erytrocyty
- wątroba
Małe ilości
- mózg
- mięśnie szkieletowe
Peroksydaza glutationowa(GPx)
Zależna od selenu
Potrzebny aktywny cykl pentozowy
- Hormony tarczycy
- Prawidłowa funkcja mitochondriów
Tokoferole
Najważniejszy antyoksydant rozpuszczalny w tłuszczach
Błony komórkowe
Ochrona przed utlenianiem lipidów
Magazynowany w tkance tłuszczowej
Zapotrzebowanie zależy od ilości nienasyconych kwasów tłuszczowych