Mostkami termicznymi (cieplnymi) nazywamy miejsca w przegrodzie zewnętrznej w większym stopniu przewodzące ciepło niż przegroda poza tymi miejscami. Temperatura na wewnętrznej powierzchni w miejscu mostka jest zawsze niższa niż poza mostkiem i dlatego powinna być sprawdzona obliczeniowo dla stwierdzenia czy w miejscach tych nie występuje kondensacja pary wodnej. Rozróżniamy dwa rodzaje mostków cieplnych: liniowe i punktowe. Mostki cieplne najczęściej występują na ścianach zewnętrznych, głównie na nadprożach okiennych i podokiennikach, w miejscu łączników ścian warstwowych, na wieńcach w przypadku wspornikowych płyt balkonowych oraz w węzłach konstrukcyjnych ścian zewnętrznych ze stropami. Ilość mostków i wielkość dodatkowych strat wywołanych ich obecnością zależy w dużej mierze od zastosowanego rozwiązania projektowego, a także sposobu i rzetelności wykonania przegrody.
Główne typy mostków termicznych: Mostki liniowe: jest to zaburzenie przepływu ciepła przez przegrodę o charakterze liniowym, czyli takim, któremu możemy przyporządkować jego długość w danej przegrodzie i intensywność na jednostkę długości. Przykładem są naroża, łączenia okna ze ścianą, parapety, wieńce stropowe. itp.

Mostki punktowe: jest to zaburzenie przepływu ciepła przez przegrodę o charakterze punktowym czyli takim któremu nie możemy przyporządkować długości lecz tylko miejsce jego przyczyny. Są to zazwyczaj kotwy zawarte w murze ale również różnego rodzaju dziury w ścianie.










Mostki geometryczne wynikają z samego kształtu budynku. Na przykład zewnętrzny narożnik budynku ma większą powierzchnię zewnętrzną, którą oddaje ciepło do otoczenia, niż wewnętrzną, którą przyjmuje ciepło z pomieszczenia.

Mostek termiczny jakim jest wentylacja należy do specyficznych gdyż zamiast pobierac zużyte powietrze z pomieszczenia , nawiewa zimnym powietrzem sprawiając uczucie chłodu.