Przebarwienia zębów – przyczyny

Istnieje wiele czynników prowadzących do przebarwień zębów. 

Przebarwienia zewnątrzpochodne – najczęstsze determinanty
– spożywanie produktów barwiących, żucie betelu, częste stosowanie używek (kawy, herbaty, niektórych soków, czerwonego wina), palenie marihuany oraz tytoniu, picie wywarów z niektórych ziółek,
– próchnica zębów,
– niedostateczna higiena jamy ustnej,
– materiały stomatologiczne stosowane podczas leczenia powodujące szarzenie zębów (azotan srebra, amalgamat srebra),
– środki chemiczne oraz niektóre leki, np. chlorheksydyna, żelazo, u dzieci – antybiotyki tetracyklinowe (pod ich wpływem mleczaki zmieniają kolor na żółty, brunatny lub czerwonawy).

Przebarwienia wewnątrzpochodne
Do przebarwień wewnątrzpochodnych może dojść zarówno przed, jak i po wyrżnięciu się zębów. Tego typu przebarwienia mogą być konsekwencją np. chorób genetycznych, przedawkowania fluoru, przyjmowania różnych leków.

Choroby ogólnoustrojowe a przebarwienia wewnątrzpochodne
Porfiria wrodzona – to zaburzenie metabolizmu o podłożu genetycznym przebarwia zęby na kolor od różowobrązowego przez czerwonoszary do ciemnobrązowego.
Alkaptonuria – to kolejne schorzenie genetyczne. Odpowiada za przebarwienia zębów koloru niebieskiego lub niebiesko-czarnego.
Hiperbilirubinemia – powoduje zielonkawe zabarwienie zębów spowodowane zwiększoną ilością bilirubiny. Występuje na przykład w przebiegu żółtaczki noworodków.
Torbielowate zwłóknienie trzustki – powoduje przebarwienie w kolorze brązowoszarym.
Zaburzenia hormonalne – w zależności od tego, jakie hormony doprowadziły do zachwiania równowagi organizmu, zęby przebarwiają się na następujący kolor: mlecznobiały – niedoczynność tarczycy, żółto-szary – nadczynność przedniego płata przysadki, niebiesko-biały – nadczynność tarczycy.
Do przebarwień może również doprowadzić fluoroza – choroba powstająca w wyniku przyjęcia nadmiernej dawki fluoru podczas procesu rozwoju szkliwa. W zależności od stopnia zaawansowania, fluoroza może się manifestować jako pojedyncze lub zlewające się plamy (początkowo matowe, potem kredowobiałe, a w ostatnim stadium – brunatne).

Pozostałe czynniki
– zmiany zapalne lub urazowe miazgi,
– patologiczna resorpcja wewnętrzna (powoduje zabarwienie zębów na kolor różowy),
– stosowanie do ostatecznych wypełnień kanałów korzeniowych past rezorcyno-formalinowych lub jodoformowych,
– zmiana koloru zęba spowodowana wiekiem. Zęby wraz z upływem czasu stają się ciemniejsze, co wynika z naturalnych procesów postępującej mineralizacji szkliwa.