Współczynnik filtracji: charakteryzuje zdolność przesączania wody będącej w ruchu laminarnym przez skały porowate. Przesączanie odbywa się siecią kanalików utworzonych z porów gruntowych. Grunt stawia opór przesaczajcej się wodzie, opór ten zależy od wlasciwosci gruntu – porowatosci uziarnienia; właściwości filtrującej cieczy – lepkość. Wyznaczanie współczynnika filtracji metoda wzorów empirycznych: należy uznac skład granulo metryczny posiadać wykres uziarnienia i wartość porowatości gruntu. Uzyskuje się ta metoda wartości orientacyjne.

Metody laboratoryjne: Przy użyciu aparatów filtracyjnych różnej konstrukcji-ze stałym i ze zmiennym spadkiem hydraulicznym. Aparaty ze stałym spadkiem stosuje się do gruntów dobrze przepuszczalnych a ze zmiennym do slabo rzepuszczalnych. Badania przeprowadza się na próbkach o strukturze nienaruszonej lub naruszonej. Wyniki badań otrzymane na próbkach o str nienaruszonej są zbliżone do wyników badań polowych w warunkach naturalnych. Podczas pomiarów współczynnika filtracji należy określić temperaturę przesączającej się wody. Zależy od niej lepkość cieczy. Ze wzrostem temp cieczy zmniejsza się lepkość i zwiększa prędkość przeplywu. K10= kT/0,7+0,03T, kT-wsp filtr uzyskany dla wody o temp TstC, k10-zredukowany współczynnik filtracji w odniesieniu do temp wody 10stC.

Pomiar ze stałym spadkiem hydraulicznym: Badanie polega na przepuszczeniu wody przez próbkę o znanych wymiarach geometrycznych i na pomiarze wydatku oraz spadku hydraulicznego. Wsp filtracji wyznacza się ze wzoru Darcy’ego: k=Q/F*I, Q-wydatek=V/t, F-pow przekroju, I-spadek hydrauliczny dt/l. W aparacie do pomiaru możliwy jest przepływ wody przez próbkę w kierunku z góry na dół i odwrotnie. Istnieje możliwość zmiany kierunku przepływu w trakcie badania. Powolne doprowadzanie wody do próbki od dołu ma na celu usuniecie powietrza z porów gruntu. Badanie wykonuje się dla kilku rożnych spadków hydraulicznych, nie zmieniających się w trakcie badania. 2-3 razy powtórzonych.

Pomiar ze zmiennym spadkiem: w aparatach tego typu istnieje możliwość dużych spadków hydraulicznych, co ma szczególne znaczenie prz filtracji przez grunty słabo przepuszczalne. W gruntach tych w przypadku całkowitego wypełnienia porów gruntu woda związana ruch wody jest możliwy po przekroczniu spadku początkowego Io. Pomiaru dokonuje się w aparacie filtracyjnym obserwując opadanie poziomu wody w rurce o przekroju f w czasie ti poziom wody obniży się do wys. h1 z h0. utrzymując dolna wodę na poziomie przekroju C, ciśnienie piezometryczne w tym przekroju będzie równało się 0. W tym przypadku prędkość filtracji zmienia się w czasie, w zależności od wysokości H czyli wys. położenia zwierciadła wody w rurce w danym momencie czasu. V=k*(h/l).

Metody polowe: Daje najbardziej miarodajne wyniki. Najkosztowniejsza i pracochłonna Do polowych metod należą: próbne pompowanie studni z otworami obserwacyjnymi, próbne pompowanie bez otworów obserwacyjnych, krótkotrwałe pompowanie studni, bezpośredni pomiar przepływu i otworu wiertniczego, zalewanie szurfow i szybików, sczerpywanie.

Zalewanie studni wierconych. Polega na wlewaniu do zafiltrowanego otworu wody przez co wytwarza się nadciśnienie i możliwa jest przenikanie przez filtr wody do warstwy wodonośnej. Wokół wody powstaje stożek który w obliczeniach traktowany jest jako odwrócony lej depresyjny. Szybkość przenikania wody do warstwy zależy d wlaściwościfiltracyjnych warstwy wodonośnej i te zależność wykorzystuje się do obliczeń współczynnika. . Musi ustalona być stała prędkość wsiąkania. (Kilka kilkanaście godzin żeby ja ustalić). Wlewa się do otworu taka ilość wody by utrzymać ja na stałym poziomie. Do obliczenia stosuje się wzory wyprowadzone dla metody próbnych pompowa. W przypadku istnienia tylko jednego otworu wiertniczego współczynnik filtracji przypowierzchniowych horyzontów wodonośnych określić można metoda Maaga. Zalewa się otwór wiertniczy woda jednak woda wypływa tylko przez dno otworu..

Zalewanie szurfów i szybików: Określa się prędkość infiltracji wody w grunty.. Metoda Bałdyriewa – w wykonanym szutsie lub szybiku wykonuje się dodatkowezaglebienie o ok. 0,5 m średnicy i głębokości o,25m. . Z wyskalowanego zbiornika o pojemności 10-20l. Doprowadza się rurka wodę do wgłębienia tak by przez cały czas badania utrzymywał się 10cm poziom wody od dna wgłębienia. Ilość wody pochłoniętej przez grunt określa się w jednogodzinnych odstępach czasu i uzyskane wartości nanosi się na wykres. Metoda Kamieńskiego: w dnie szybu wykonuje się wgłębienie głębokości 10cm i średnicy 40 cm. Do wgłębienia wkłada się metalowy cylinder sr 35 cm i wys 20 cm. Przestrzeń miedzy ściankami cylindra i wgłębieniem wypełnia się iłem na dno wysypuje się ok. 3 cm. Warstwę żwiru. Cylinder wypełnia wodę do wys. Ok. 12-14 cm. I doprowadza wodę z wyskalowanego cylindra. Woda doprowadzana jest rurka której koniec jest na 10 cm od końca wgłębienia. K=Q/F

Metoda szczerpywania: polega na pomiarze prędkości napływu wody do otworu wiertniczego. W badanym gruncie wierci się otwór o określonej głębokości uzależnionej od rodzaju gruntu. Im grunt miej przepuszczalny tym otwór większy. Po ustaleniu się poziomu ziwerciadla wody gruntowej usuwa się cześć wody z otworu a następnie mierzy prędkość napływu do niego wody. Dla przepuszczalnych 10-30 minut, dla nieprzepuszczalnych kilka godzin.

Krytyczny spadek hydrauliczny: W przypadku gruntów uwarstwionych o znaczniej różnicy wposlczynnikow filtracji k ciśnienie spływowe prawie w całości przekazuje się mniej przepuszczalny grunt. W przypadku przepływu przez grunt w kierunku z dołu ku górze może osiągnąć wartość równa zero – ciśnienie spływowe krytyczne, a odpowiedajaca mu wartość spadku hydraulicznego – krytycznym spadkiem hydraulicznymi kr=gamma’/gamma wody.

Sufozja: zjawisko polegające na wynoszeniu przez filtrująca wodę drobnych cząstek gruntu , mogą być przesunięte w inne miejsce lub wyniesione poza obręb gruntu. Powstaje gdy zostanie przekroczony i kr.

Porowatość jest własności gruntu wynikająca z występowania pustych przestrzeni miedzy ziarnowych w gruntach nieskalistych, a w skalistych przestrzeni miedzy kryształami. Całkowita objętość wszystkich porów w jednostce objętości gruntu nazwano porowatością. n=Vp/V, n=ros-rod/ros – ros gęstość właściwa szkieletu gruntu, rod gęstość objętościowa szkieletu gruntowego. Gęstość ro=m/V.