ZABAWY NA RÓŻNE OKAZJE

"Chusteczki"

- dzieci, każde z innym kolorem szarfy (4 kolory) stoją w rozsypce.

W środku jedno dziecko trzyma cztery chusteczki- kolory te same co szarf.

Uniesiona chusteczka (np.: czerwona) zaprasza do biegania dzieci z czerwonymi szarfami. Podniesienie innej powoduje, że biega nowa grupa, a poprzednia natychmiast się zatrzymuje.

„Jestem księżniczką”-

Uczestnicy siedzą w kole, prowadzący zaczyna zabawę: Jestem księżniczką i w swojej kuchni mam, np. rondelek. Kolejna osoba powtarza: Jestem księżniczką i w swojej kuchni mam rondelek i … (dodaje coś swojego). Każdy z uczestników powtarza to, co usłyszał wcześniej dodając swoją rzecz. Ostatni uczestnik musi powtórzyć wszystkie wymienione rzeczy.

„Cicho – głośno"

Gdy nauczycielka przykucnie i dłonie położy na podłodze, to dzieci chórem wymawiają słowo „koza” szeptem . Gdy nauczycielka uniesie ręce wyżej – to dzieci mówią głośniej , a gdy całkiem wysoko to najgłośniej. Później zabawę może przeprowadzić chętne dziecko – dyrygując rekami.

Odmiana zabawy. Dzieci ustawione w kole kolejno wymawiają słowo „kot” coraz głośniej, a następnie rundka w przeciwna stronę koła, podczas której dzieci kolejno wypowiadają słowo „koza” coraz ciszej.

„Ja kolor – ty wyraz”

Nauczycielka rzuca piłkę do dzieci i wymawia kolor, a dziecko ,które otrzyma piłkę ma wymienić słowo związane z tym kolorem, np.: zielona – kanapa, biała –ges ... itd.

"Powiedz, co schowałam?"

Dzieci siedzą w kole. Nauczycielka rozkłada kilka przedmiotów i prosi dzieci, aby głośno nazwały leżące przed nią przedmioty. Następnie prosi jedno dziecko o opuszczenie sali by zmienić połozenie przedmiotów i schować jeden z nich. Zadanie dziecka: odgadniecie czego brakuje. (Przedmioty mogą łączyć się tematycznie, mogą to także być napisy)

„List do babci”

Kochana Babciu.

(Dziecko siedzi zwrócone do nas plecami, masujemy jego plecy wygładzamy papier. Piszemy palcem na plecach dziecka,)

KROPKA. - (z wyczuciem naciskamy plecy w jednym miejscu.)

Pisze Ci, że - (Kontynuujemy pisanie,

mam w domu kotka. KROPKA. - (znów stawiamy kropkę.)

Kotek chodzi - (Kroczymy palcami,)

kotek skacze - („skaczemy”, opierając dłoń na przemian na przegubie i na plecach. )

kotek drapie - (Delikatnie drapiemy dziecko po plecach,)

kotek chrapie - (opieramy na nim głowę i udajemy chrapanie.)

Składamy list - (krzyżujemy dziecka,)

naklejamy znaczek - (dotykamy jego czoła wewnętrzną stroną dłoni.)

i zanosimy na pocztę - (Bierzemy dziecko na ręce i spacerujemy z nim.)

„Słoń na wycieczce”

(Dziecko siedzi zwrócone do nas plecami.)

Szedł sobie słoń na wycieczkę,

( wyczuciem naciskamy jego plecy wewnętrzna strona na przemian.)

z tyłu na plecach miał teczkę, (Rysujemy palcem prostokąt,)

nos długi – trąbę słoniową rysujemy trąbę

i kiwał na boki głowa. (Ujmujemy głowę dziecka i ostroni kołyszemy nią na boki.)

Wolno szedł słonik, szurając (Naciskamy plecy dziecka wewnętrzna strona dłoni na przemian;)

nogami jak wielkie kloce.

Tak ocieżale jak... słonie

(naciskając dłońmi na przemian, wolno przesuwamy je wzdłuż kręgosłupa do góry.)

szedł sobie wolniutko po drodze.

Pierwsza litera imienia

N mówi pewną literę alfabetu np. M i dzieci, których imię zaczyna się na tą literę wstają

Hasło

Na hasło sobota – dz. siedzą

niedziela – dz. leżą

poniedziałek – dz. spacerują

Szukam grzybka

Szukam grzybka borowika, chcę go włożyć do koszyka

Będę miała koszyk cały pięknych grzybków dużych małych.

Pozbierałam grzybki wszystkie chociaż skryły się pod listkiem

I mam teraz koszyk cały grzybków dużych małych

Czy znasz magiczną liczbę 7

Czy znasz, czy znasz magiczną liczbę 7 2x- marsz w kole na zakończenie zwrot twarzą do środka koła

To jest 1 – tupnięcie prawą nogą

To jest 2 – tupnięcie lewą nogą

To jest 3 – klęk na jedno kolano

To jest 4 – klęk na drugie kolano

To jest 5 – dotknięcie łokciem jednej ręki o podłogę

To jest 6 - dotknięcie łokciem drugiej ręki o podłogę

To jest 7 – dotknięciem czołem podłogi

Kwadrat

Kwadrat to jest dziwna figura, bo nie wiadomo gdzie dół, a gdzie góra. Do góry głowa, czy na dół głową zawsze wygląda jednakowo. Tak samo długi jest i szeroki. A kto nie wierzy niech sam zmierzy

Rzuty kostką

Dzieci rzucają kostką, odczytują liczbę kropek na kostce i proponują zabawę np. 2 podskoki, pajace, obroty, przysiady

Witamy się stopami

Gdy gra melodia dzieci poruszają się po sali gdy przestanie grać dzieci witają się poszczególnymi częściami ciała np. Stopami, łokciami, dłońmi/ dłonie ze stopami, dłonie z kolanami, broda z kolanami, łokcie z piętą

Kółko

Kółko małe, kółko duże

głowa prosto, ręce w gorze

schyl się w prawo, schyl się w lewo

tak się w lesie chwieje drzewo szu, szu

Zawody liczbowe

Czego uczysz: Rozpoznawania cyfr i liczb, pojecia liczby od 1 do 10.

Materiały potrzebne do nauki: Dwa ponumerowane od 1 do 10 zbiory kart. Woreczek suchej fasoli, guziki lub inne małe przedmioty.

Przebieg: Dzieci są podzielone na dwie grupy i ustawione w szeregach. Na początku szeregu ułożone są zbiory potasowanych kart. Na twój sygnał pierwsze dziecko bierze pierwsza z góry kartę, wywołuje liczbę, a następnie biegnie i układa na stole odpowiadającą jej liczbę przedmiotów. Każde dziecko powtarza te czynność. Strona, która pierwsza skończy zwycięża.

Fasola w słoiku

Czego uczysz: Szacowania, zgadywania

Materiały potrzebne do nauki: Pusty, przezroczysty słoik, fasola

Przebieg: Jest to bardzo pouczająca gra, zwłaszcza gdy jest ona połączona z nagrodami. Weź pusty, przezroczysty słoik o dowolnej pojemności i kształcie. Włóż do niego dowolną liczbę nasion fasoli (od 1 do 9). Poproś dziecko, by spojrzało na nasiona fasoli i spróbowało odgadnąć, ile jest ich w słoiku. Następnie wysyp fasole ze słoika i pomóż mu policzyć ziarenka. Jeśli zgadło, otrzymuje symboliczną nagrodę. Zadziwiające jest, jak szybko dzieci dochodzą do wprawy w zgadywaniu. liczby ziaren fasoli można stopniowo zwiększać.

Skacz i licz

Czego uczysz: Znajomości figur, cyfr, zapoznawania się z kolejnością liczb

Materiały potrzebne do nauki: Kawałki gazety, mazaki

Przebieg: Potnij kawałki gazety w koła, kwadraty, trójkąty i prostokąty. Ponumeruj mazakiem figury 1 – 9. Dziecko powinno skakać z figury na figurę, nazywając jej kształt i cyfrę na niej napisaną. Być może, lepiej będzie zacząć od samych figur, cyfry dodając później.

Zabawa przy muzyce – taniec pajaców (dla dzieci starszych)

Nauczycielka zaprasza dzieci do zabawy przy muzyce. „To będzie taniec pajaców”.

Dzieci wykonują znane im ruchy pajaca w takt muzyki. „Pajacom zepsuły się prawe ręce” – mówi nauczycielka. Dzieci z rozbawieniem przyjmują te propozycje i próbują wykonywać ruchy pajaca, nie poruszając prawa ręką. W dalszym ciągu zabawy nauczycielka sugeruje zepsucie się lewej nogi, potem prawej ręki i lewej reki. Za każdym razem pajace powracają do stanu wyjściowego; są naprawione.

Gra w dobieranie - ćwiczenia w sferze percepcyjnej

Nauczycielka przygotowuje zestawy obiektów do szeregowania. W kopertach umieszcza po dwa zestawy elementów, z których każdy należy uporządkować według wykrytego kryterium różnicy, np. grubości, długości, i jednocześnie przyporządkować elementy jednego zbioru elementom drugiego zbioru.

Np.: im większy kwiatek, tym większy listek.

Polecenie: „Przyjrzyj się, czy wszystkie kwiatki są takie same? Jak można je uporządkować?” W kopertach mogą znajdować się:

- ptaki o różnej wielkości i gałązki o różnej długości i grubości;

• ptaki i gniazdka o różnej wielkości itp.

Zabawa „połóż więcej (mniej), niż mam ja”

Dzieci bawią się dwójkami. Pierwsze z nich kładzie na stole kartonik z dowolna liczbą, np. motyli. Partner, w zależności od reguły zabawy, kładzie kartonik z większą albo mniejszą liczbą motyli

Zabawa: „Na którym schodku stoi kotek?”

Dzieci budują schodki z 10 klocków (o wzrastającej długości). Przeliczają stopnie posługując się liczebnikami: pierwszy, drugi… piaty itd. Po schodach wchodzi kotek. Zatrzymuje się na piątym schodku. Nauczyciel pyta: - „Na którym schodku stoi kotek?” Dzieci odpowiadają poprawnie: - „na piątym”. Następnie zakrywa się schodki, które przeszedł kotek i stawia się dzieciom pytanie: - „ile schodków przeszedł kotek, jeżeli stoi na piątym?” i tu pojawia się trudność. Dzieci twierdza, że kotek przeszedł pięć schodków. Dopiero po powtórnym przeliczeniu ze zdumieniem stwierdzają, że kotek stoi na piątym schodku, ale przeszedł dopiero cztery.

Zabawa „zgadnij, ile w drugiej ręce?”

Dzieci bawią się parami np. guzikami. Wybierają 6 guzików. Jedno z dzieci w dowolny sposób zamyka je w dłoniach (każda dłoń osobno). Partner prosi o otworzenie dłoni prawej lub lewej. Widząc guziki z jednej ręki, musi odgadnąć, ile jest guzików w drugiej ręce. Sprawdzają poprawność rozwiązania zagadki. Doliczają guziki z drugiej ręki do guzików wcześniej pokazanych.

„Mały guzik – duży guzik” – dobieranie par przeciwstawnych.

Przed dzieckiem kładziemy duży guzik i prosimy o wyszukanie małego, kładąc płaski, prosimy o wypukły itd. Dziecko samo dobiera guziki, starając się utworzyć jak najwięcej par przeciwstawnych w zabawie udział bierze kilkoro dzieci. Na sygnał okładają pary przeciwstawne. Wygrywa dziecko, które miało najwięcej par.